Τα γεγονότα σχετικά με την τύχη του 49.3
Τη Δευτέρα το βράδυ 20.03.2023, απορρίφθηκαν στο Γαλλικό Κοινοβούλιο και οι 2 προτάσεις μομφής ενάντια στην κυβέρνηση Μπορν-Μακρόν για τη χρήση του άρθρου 49.3 του συντάγματος που χρησιμοποιήθηκε για την επιβολή εκ μέρους της εκτελεστικής εξουσίας της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης.
Με εννέα ψήφους λιγότερες η μομφή της διακομματικής πρωτοβουλίας δεν κατάφερε το επιδιωκόμενο διπλό χτύπημα: να απορρίψει τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος και να ανατρέψει την κυβέρνηση της Ελιζαμπέτ Μπορν. Έτσι οδήγησε το Κοινοβούλιο στην έγκριση του νομοθετικού κειμένου που είναι εμβληματικό της δεύτερης πενταετούς θητείας του Εμανουέλ Μακρόν.
Αυτή η διακομματική πρωτοβουλία ψηφίστηκε από 149 βουλευτές της Νέας Λαϊκής, Οικολογικής και Κοινωνικής Ένωσης (Nupes), 88 του Εθνικού Συναγερμού (RN), καθώς και 18 εκλεγμένους βουλευτές του LIOT από τους 20, 19 βουλευτές των Les Républicains (LR) από τους 61, και από τέσσερις ανένταχτους βουλευτές. Η πρόταση μομφής που κατέθεσαν οι ακροδεξιοί βουλευτές έλαβε μόνο 94 ψήφους, συμπεριλαμβανομένων των ψήφων τριών βουλευτών του LR.
Why is western media silent on police brutality in France?
French police violently beat up protesters.pic.twitter.com/evu3Fo497Y
— Hassan Mafi (@thatdayin1992) March 21, 2023
Η κυβέρνηση, το κοινοβούλιο, ο πρόεδρος και η κοινωνία
Παρόλο που τυπικά η κυβέρνηση Μπορν και ο πρόεδρος Μακρόν νίκησαν, η πολιτική και κοινωνική κρίση που διατρέχει τη Γαλλία έχει κορυφωθεί και το μέλλον τους είναι εξαιρετικά αβέβαιο. Το κοινοβούλιο έχει γίνει τρία κομμάτια (Κυβερνητικός Συνασπισμός, Άκρα Δεξιά, Αριστερά) ενώ ο κυβερνητικός συνασπισμός και η κυβέρνηση έχουν με τη σειρά τους διαρραγεί και απαξιωθεί εντελώς στα μάτια του κόσμου.Ο πληθωρισμός καλπάζει, οι κοινωνικές υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια, κοινωφελείς υπηρεσίες) έχουν διαλυθεί και αποδοθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο. ‘Όσο για τη δημοκρατία-όπως φάνηκε και στη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση είναι στις ελληνικές καλένδες.
Η κοινωνική και λαϊκή δυσαρέσκεια είναι εδώ και δύο μήνες -από την παρουσίαση της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης- στο προσκήνιο. Το ίδιο βράδυ της ανακοίνωσης της επικράτησης στο κοινοβούλιο του άρθρου 49.3, το ίδιο το Παρίσι και πάρα πολλές μεγάλες πόλεις της Γαλλίας ταράσσονταν από τα κυνηγητά των ΜΑΤ απέναντι στους διαδηλωτές οι οποίοι -αυθόρμητα και παρά τις απαγορεύσεις και τις συλλήψεις- έδιναν συνεχώς το παρόν.
Ενδιαφέροντα τα συνθήματα που ακούγονταν: «Ο Μακρόν μας κάνει πόλεμο» και «Είμαστε εδώ, είμαστε εδώ, ακόμα κι αν ο Μακρόν δεν το θέλει», που ακολουθούνταν από το «Λουδοβίκος 16ος, Λουδοβίκος 16ος Τον αποκεφαλίσαμε, Μακρόν, Μακρόν, θα το ξανακάνουμε»!
Η αριστερά και τα συνδικάτα συντάσσονται για να βρούν τρόπους να μην υλοποιηθεί η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση. Αρχικά ο απαραίτητος συνταγματικός έλεγχος που ακολουθεί να μην επιτρέψει την ισχύ της μεταρρύθμισης.
Στη συνέχεια, τα ενωμένα συνδικάτα καλούν για εκ νέου κινητοποιήσεις στις 23.03 και εξαγγέλλουν καινούργιες μεθοδεύσεις με συνέχιση των απεργιών και των καταλήψεων στους νευραλγικούς τομείς της οικονομίας.
Ήδη, την Τρίτη 21.03 άρχισαν να παρουσιάζονται ελλείψεις καυσίμων στα βενζινάδικα της χώρας λόγω απεργίας στα κύρια διυλιστήρια . Το Παρίσι και οι κυριότερες πόλεις της χώρας πνίγονται στα σκουπίδια. Υπάρχουν διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος και γκαζιού. Οι μεταφορές επιβατών και εμπορευμάτων με όλα τα μέσα επιβραδύνονται καθώς οι απεργοί μπλοκάρουν σταδιακά τους σιδηροδρόμους, τα λιμάνια, τις ατμοπλοϊκές μεταφορές. Οι φοιτητές και οι καθηγητές έχουν ενταχθεί στην απεργία.
«Η κυβέρνηση είναι τυφλή και κουφή στα ειρηνικά κινήματα και τις μαζικές διαδηλώσεις, αρνείται πλήρως τη δημοκρατία», λέει δάσκαλος, ο οποίος ήταν παρών στις πορείες από την πρώτη ημέρα της κινητοποίησης. «Το 49,3 δεν αλλάζει τίποτα: πρέπει να είμαστε παρόντες στο δρόμο, για το πραξικόπημα και μακροπρόθεσμα».
FRANCE – Fuel depot blocked by protesters. Police being forced to retreat. Confrontations between police and protesters are happening across France.
French Revolution version 2.0
— Wall Street Silver (@WallStreetSilv) March 21, 2023
Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας – εκπρόσωπος του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου
Είναι η πρώτη φορά που ο δεδομένος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, ο οποίος αποίκησε τα Ηλύσια Πεδία ως εκπρόσωπος του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, είναι σε τέτοιο χάσμα και αντιπαλότητα με την Εθνοσυνέλευση, τη λαϊκή πλειοψηφία και τους συνδικαλιστικούς φορείς. Σε όλα τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού υπάρχει διάλυση. Το κόμμα της Λε Πεν στην ουσία απέχει από κάθε λαϊκή κινητοποίηση, η αριστερά κάθε είδους είναι η μόνη που απευθύνεται στο λαό.
Σύμφωνα με πολλές γαλλικές εφημερίδες, ο Μακρόν, για να δικαιολογήσει ενώπιον της ιστορίας την απόφασή του για χρήση του άρθρου 49.3 είπε:
«”Το πολιτικό μου συμφέρον και η πολιτική μου βούληση ήταν να πάω σε ψηφοφορία. Μεταξύ όλων σας, δεν είμαι αυτός που διακινδυνεύει τη θέση του ή την έδρα του. Αλλά θεωρώ ότι όπως έχουν τα πράγματα, οι χρηματοπιστωτικοί και οικονομικοί κίνδυνοι είναι πολύ μεγάλοι”.
Και αυτό ήταν όλο. Πάει το μέλλον του συνταξιοδοτικού συστήματος, πάνε τα μελλοντικά επενδυτικά σχέδια που πρέπει να χρηματοδοτηθούν, πάνε οι διεκδικήσεις για περισσότερη δικαιοσύνη στα συστήματα. Το μόνο που παρέμεινε ήταν η γυμνή αιτιολογία του “χρηματοοικονομικού κινδύνου”, που στο στόμα ενός πρώην επενδυτικού τραπεζίτη και πρώην υπουργού Οικονομίας μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα: η εγκατάλειψη της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης θα κινδύνευε να εξοργίσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές, τους μεριδιούχους των 3.000 δισεκατομμυρίων ευρώ δημόσιου χρέους και τους οίκους αξιολόγησης, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν τις απόψεις τους, αν οι εν λόγω αγορές έχουν καθόλου…»
Ίσως ποτέ, δεν έχει ξαναϋπάρξει στη Γαλλία Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που για να ξεφύγει από την αμηχανία, απαξιώνει δημοσίως την οικονομική υπογραφή της Γαλλίας. Ψεύδεται ασύστολα αφού η μεταρρύθμιση θα αποφέρει μόνο 400 εκατομμύρια ευρώ για το συνταξιοδοτικό σύστημα το 2023, από έναν προϋπολογισμό συντάξεων 350 δισεκατομμυρίων ευρώ (και πλεόνασμα το 2022), ενώ η κυβέρνηση έχει χορηγήσει 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε φοροελαφρύνσεις στις επιχειρήσεις, και έχει προγραμματίσει να διπλασιάσει το ποσό το 2024. Και αυτό συμβαίνει Τη στιγμή που “οι αγορές” κλονίζονται από μια πραγματική τραπεζική κρίση και ο Υπουργός Οικονομίας χάνει την ανάσα του προσπαθώντας να καθησυχάσει τον κόσμο για την κατάσταση των γαλλικών τραπεζών.
Ο Τραπεζίτης Γάλλος Πρόεδρος λέει ξεδιάντροπα στο Γαλλικό λαό: Δεν με ενδιαφέρετε. Λάβετε υπ΄όψη ότι υπάρχει μια βούληση ισχυρότερη από σας: Τη λαϊκή γνώμη, τη γνώμη των συνδικαλιστικών φορέων των εργαζόμενων που είναι ισχυρότερη ακόμη και από την κοινοβουλευτική δημοκρατία! Ονομάζεται αγορές.
Paris, France ??
The students are now rising up.
Liberty, Equality, Fraternity.pic.twitter.com/A5R7eNsVX7
— James Melville (@JamesMelville) March 22, 2023
Ο νόμος των πιστωτών, ο νόμος του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου είναι πάνω απ’ όλα.
Και αυτός ο νόμος καταπατά τα ελάχιστα δικαιώματα του Γάλλου πολίτη. Του συνέρχεσθαι, του συνεταιρίζεσθαι, τους θεσμούς, τις νόμιμες εκπροσωπήσεις του. Προσβάλει τη Δημοκρατία του. Δεν χρειάζεται πια να εκφέρει την άποψή του, να διαδηλώνει, ούτε καν να ψηφίζει –εξ άλλου η αποχή είναι το μεγαλύτερο κόμμα.
Δίνει την αφορμή σε όλους τους θεωρητικούς της συνωμοσίας (βασικά το κόμμα της Λε Πεν) να λένε ότι τα πάντα χειραγωγούνται από τις “αγορές” και “μα ποιος κρύβεται πίσω από τις αγορές;”
Η απάντηση, είναι σαφές, ότι δεν μπορεί πλέον να δοθεί από τον Εμμανουέλ Μακρόν. Εξ άλλου δεν θα μπορέσει να θέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή το 2027. Δεν είναι καθόλου εύκολο να διακρίνει κανείς αν θα μπορούσε κάποιος από την πολιτική του οικογένεια που παραδοσιακά κρατούσε τα ηνία της Γαλλίας να τον διαδεχθεί.
Και λοιπόν τι μπορεί να γίνει;
Προβλέψεις επιστημόνων αναφέρουν ότι, η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση θα έχει την ίδια επίδραση στις εργατικές τάξεις, με την περιφρονητική ψήφο στο δημοψήφισμα για την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη το 2005.
Σε αντίθεση όμως με το 2005, υπάρχουν δύο τρόποι εξόδου από την κρίση: «μια αντιδραστική διέξοδος, που ενσαρκώνεται από τη Μαρίν Λεπέν, και μια προοδευτική διέξοδος… που μένει να οικοδομηθεί».
Η τελευταία σημαίνει πρώτα απ’ όλα να κερδηθεί η μάχη για το συνταξιοδοτικό, η οποία παραμένει μια πιθανότητα, αν η ενότητα μπορέσει να πάει πέρα από την ενότητα των συνδικάτων, πέρα από τη Nupes και τη γαλλική αριστερά. Αν η ενότητα οικοδομηθεί πάνω στα λαϊκά συμφέροντα.
Μην ξεχνάμε ότι η Γαλλία ήταν:
η χώρα του 1789, της πρώτης αστικής επανάστασης,
η χώρα της Κομμούνας του 1870
η χώρα του Λαϊκού Μετώπου του 1936 ,
Το 2018 , τόσο πρόσφατα, η χώρα είχε σειστεί και πάλι από τα ‘Κίτρινα γιλέκα’ μείωση της τιμής της βενζίνας αλλά είχαν προβάλει στο προσκήνιο της πολιτικής διαδικασίες άμεσης συμμετοχής και ενότητας.
Και όπως, αναφέρει ο οικονομολόγος Νέθαν για το ιστορικό προηγούμενο του 1936: «ήταν η εποχή που η αριστερά (με την πολύ ευρεία έννοια) είχε καταφέρει να σπάσει την επίθεση της συμμαχίας της αντιδραστικής και φασιστικής δεξιάς, σε μια Γαλλία που υπέφερε από την ύφεση του 1929. Η συσπείρωση τότε των πολιτικών δυνάμεων από τους ριζοσπάστες μέχρι τους κομμουνιστές (σε σχέση με τους οποίους οι της Ανυπότακτης Αριστεράς είναι αμνοί), των συνδικαλιστικών και συνεταιριστικών δυνάμεων, που επιτεύχθηκε το 1934 μετά τις ταραχές των λεγεώνων μπροστά στη Βουλή των Αντιπροσώπων, θριάμβευσε τον Ιούνιο του 1936. Το Λαϊκό Μέτωπο έσωσε τη Δημοκρατία φέρνοντας τεράστιες κοινωνικές προόδους. Κι εμείς έχουμε λίγο χρόνο μπροστά μας, αλλά είναι εφικτό.»
Αυτός είναι ο δρόμος. Ο δρόμος που οδηγεί στην πλατειά λαϊκή ενότητα, έξω από την ιμπεριαλιστική κατεύθυνση και βλέψεις του γαλλικού μονοπωλιακού και χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Στην έξοδο της Γαλλίας από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και τους πολέμους παντού στον κόσμο.
Beaucoup de monde et de colère aussi dans les rues de Chambéry.
Toute la France s’embrase ?
?@fvanderbiest #Manifestations #Revolution pic.twitter.com/W0zSFiuY31— Marcel (@realmarcel1) March 21, 2023
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αν δεν αντιδράσoυν οι λαοί, με το πιο ισχυρό όπλο που είναι στη διάθεσή τους, την ενότητα ενάντια στο αδυσώπητο αδηφάγο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και παντού, και εδώ, αυτό θα μας καταστρέψει όλους μας και όλο τον πλανήτη…
Ας ελπίσουμε στη Γαλλία όπου έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται το κουβάρι του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού, να έχουν αίσια έκβαση οι προσπάθειες…
Πηγές:
Διαδικτυακή έκδοση Le Monde & Alternatives Economiques
