Πηγή: Αυγή
«Ανέλπιστη νίκη» χαρακτήρισε η Ελένη Κωστοπούλου, η μάνα του δολοφονημένου Ζακ, την απόφαση της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όχι μόνο να μην κλείσει το θέμα, αλλά να το παραπέμψει για συζήτηση και γνωμοδότηση στην Επιτροπή για τις Πολιτικές Ελευθερίες ( libe). Ήταν ακόμη στις Βρυξέλλες οι γονείς του Ζακ όταν τους αναζητήσαμε για ένα πρώτο σχόλιο και η Ελένη Κωστοπούλου μάς είπε πως ακούγοντας τον εκπρόσωπο στην Κομισιόν στην αρχή να δηλώνει αναρμόδιος για την ατιμωρησία στην Ελλάδα ήταν έτοιμη να τον διακόψει απογοητευμένη και να του πει αυτό που του είπε στη δευτερολογία της: «Μα αν δεν μπορείτε να κάνετε κάτι, τότε γιατί κάθεστε σε αυτά τα έδρανα;» θέτοντας τον ρόλο των ευρωπαϊκών οργάνων.
Επιμονή και αγώνας για το δίκιο
Η συγκλονιστική τοποθέτηση της μάνας του Ζακ στην Επιτροπή Αναφορών και η επιμονή των ευρωβουλευτών Κώστα Αρβανίτη (ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.) και Λευτέρη Νικολάου-Αλαβάνου να μην κλείσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα αυτιά του στις καταγγελίες που αφορούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οδήγησαν ομόφωνα τα μέλη της Επιτροπής να παρακάμψουν την άρνηση του εκπροσώπου της Κομισιόν που δήλωσε αναρμόδιος για την αστυνομική αυθαιρεσία στα κράτη-μέλη και να αναζητηθεί η αλήθεια στην Επιτροπή libe. Η θέση του ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Στ. Κυμπουρόπουλου ήταν κενή. Δείγμα της αδιαφορίας των κυβερνητικών ευρωβουλευτών για την άδικη δίκη στην Ελλάδα που άφησε ατιμώρητους τους αστυνομικούς και εκτός φυλακής αν και ενόχους τούς δύο «νοικοκυραίους». «Αν θέλουμε να σώσουμε την ανθρώπινη φυλή, σας ζητώ να ασχοληθείτε με τη στοχευμένη δολοφονία του παιδιού μου. Εσείς είστε η τελευταία ελπίδα μου, γιατί στην Ελλάδα η δίκη είναι φάρσα» είπε η μάνα του Ζακ, η οποία είναι αποφασισμένη να αναζητήσει τη μεταθανάτια, όπως είπε, υστεροφημία του παιδιού της και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
«Ξέρετε γιατί συμπεριφέρθηκαν έτσι οι αστυνομικοί; Γιατί ήξεραν ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες, δεν θα λογοδοτήσουν σε κανέναν, γιατί οι ανώτεροί τους, η κυβέρνηση, δεν θα τους έστελναν στο δικαστήριο ή ακόμη και αν το έκαναν, δεν θα τιμωρούνταν. Υπάρχει μεγάλο ιστορικό από περιστατικά αστυνομικής βίας, από αστυνομικούς που ξυλοφορτώνουν, που πυροβολούν, που βιάζουν και κάνουν κι άλλες αξιόποινες πράξεις, χαίρουν όμως ατιμωρησίας. Η οικογένειά μας αποφάσισε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Γιατί δεν πρέπει να λειτουργεί έτσι μια Δημοκρατία... Σας ευχαριστώ που με ακούσατε, αλλά επειδή τα έργα μιλάνε πιο δυνατά από τα λόγια, είναι στο χέρι σας να αλλάξετε τα πράγματα και να εξασφαλίσετε ότι η ανθρώπινη ζωή και η αξιοπρέπεια προστατεύονται και γίνονται σεβαστά στην Ευρώπη και κανείς δεν μπορεί να παίρνει μια ζωή και να μένει ατιμώρητος. Όποιος κι αν είναι ο τίτλος, η δύναμη ή το οικονομικό του καθεστώς...».
Αγώνας σε κάθε βήμα της διαδικασίας
«...Όταν ανακαλύψαμε ότι υπήρχαν βίντεο που έδειχναν τι έκαναν στον γιο μου οι δυο πολίτες και οι αστυνομικοί, θεωρούσαμε ότι θα ήταν εύκολη η υπόθεση. Γιατί τα έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους. Όλοι. Αλλά δεν έγινε αυτό. Έπρεπε να αγωνιστούμε σε κάθε βήμα αυτής της διαδικασίας. Ο γιος μου ήταν το θύμα. Δεν δικαζόταν αυτός. Υπήρξαν μάρτυρες που είπαν πως δεν είχε κάνει τίποτα. Και έπρεπε να αποδείξουμε εμείς ότι ήταν αθώος εκείνος και όχι οι δράστες ότι ήταν αθώοι. Ήταν φάρσα η δίκη. Υπήρχαν ψέματα, υπήρχαν απειλές, μας κατηγορούσαν οι δικηγόροι μέχρι και ότι το κάναμε για τα χρήματα, για όλους τους ανόητους λόγους. Και τα ακούγαμε όλα αυτά, τα καταπίναμε όλα αυτά. Και η απόφαση του δικαστηρίου ήταν απογοητευτική. Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά κανένας από τους δύο δεν βρίσκεται στη φυλακή. Ο ένας βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό γιατί είναι πάνω από 70 ετών και το δεύτερο άτομο έμεινε στη φυλακή δύο μήνες και μετά βρήκε έναν τρόπο να βγει. Είναι στο σπίτι του, με την οικογένειά του, εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι είναι αθώος, ενώ τον βλέπουμε στα βίντεο να κλωτσά τον Ζακ στο κεφάλι και να τον σέρνει και να κάνει όλα αυτά τα φριχτά πράγματα. Και ισχυρίζεται ότι τα έκανε όλα για να προστατεύσει τον κοσμηματοπώλη. Και ξέρετε γιατί; Γιατί είναι ένας φασίστας. Αυτός είναι ο τρόπος σκέψης του. Ακούσαμε από υψηλόβαθμους αξιωματούχους ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για την αστυνομία. Για την Ελλάδα, η υπόθεση για τους αστυνομικούς έχει τελειώσει. Εσείς πρέπει να κάνετε κάτι γι' αυτή την αδικία. Και δεν υπήρξε αδικία μόνο στην περίπτωση του γιου μου, αλλά για πολλούς. Καθημερινά ζούμε τέτοιες αδικίες στην Ελλάδα. Και αν δεν μπορείτε να κάνετε εσείς τίποτα γι' αυτή την αδικία, γιατί είστε εδώ; Γιατί είμαστε κι εμείς εδώ;». Αυτή ήταν η παρέμβαση της Ελένης, της μητέρας του Ζακ, που αναζητά το δίκιο της εκτός συνόρων.
