Άμεσα, μπροστά στην εργατική τάξη, το λαό αλλά και την κυβέρνηση υπάρχουν δυο δρόμοι: Ή υποταγή και υπογραφή ταπεινωτικής συμφωνίας στο όνομα της «πάση θυσία παραμονής στο ευρώ» ή καμία νέα θυσία για το ευρώ με νέο «όχι» σε κάθε μνημονιακή συμφωνία.

Η πρόεδρος  της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, την Τρίτη 17 Μαρτίου 2015, με συνέντευξη Τύπου, ανακοίνωσε τη σύσταση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, μαζί με την ευρωβουλευτή Σοφία Σακοράφα και τον γνωστό βέλγο οικονομολόγο και μαχητή κατά του χρέους,  Ερίκ Τουσέν. Ποια πρέπει να είναι η στάση του λαϊκού κινήματος, της μαχόμενης Αριστεράς, των ριζοσπαστών οικονομολόγων και διανοουμένων απέναντι σε αυτή την Επιτροπή;

Πολύ φοβούμαι ότι η Αριστερά που επιστρέφει δεν είναι ανάγκη των καιρών. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά που επιχειρεί, και μάλιστα με αυτοσχέδιο και πρόχειρο τρόπο, να παίξει το ρόλο ενός διαχειριστικού τύπου συνδικάτου, τη στιγμή που απαιτείται η συγκρότηση και λειτουργία ενός μαρξιστικού κόμματος νέου τύπου, ενός σύγχρονου πολιτικού και ηθικού παιδαγωγού και οργανωτή των μαζών. 

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε κανένα πρόβλημα να συμφωνήσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την υπόλοιπη “τρόικα εσωτερικού” πάνω σε μια επονείδιστη, δήθεν “εθνική” γραμμή αναφορικά με το δράμα των προσφύγων.

Όμως η Αστική Τάξη της Χώρας μας, υπό την υψηλή καθοδήγηση των Βρυξελών,  έχει λύσεις και γι αυτό! Υποχρεώνει τη ΔΕΗ να δώσει το 30% του πελατολογίου της, πάνω από 1,5 εκατομμύριο καταναλωτές, σιδηροδέσμιους στους ανταγωνιστές της. Έτσι λοιπόν γίνεται θυγατρική Εταιρεία της ΔΕΗ που θα περιλαμβάνει κατ αρχήν 400.000 Πελάτες (6,7% του συνολικού πελατολόγιου) και θα πουληθεί σε ιδιώτες

Στο χτεσινό δημοψήφισμα τέθηκε το ίδιο ερώτημα που είχε τεθεί στην Τουρκία τον Απρίλιο του 1920 όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ συγκάλεσε στην Άγκυρα την μεγάλη εθνοσυνέλευση.

Η απεργία των ναυτεργατών πρέπει να γίνει μια πρώτη τροφή για σκέψη για τους αγώνες, στην νέα φάση που βρισκόμαστε. Για το πόσο πιό απαραίτητη, στο σήμερα της τρομακτικής αστικής επίθεσης, είναι η ενότητα και η μαζικότητα των ίδιων των απεργών, πόσο αναγκαία είναι η υποστήριξη με ποικιλόμορφους τρόπους των υπόλοιπων κλάδων αλλά και ιδιαίτερα η ενεργητική στήριξη της ίδιας της τοπικής κοινωνίας ώστε να σπάει ο κοινωνικός αυτοματισμός που θα προσπαθεί να ενεργοποιεί η κυβέρνηση. 

Οι άνθρωποι θα διαπαιδαγωγηθούν και ο συσχετισμός δυνάμεων θα αλλάξει μέσα από την πάλη, με το σχηματισμό της πλατιάς λαϊκής συμμαχίας, που θα παλέψει ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα και θα έχει την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό ως σταθερό προσανατολισμό της. Αυτό θα ενισχύσει την οργάνωση και τη μαχητικότητα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην υποταγή και τη μοιρολατρία, ενάντια στην υποταγή του λαού στη βαρβαρότητα των παλαιών και νέων διαχειριστών του καπιταλισμού.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε μια διαρκή «πορεία προς το μέτωπο», μπορεί να ενώσει μετασχηματίζοντας ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις της μαχόμενης, μισοανατρεπτικής Αριστεράς στον αγώνα για μια εργατολαϊκή, αντικαπιταλιστική ανατροπή της μνημονιακής, αντιδημοκρατικής και πολεμικής επίθεσης του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, με σύγκρουση, ρήξη και έξοδο από την ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ. 

Τι εμποδίζει τη μαχόμενη αριστερά να παρέμβει με αποτελεσματικό τρόπο σε αυτή την παρατεταμένη πολιτική και κοινωνική κρίση ώστε το εργατικό και λαϊκό κίνημα, σε πρώτο επίπεδο, να επιβάλει λύσεις φιλολαϊκού χαρακτήρα;