Φαίνεται ότι η ανατολή του νέου γύρου του εργατικού κινήματος παγκόσμια ξεκινά από τις ΗΠΑ, με «άγριες» απεργίες που διαρκούν μεγάλα διαστήματα όπου δοκιμάζονται νέες πρωτότυπες μορφές αγώνα αλλά και τα όρια των προηγούμενων διεκδικήσεων που ξεφεύγουν από τα παραδοσιακά εργατικά αιτήματα υιοθετώντας αιτήματα που απασχολούν μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας όπως το φυλετικό, των κοινωνικών ανισοτήτων, της ανεργίας και των απολύσεων. Ακόμα και πιο προωθημένα αιτήματα που στοχεύουν τον πυρήνα της καπιταλιστικής παραγωγής και την διεκδίκησης του πλούτου που παράγεται. Είναι απεργίες που έχουν μεγάλη διάρκεια και στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στην νέα βάρδια της εργατικής τάξης και ενίοτε νικούν ΕΔΩ.

Σταυρούλα είδα μια ανάρτηση σου στο facebook  που  την παραθέτω αυτούσια γιατί  πιστεύω ότι αποτυπώνει  αυτό που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι στις δομές του Δήμου  Αγίας Βαρβάρας που απειλούνται για ακόμα μια φορά να μην αποκτήσουν μόνιμη και σταθερή δουλειά παρά τις αποφάσεις των δικαστηρίων όπως καταγγέλλεται σε ανακοίνωση σας  ΕΔΩ.  Θεωρώ ότι έχει μια αξία να ξεκινήσουμε με αυτό την συνέντευξη και να μου πεις στην συνέχεια για την σχέση που έχετε διαμορφώσει με τον κόσμο της Αγίας Βαρβάρας 

Μια λιποθυμία ενός εννιάχρονου κοριτσιού στη Ρόδο από την πείνα ήταν αρκετή για να καταρρεύσει όλος ο επικοινωνιακός μιντιακός σχεδιασμός των επιτελών της κυβέρνησης και των βαρόνων του Μιντιακού κατεστημένου για τους κοριούς, τους Μιονήδες και τους Παπάδες. Μαζί του παρέσυρε τις θλιβερές ιστορίες των γυναικών με το βιτριόλι, την απαγωγή της μικρής στην Θεσσαλονίκης με τους συνακόλουθους διασυρμούς από εκείνη την οπτική της κλειδαρότρυπας που καταστρέφει ζωές και οδηγεί τους ανθρώπους στην απόγνωση, την περιθωριοποίηση και ενίοτε στην αυτοκτονία.

Περίπου 50 εργαζόμενοι μέλη αυτοδιαχειριζόμενων κοινωνικών χώρων  ΕΔΩ την Πέμπτη 11 Ιουνίου πραγματοποίησαν μοτοπορεία που ξεκίνησε από το Κρατικό νοσοκομείο Νίκαιας με αιτήματα για την ανεργία, την εργοδοτική τρομοκρατία την κρατική καταστολή.

Οι 150.000 χιλιάδες απολύσεις των ημερών της καραντίνας αλλά και η εφαρμογή των διατάξεων των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) για την εργασία επιβάλουν μια νέα κατάσταση στις εργασιακές συνθήκες, τον τρόπο οργάνωσης της εργασίας, τα δικαιώματα των εργαζόμενων και τους μισθούς. Η ύφεση που αναμένεται να φτάσει το 9,7% για το 2020 στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις εαρινές προβλέψεις της ΕΕ (βλέπε σχετικό γράφημα) θα λειτουργήσει σαν η τέλεια δικαιολογία…

Πηγή

Μετάφραση: Παναγιώτης Παπαδομανωλάκης

Της Minnie Bruce Pratt για το Workers World.

Βλέποντας τις εικόνες από ρεπορτάζ στην Ιταλία για τους αζήτητους νεκρούς του κορονοϊού, νιώθεις ότι αυτή η κοινωνία που σαπίζει μέσα στις αναθυμιάσεις της ατομικής ευθύνης και της πειθαρχίας βρίσκεται στην αρχή μιας νέας εποχής.

12,5 δισεκατομμύρια ώρες εργασίας κάθε μέρα.  Αόρατες! Απλήρωτες! Ανασφάλιστες! Και σε άθλιες συνθήκες! Τόσες δουλεύουν εντελώς τζάμπα οι γυναίκες του πλανήτη μας σε αυτό που, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, είναι η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία της ανθρωπότητας!

Η καταστολή και η βία της εξουσίας στις γειτονιές της Αθήνας.