Πηγή: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Η περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας στα ΝΑΤΟϊκά σχέδια είναι γεγονός. Τέσσερα τουλάχιστον στοιχεία το αποδεικνύουν. Πρώτο, είναι η εν κρυπτώ επίσκεψη Ζελένσκι στην Αθήνα και η δέσμευση του Έλληνα πρωθυπουργού ότι η χώρα μας θα συμμετέχει ενεργητικότερα στον πόλεμο, παρέχοντας επιπλέον διευκολύνσεις στους Ουκρανούς. Δεύτερο στοιχείο είναι η διεύρυνση του αριθμού των ελληνικών λιμένων που χρησιμοποιούν για τις ανάγκες τους οι ΗΠΑ, ιδίως με την εγκατάσταση κέντρου logistics στο Κερατσίνι και με τη βαθμιαία μετατροπή της Ελευσίνας σε κόμβο συντήρησης του 6ου στόλου. Τρίτο, είναι η εξαγγελία του πρωθυπουργού ότι η ελληνική πολεμική αεροπορία και το ναυτικό θα βρίσκονται σύντομα στον Ινδοειρηνικό. Τέταρτο, είναι η διεύρυνση του αριθμού και των δυνατοτήτων των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα. Σχετική είναι η συζήτηση που έχει ανοίξει στο αμερικανικό Κογκρέσσο για τη δημιουργία βάσης ή βάσεων στα ελληνικά νησιά.
Όλα τα παραπάνω εμπλέκουν ολοένα και πιο άμεσα την Ελλάδα στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ. Αυτά αφορούν την Ουκρανία, όπου οι ΗΠΑ αντιμάχονται τη ρωσική επιρροή στις περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ. Παράλληλα σχετίζονται με την ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, περιοχές στις οποίες το γόητρο και η επιρροή των ΗΠΑ μειώνονται. Είναι ενδεικτική η σχετική απομάκρυνση της Σαουδικής Αραβίας από τις ΗΠΑ, όπως και η αύξηση της κινεζικής επιρροής στην περιοχή, όπως φάνηκε από την προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας και Ιράν που έγινε υπό τη σκέπη της Κίνας.
Ακόμη και η παρουσία ελληνικών δυνάμεων στον Ινδοειρηνικό σχετίζεται πρωτίστως με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και την ενίσχυση της εκεί παρουσίας τους στο πλαίσιο της περίσφιξης του κλοιού γύρω από την Κίνα. Η πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη – Μόντι αποτέλεσε απλώς έναν πολιορκητικό κριό της ΕΕ και των ΗΠΑ, οι οποίες θέλουν να αξιοποιήσουν τις αντιθέσεις Κίνας – Ινδίας και να διαταράξουν τη συνοχή των BRICS, των οποίων η Ινδία αποτελεί ιδρυτικό μέλος. Όλα τα παραπάνω ενσωματώνουν την Ελλάδα στο κουβάρι των γεωπολιτικών αντιθέσεων, εκθέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια του ελληνικού λαού.
Τέλος, η τυχόν δημιουργία αμερικανικής βάσης ή βάσεων στα νησιά μας εκθέτει σε έναν ακόμη κίνδυνο. Οι βάσεις αυτές δεν υπάρχουν ούτε για να υπερασπίζονται την Ελλάδα ούτε για να απειλούν την Τουρκία. Οι μεγάλες κρίσεις όπως της Κύπρου το 1974, των Ιμίων το 1996 αλλά και άλλες μικρότερες το έχουν επανειλημμένα αποδείξει. Οι βάσεις εξυπηρετούν τα γεωπολιτικά σχέδια των ΗΠΑ. Το επιπλέον πρόβλημα είναι ότι παρέχουν ένα ακόμη προσχηματικό επιχείρημα στην τουρκική πλευρά ώστε να κατηγορεί την Ελλάδα για επιθετικότητα και για δήθεν παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης.
Η κυβέρνηση επαναπαύεται στις διευκόλυνσεις που παρέχει στις ΗΠΑ και προχωρά ακάθεκτη στον αμερικανόπνευστο διάλογο με την Τουρκία, λες και δεν εκδηλώθηκαν ξανά οι προθέσεις της τελευταίας στα πρόσφατα γεγονότα στην Πύλα. Τα κυριαρχικά δικαιώματα εκτίθενται σε κίνδυνο.
Ο Δημήτρης Καλτσώνης είναι καθηγητής θεωρίας κράτους και δικαίου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
