ΠΟΛΙΤΙΚΗ (1548)
Το μόνο παράλληλο πρόγραμμα στη μνημονιακή πολιτική, που με συνέπεια εφαρμόζει η κυβέρνηση, είναι αυτό της εξωτερικής πολιτικής.
Η ενσωμάτωση, από τον υπουργό εξωτερικών κ. Νίκο Κοτζιά, του συνόλου των χειρισμών του, στις ΝΑΤΟικές επιταγές, αναμένεται να οδηγήσουν τη χώρα σε εθνικά αδιέξοδα - πιθανά πιο επιβλαβή και από αυτά της οικονομικής πολιτικής!
Το τέταρτο Μνημόνιο, το δεύτερο των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι εδώ. Και είναι το πιο επώδυνο.
Ο πρωθυπουργός βγήκε χθες βράδυ στην ΕΡΤ να εξηγήσει στην ελληνικό λαό τι ακριβώς συμβαίνει. Και δεν εξήγησε σχεδόν τίποτα. Η Αριστερά βέβαια δεν έχει λόγο να επιχαίρει. Δεν μπορεί να πανηγυρίζεις όταν πέφτει η πολυκατοικία επειδή το υπόγειό σου απέκτησε ταράτσα.
Μερικές σύντομες παρατηρήσεις εν όψει εκλογών, όψιμες ίσως, ίσως πάλι και πρώιμες, εν όψει μετεκλογικών εξελίξεων. Δεν είναι κήρυγμα ηθικής, δεν το δικαιούμαι άλλωστε, αλλά πολιτική εκτίμηση.
Είναι μερικά πράγματα που πρέπει να λέγονται με το όνομά τους. Και είναι μερικές στιγμές που αυτή η καταγγελία δεν παίρνει αναβολή. Το όνομα είναι, Γιάννης Δραγασάκης. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, διαπραγματευτής της συμφωνίας με τους «εταίρους», αρχιτέκτονας ηττών της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος, τότε και τώρα.
Όταν οι Δυτικοευρωπαίοι ζούσαν σκαρφαλωμένοι σε δέντρα, περίπου σαν τις μαϊμούδες, εμείς οι Έλληνες παίρναμε βραβεία Νόμπελ το ένα μετά το άλλο. Τουλάχιστον αυτό συμπεραίνει κανείς μαθαίνοντας ότι, σύμφωνα με το ριάλιτι επιβίωσης Survivor, πέντε Έλληνες φυσικοί έχουν τιμηθεί με Νόμπελ.
Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση έχει ξεκινήσει σχετικά με το κομμουνιστικό πρόγραμμα και το κόμμα της εποχής μας. To Kommon, στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, θα φιλοξενήσει απόψεις, προτάσεις, άρθρα είτε στέλνονται στη σύνταξη του, είτε φιλοξενούνται σε άλλα σάιτ και μέσα. Θεωρούμε πως βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του ιστορικού αυτού εγχειρήματος- για το πρόγραμμα και το κόμμα της εποχής μας- είναι ο ευρύς και ουσιαστικός διάλογος, χωρίς προκαταλήψεις και στεγανωτικά δεδομένα, αλλά όχι, φυσικά, και χωρις βασικές προϋποθέσεις. Το ζητούμενο δεν μπορεί να είναι η συμφωνία των απόψεων προς τις δεδομένες και προχαραγμένες αλήθειες μας, αλλά η ουσιαστική και σε βάθος επίδραση, ιδεών, σκέψεων, αναζητήσεων. Μια ευρυχωρία ανάλογη της μεγάλης αξίας του εγχειρήματος καθώς και της ιστορικής εποχής που διανύουμε. (Κόμμον)
Έρχονται σύντομα ριζικές αλλαγές τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Θα ζήσουμε συγκλονιστικά γεγονότα! Από την Αριστερά σε όλες τις εμφανίσεις της θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό αν οι ανακατατάξεις που θα σημειωθούν θα φέρουν αριστερό ή αντιδραστικό πρόσημο.
Μια πρόβλεψη που έμενε στα προφανή και τη μορφή των γεγονότων έλεγε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θα ψήφιζε υπέρ του νόμου Παππά, νομιμοποιώντας το νέο τηλεοπτικό τοπίο στην ιστορικής σημασίας συνεδρίαση της Τετάρτης 26 Οκτωβρίου.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ
Δυο ταινίες που παίζονται αυτές τις ημέρες στους κινηματογράφους και συνιστούν μια λίγο-πολύ ενιαία ιστορία της εποχής μας.
Η ρευστότητα, αυτό το «πηγαινέλα» του κοινωνικού σώματος αποκαλύπτει τους μη στέρεους πολιτικούς, κυρίως προγραμματικούς, δεσμούς ξεχωριστά των κομμάτων της Αριστεράς με τη λαϊκή βάση.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
-
Αζόφσταλ: «Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας», των Γ. Φ. Τσίκολη και Π. Παπαδομανωλάκη
-
«Mεσολόγγι» το Αζόφσταλ; Ντροπή! Του Βασίλη Σιώκου
-
Influencers στην υπηρεσία της CIA, του Νίκου Γουρλά
-
Η νεαρή, μορφωμένη εργατική τάξη των ΗΠΑ συνδικαλίζεται και τρομάζει το κεφάλαιο, του Γιάννη Βολιάτη
-
Τα πανεπιστήμια δε χρειάζονται Αστυνομία!
-
Η «επανάσταση των γιών»: Η ταραγμένη δεκαετία του ΄60 στη Δυτική Γερμανία ή Το γερμανικό 1968 (μέρος α’) Άλεξ Κάντζιας – Ρόντε
-
Σε Ελλάδα και Κύπρο απορρίπτουν την πολιτική ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και των κυβερνήσεων τους για την Ουκρανία! του Λεωνίδα Βατικιώτη
-
H «τέλεια καταιγίδα» στα Πανεπιστήμια
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.