ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (779)
Κάποτε οι ακρίτες ήταν οι φύλακες των συνόρων της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Στην Αμερική, ιδίως το 19ο αιώνα, τα σύνορα (frontier) ταυτίστηκαν με την επέκταση προς τα δυτικά και οι άνθρωποι των συνόρων ήταν οι τολμηροί, οι πρωτοπόροι, οι πρωτομάστορες μιας νέας αυτοκρατορίας.
Στο πρώτο θεατρικό έργο του Γιάννη Οικονομίδη «Στέλλα κοιμήσου» επαναλαμβάνονται κάποια από τα προσφιλή του αισθητικά μοτίβα: ακραία λεκτική βία, σεξισμός, ψυχολογική εξουθένωση και αποκτήνωση των προσώπων.
«Υπάρχει μια φωτιά που ανάβει κανείς προκειμένου να μην τον φτάσει μια άλλη που πλησιάζει. Αντίπυρα, λέγεται, και το κάνανε παλιά στα χωριά».
H Δανάη Παναγιωτοπούλου με καινούργιο δίσκο - διακριτική γροθιά στο κατεστημένο.
Τα θερινά σινεμά μας περίμεναν να γυρίσουμε με μια έκπληξη, την προβολή της ταινίας του Τζίλο Ποντεκόρβο, «Κάπο», που προβάλλεται από την προηγούμενη βδομάδα στον κινηματογράφο «Ζέφυρος» στα Πετράλωνα.
Η καινούργια ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα καταφέρνει να σπάσει την κυριαρχία της φόρμας, συμπυκνώνοντας το ζήτημα της οικογένειας και της πολιτιστικής κρίσης και αρθρώνοντας το αίτημα της ελευθερίας.
Ο Joan Garriga, ψυχοθεραπευτής της σχολής Gestalt, μιλά για τις ανθρώπινες σχέσεις στον δημοσιογράφο και συγγραφέα Victor-Μ. Αmela για την ισπανική εφημερίδα La Vanguardia.
Στην περίοδο της δικτατορίας το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι συνδέθηκε στενά με το αντιδικτατορικό κίνημα, ιδιαίτερα τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη. Είναι τα τραγούδια που τραγουδάνε οι παρέες με νόημα και συνενώνονται στις ταβέρνες, για να συναντηθούν έπειτα στις σκληρές διαδηλώσεις.
Από την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου στο θέατρο Θησείον η μικρή και η μεγάλη αφήγηση πάνω στις ιστορίες των ανθρώπων που εργάστηκαν στα καπνά στο Αγρίνιο μια ολόκληρη εποχή.
Παρουσίασε σαν μονόδρομο την υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ επιλογή με αρκετά ακατάληπτα επιχειρήματα. Τσουβάλιασε ΚΚΕ, ΛΑ.Ε. και Χρυσή Αυγή. Όχι δίκαιη σάτιρα σε όλους, αλλά στοχευμένη διαφήμιση του Αλέξη Τσίπρα.
Η απήχηση που έχει σήμερα το «Survivor» φανερώνει πιο πολλά για την κοινωνία που το καταναλώνει παρά για το ίδιο το σόου. Παλιά η συνταγή, νέο το σερβίτσιο
Την Πέμπτη βγαίνει στον κινηματογράφο Αλκυονίδα το ντοκιμαντέρ NON OMNIS MORIAR. Εννιά μήνες κράτησε η απεργία στη Χαλυβουργία. Εννιά ολόκληρους μήνες. Την αναμέτρηση των εργατών με το χρόνο δείχνει αυτή η ταινία που διαρκεί μία ώρα και αφηγείται την ιστορία της απεργίας ενταγμένης στην αφήγηση μιας σύγκρουσης αιώνων.
Θα υπάρχουμε πάντα,
και την ωραία μας νειότη θα ζηλεύει η Ιστορία,
με όλα τα σώματα θα σε ποθώ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ
Η τέχνη που χρειαζόμαστε ζητάει από τους θεατές να γίνουν παραγωγοί. Μέχρι να γίνει θεατής ο κόσμος των παραγωγών. Η νέα ταινία του Κυριάκου Κατζουράκη ζητάει τη στήριξη όλων μας. Για να μιλήσει σε όλους μας, για να μιλήσει για όλους μας.
Ένα μεγάλο σκοτεινό καλοκαίρι κινηματογραφεί ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, σε μια ακόμα πολύ καλή στιγμή για τον ελληνικό κινηματογράφο.
Και μόνο οι λέξεις «εργατική τάξη» φέρνουν αλλεργία στους αρχισυντάκτες. Μυρίζουν λαϊκισμό, ναφθαλίνη, καθυστέρηση ή γραφικότητες του τύπου «βασιλικό κι ασβέστη».
Τις καλύτερες εντυπώσεις άφησε η ταινία στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Η ταινία αναμένεται να βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
-
Φεστιβάλ αισιοδοξίας από τον ελληνισμό της Αζοφικής, του Λεωνίδα Βατικιώτη – ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΝΤΟΜΠΑΣ
-
Το ΚΚΕ 50 χρόνια μετά, του Θανάση Σκαμνάκη
-
Μιλέι: ο Αργεντινός ακροδεξιός πρόεδρος με το αλυσοπρίονο, του Αλέκου Αναγνωστάκη
-
Η Μαριούπολη κλείνει τις πληγές της, του Λεωνίδα Βατικιώτη – Αποστολή στον Ντονμπάς
-
«Μαρίκα Παπαγκίκα, Το ηλεκτρικό κορίτσι», με την Κερασία Σαμαρά και το κουαρτέτο του Τάκη Μπαρμπέρη, της Όλγας Μοσχοχωρίτου
-
Το δείπνο, ο Δείπνος και τα ερωτήματα, του Δημήτρη Οικονομίδη
-
Ο συλλέκτης, του Σαράντου Φράγκου
-
Για τον βαθμό εκμετάλλευσης της σύγχρονης εργατικής τάξης, του Διονύση Περδίκη
-
Γιατροί των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σκοτώθηκαν σε επίθεση στο νοσοκομείο Al Awda στη Γάζα
-
Χούντα και Αμερικάνοι: Ξεχάστε ό,τι ξέρατε, του Βασίλη Λιόση
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.