Τι είναι μεσαία τάξη; Να καταφέρνουμε να ζούμε αντέχοντας τα χρέη; Να έχουμε ένα πιάτο φαΐ; Να έχουμε ένα συμπαθητικό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο; Να έχουμε μήπως τα μέσα παραγωγής όπως προτείνει ιστοσελίδα που μεταφέρει το σχετικό άρθρο στα ελληνικά; Ή μήπως είναι απλώς ένα συναίσθημα - το συναίσθημα του να ανήκεις στη μεσαία τάξη; Μεγάλο μπέρδεμα.

Δηλώνει ότι δεν θα είναι υποψήφια για την προεδρία της Κ.Ο. του DIE LINKE λόγω της απόφασης της ΚΟ να υποστηρίξει την πρόταση της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την επέκταση του «ελληνικού προγράμματος» για 4 μήνες και την οποία θεωρεί στρατηγικό λάθος.

“Έχουμε πολλούς καινούριους φίλους: τον Πάπα, τη βασίλισσα Ελισσάβετ, τον Πούτιν. Με πιάνουν τα γέλια! Από την άλλη, η Marine Le Pen είναι πανευτυχής όταν οι ισλαμιστές αρχίζουν να πυροβολούν παντού”.

Με αυτό το ποίημα ο Βύρων Λεοντάρης (1932-2014) προειδοποιεί για την προέλαση του απάνθρωπου στην τέχνη - και το άδειασμα των λέξεων. Είναι πολλές οι περιπτώσεις διανοουμένων που μιλάνε έξω απ' τον πόνο. Έξω από τη ζωή. Έξω από το μεγαλείο του ανθρώπινου πόνου.

Ο πολιτισμός στα καλύτερά του λοιπόν, επιχορηγούμενος μάλιστα κι από το Athens Intercontinental. Να αγνοεί την πραγματικότητα, να καλεί σε οντισιόν για διαδήλωση την ώρα που λίγα μέτρα παρακάτω θα συμβαίνει η πραγματική διαδήλωση, η πραγματική ζωή, το πραγματικό μοίρασμα, η ζώσα «περφόρμανς».

Με τίτλο η «Οικονομία της Ουκρανίας», με σχετικό υπότιτλο «Η νέα Ελλάδα στην Ανατολή» και με μία σπαρακτική φωτογραφία μιας γριάς που κλαίει, το βρετανικό περιοδικό The Economist δημοσίευσε στις 12 Μαρτίου 2015 την είδηση για την ανάληψη («έγκριση» στο άρθρο) της «διάσωσης» της Ουκρανίας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).