Το προσφυγικό μέσα από τα μάτια πέντε ανθρώπων που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του κινήματος αλληλεγγύης.
Έχουμε υπομείνει το βασανιστήριο επί 6 χρόνια τώρα, κάθε φορά ελπίζοντες πως αυτό θα είναι το τελευταίο και πως μετά θα ελευθερωθούμε!
H EE πάει πόλεμο: για πρώτη φορά στην ιστορία ενεργοποιείται το άρθρο 42/7 της Συνθήκης που προβλέπει στρατιωτική βοήθεια σε κράτος μέλος που δέχεται στρατιωτική επίθεση στο έδαφός του. Η Γαλλία επέλεξε να ζητήσει την ενεργοποίηση αυτού του άρθρου ενώ υπάρχει άλλο ειδικό άρθρο για περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης (άρθρο 222) κι έλαβε ομόφωνη (και από τον Τσίπρα) στήριξη από τους «εταίρους» της.
Ο χώρος των εκδόσεων άνοιξε πυρ κατά της Amazon. Στις ΗΠΑ εννιακόσιοι συγγραφείς κατήγγειλαν τις πρακτικές του κολοσσού των online πωλήσεων δίνοντας συνέχεια στη διαμάχη της εταιρείας με γαλλικό εκδοτικό οίκο. Διαβάζουμε το άρθρο της Audrey Fournier, από τη Monde.
Τις ημέρες αυτές που όλοι λείπουν, ο Σωτήρης Δημητρίου αποχώρησε, στα 91 του χρόνια (μια από αυτές τις καλοκαιρινές ημέρες πέθανε και το 2013 η σύντροφός του Αλίντα Δημητρίου). Φαίνεται πως τη διακριτικότητά τους στη ζωή την πήγαν ως την άκρα συνέπεια.
Ένα δυναμικό τριήμερο με συναυλίες και πολιτικές συζητήσεις, σημείο συνάντησης για όλες τις γενιές της ανυπακοής και της επαναστατικής αναζήτησης.
Αρκετοί επιχειρηματικοί κολοσσοί, ανάμεσά τους η Apple, η Google και το Facebook, επιχορηγούν τις γυναίκες εργαζόμενές τους για να καταψύχουν τα ωάριά τους, ώστε να αποφύγουν την εγκυμοσύνη κατά τη διάρκεια της καριέρας τους. Της Ειρήνης Γαϊτάνου
Πασχαλινό …δωράκι σους κατοίκους της Δυτικής Αττικής επεφύλασσε η περιφέρεια Αττικής και η ΕΔΣΝΑ που όλοι μαζί είχαν «ορκιστεί» στα προεκλογικά τους προγράμματα με προεξάρχοντα την Ρένα Δούρου ότι θα το έκλειναν.
Αποκαλυπτικός είναι ο οικονομολόγος και επικεφαλής του ινστιτούτου Ifo του Μονάχου, Χανς-Βέρνερ Ζιν, σε συνέντευξη που έδωσε στη γερμανική ραδιοφωνία DLF.
Δεν ξέρουμε για πόσο ακόμα θα μπορεί η κυβέρνηση να διαχειριστεί επικοινωνιακά το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός.
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.