KOMMON
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Τα αποτελέσματα των Βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιουλίου ως συνέχεια των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών δείχνουν την ολοκλήρωση του κύκλου της προηγούμενης περιόδου, με χαρακτηριστικά την έντονη πολιτική αστάθεια και κρίση κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης που έφεραν στην επιφάνεια οι μεγάλες λαϊκές και εργατικές κινητοποιήσεις 2010-2012 κι ο μεγαλειώδης αγώνας του δημοψηφίσματος το 2015.
1. Οι τριπλές εκλογές της 26ης Μάη 2019, στο σύνολό τους, αποτυπώνουν μια υπόγεια λαϊκή οργή που εκφράστηκε με τη σκληρή τιμωρία του ΣΥΡΙΖΑ για τη δεξιά, ευρωμνημονιακή, αμερικανόφιλη, προδοτική και επηρμένη πολιτική του και ταυτόχρονα, την κραυγαλέα προγραμματική, πολιτική και κινηματική ανικανότητα της κομμουνιστικής, αντικαπιταλιστικής και μαχόμενης Αριστεράς να τη στρέψει προς τα αριστερά, γεγονός που άνοιξε το δρόμο σε μια ορισμένη συντηρητική αναδίπλωση με την επικράτηση μιας πιο δεξιάς, εθνικιστικής, ακραία νεοφιλελεύθερης και ρεβανσιστικής Νέας Δημοκρατίας, μαζί με την ενίσχυση μιας συστημικής κοινοβουλευτικής Ακροδεξιάς σε βάρος της υπόδικης, νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναμετριέται με το «Νόμο και την Τάξη» της ΕΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και δανειστές φέρνουν νέο πακέτο μέτρων. Οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για αύξηση του κατώτατου μισθού κι επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, δεν είναι παρά στάχτη στα μάτια μας αφού τα ελάχιστα ψίχουλα που θα δοθούν σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να καλύψουν τις τεράστιες απώλειες του εργατικού εισοδήματος των τελευταίων χρόνων!
Με τα 200 χρόνια του Μαρξ ασχολείται ο Economist στο τεύχος του της 5 Μάη 2018. Το άρθρο, με το χαρακτηριστικό τίτλο, «Επανεξετάζοντας τον Μαρξ. Δεύτερη φορά φάρσα. Διακόσια χρόνια μετά τη γέννησή του ο Μαρξ παραμένει απροσδόκητα αναφορικός»[1], συνδυάζει την αναγνώριση ότι ο Μαρξ ήταν μια ιδιοφυία με τις αντιδραστικές συκοφαντίες ότι επρόκειτο κατόπιν όλων για μια «μοχθηρή ιδιοφυία», που αν είχε λείψει ο κόσμος θα ήταν σίγουρα πολύ καλύτερος.
Ανακοίνωση της Αναμέτρησης-ομάδα κομμουνιστών/στριών για τ' αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών 2018
Το Σαββατοκύριακο 12-13 Μάη πραγματοποιείται το «Διήμερο ενάντια στην ανεργία και την επισφάλεια» στην πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο, μία συνάντηση με εκδηλώσεις, συζητήσεις και πολιτιστικά δρώμενα. Το διήμερο συνδιοργανώνουν έντεκα εργατικά σχήματα, ο «Ανυπόταχτος Μαθητής» και το συντονιστικό αναπληρωτών/αδιόριστων εκπαιδευτικών, καθώς και 8 συλλογικότητες γειτονιάς της Αθήνας.
Το τρίτο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού Marginalia – Σημειώσεις στο περιθώριο είναι πλέον διαθέσιμο δωρεάν στο Διαδίκτυο, με τίτλο «Το ιερό και το βέβηλο». Το τεύχος του Απριλίου, που επιμελήθηκε ο Νίκος Βασιλόπουλος, είναι αφιερωμένο στη συνάντηση θρησκείας και πολιτικής.
Η Ακαδημία Πλάτωνος ιδρύθηκε πριν από δυόμιση χιλιάδες χρόνια και υπήρξε το πνευματικό κέντρο της Αρχαίας Αθήνας. Μαζί με την Ακρόπολη και την Αρχαία Αγορά αποτελούν τρία από τα κορυφαία μνημεία όχι του ελληνικού, αλλά συνολικά του ανθρώπινου πολιτισμού.
Το γεγονός ότι τα ΜΜΕ μας μιλάνε για τη Γαλλία μόνον όταν πρόκειται να εκθειάσουν τον πρόεδρό της και τους πυραύλους -ή τις φρεγάτες- του δεν σημαίνει και ότι δεν συμβαίνει στη χώρα του το παραμικρό άξιο λόγου. Συμβαίνει μάλιστα το διαμετρικά αντίθετο. Εδώ και βδομάδες, αυτή η μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα σαρώνεται από ένα συνεχώς ογκούμενο απεργιακό κύμα που συνδυαζόμενο με την εμφάνιση ενός όλο και πιο διευρυνόμενου ριζοσπαστικού φοιτητικού κινήματος, δείχνει να τερματίζει 15 χρόνια αδυναμίας της γαλλικής κοινωνίας να αντισταθεί στο νεοφιλελευθερισμό.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
-
Η Ιωάννα Καρυστιάνη για τον Γιώργο Παυλάκη.
-
Οι λέξεις της σιωπής, του Θανάση Σκαμνάκη
-
Τα φτωχόπαιδα του Πολυτεχνείου, της Μαριάννας Τζιαντζή
-
Φεστιβάλ αισιοδοξίας από τον ελληνισμό της Αζοφικής, του Λεωνίδα Βατικιώτη – ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΝΤΟΜΠΑΣ
-
Μισός αιώνας πολυτεχνείο τα αιτήματα για ψωμί – παιδεία – ελευθερία, έξω οι βάσεις του ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί, είναι ακόμα εδώ. BINTEO-ΦΩΤΟ
-
50 ΧΡΟΝΙΑ Η συλλογική μνήμη του λαού ενάντια στη λήθη του κατεστημένου, της Κατερίνας Θανοπούλου
-
Μιλέι: ο Αργεντινός ακροδεξιός πρόεδρος με το αλυσοπρίονο, του Αλέκου Αναγνωστάκη
-
Το ΚΚΕ 50 χρόνια μετά, του Θανάση Σκαμνάκη
-
Η Μαριούπολη κλείνει τις πληγές της, του Λεωνίδα Βατικιώτη – Αποστολή στον Ντονμπάς
-
"Το σπίτι" στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, της Όλγας Μοσχοχωρίτου
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.