Πόσο διαφορετική η φετινή 25η Μάρτη! Η «Εθνική εορτή» στην εποχή του Κορονοϊού ελάχιστα μοιάζει με τα προηγούμενα χρόνια, λείπουν οι φιέστες και οι παρελάσεις. Μόνες σταθερές είναι ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ ως Παπαφλέσσας στην τηλεόραση και τα μηνύματα, τα αφιερώματα και οι αναφορές στην «Εθνική ενότητα». Είναι τόσο προβλέψιμα: Η εθνική ενότητα που, υποτίθεται, μας απελευθέρωσε τότε, οδηγός στις μεγάλες σημερινές μάχες κατά του κορωνοϊού αλλά και της «εξωτερικής απειλής». Όλα αυτά, στηριγμένα στο μεγάλο, διαχρονικό εθνικό αφήγημα μιας Επανάστασης που ξεκίνησε με ομοθυμία στις 25 Μάρτη, με δοξολογία στην Αγία Λαύρα χοροστατούντος του Π.Π. Γερμανού κ.λπ., κ.λπ.!
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.