ΘΕΩΡΙΑ (128)
Το ζήτημα της εξόδου από τον καπιταλισμό δεν ήταν ποτέ πιο επίκαιρο. Τίθεται με τους όρους και τον επείγοντα χαρακτήρα μιας ριζικής καινοτομίας. Από την ίδια του την ανάπτυξη, ο καπιταλισμός άγγιξε ένα όριο το οποίο είναι ανίκανος να ξεπεράσει.
Το κείμενο που ακολουθεί κατατέθηκε ως εισήγηση στο πλαίσιο θεματικής συζήτησης για το «Κείμενο συμβολής για το παρόν και το μέλλον της Αριστεράς» που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και αφορούσε το σύγχρονο καπιταλισμό. Στη συζήτηση εκφράστηκε πλούσιος προβληματισμός για τη φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού και τα καθήκοντα των δυνάμεων του επαναστατικού κομμουνισμού.
Ο Γιώργος Σαρηγιάννης σε αυτό το άρθρο που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Απρίλιο στον ιστότοπο www.greekarchitects.gr απαντά σε θεωρητικά ερωτήματα γύρω από τη μέθοδο του Ιωάννη Δεσποτόπουλου - η συζήτηση για το έργο του οποίου έχει ανοίξει δυναμικά.
Δείτε δύο πολύ ενδιαφέρουσες διαλέξεις με τις οποίες ολοκληρώθηκε ο φετινός κύκλος του Ομίλου Μαρξιστικών Ερευνών. Ο Αλέξανδρος Χρύσης αναπτύσσει το θέμα «Μαρξισμός και αναρχισμός» και ο Γιάννης Μανιάτης μάς εισάγει στη μαρξιστική θεωρία για τον πολιτισμό και την τέχνη.
Εκατό πενήντα χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου του τόμου το «ΚΕΦΑΛΑΙΟ» του Κ.Μαρξ εξακολουθεί να είναι επίκαιρο δίνοντας το πλαίσιο για την ρεαλιστική κατανόηση της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος αλλά και τις αναλυτικές προϋποθέσεις για την κομμουνιστική πολιτική.
Η τοξικομανία δεν είναι χρόνια και ανίατη νόσος, αλλά μία «παράδοξη στρατηγική επιβίωσης» των ευάλωτων και ανασφαλών ατόμων όλων των τάξεων και η κρίση έχει αυξήσει τη διάδοση όλων των ουσιών. Νόμιμων και παράνομων.
Τα τελευταία χρόνια, και υπό την ηγεσία του Μπαράκ Ομπάμα και μιας ομάδας επιχειρήσεων, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέστησαν πρωτοπόροι σε μια νέα στροφή του κεφαλαίου προς την τεχνολογία και την καινοτομία σε μια προσπάθεια να ξεπεραστεί η κρίση του υπάρχοντος μοντέλου καπιταλιστικής παραγωγής που ήταν φανερό ότι είχε αρχίσει να ασθμαίνει επικίνδυνα.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ
Εντυπωσιακή είναι σήμερα η συμβολή της εργατικής τάξης στην κερδοφορία του κεφαλαίου, ακόμα και στον «ελεύθερο» χρόνο της, όπως αποδεικνύεται από τη λειτουργία των ηλεκτρονικών Μέσων.
Εξαρχής καταδικασμένος σε αποτυχία ο επιχειρούμενος περιορισμός και η σχεδιαζόμενη οριοθέτηση της επιστήμης, που όπως η ίδια η φύση, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αέναη κίνηση, μια αενάως ανανεούμενη ενότητα εμφάνισης και εξαφάνισης.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
-
Αζόφσταλ: «Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας», των Γ. Φ. Τσίκολη και Π. Παπαδομανωλάκη
-
«Mεσολόγγι» το Αζόφσταλ; Ντροπή! Του Βασίλη Σιώκου
-
Influencers στην υπηρεσία της CIA, του Νίκου Γουρλά
-
Η νεαρή, μορφωμένη εργατική τάξη των ΗΠΑ συνδικαλίζεται και τρομάζει το κεφάλαιο, του Γιάννη Βολιάτη
-
Τα πανεπιστήμια δε χρειάζονται Αστυνομία!
-
Η «επανάσταση των γιών»: Η ταραγμένη δεκαετία του ΄60 στη Δυτική Γερμανία ή Το γερμανικό 1968 (μέρος α’) Άλεξ Κάντζιας – Ρόντε
-
Σε Ελλάδα και Κύπρο απορρίπτουν την πολιτική ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και των κυβερνήσεων τους για την Ουκρανία! του Λεωνίδα Βατικιώτη
-
H «τέλεια καταιγίδα» στα Πανεπιστήμια
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.