Γιατί να μιλήσει κανείς για τη Ρώσικη επανάσταση; Έχουν περάσει 100 χρόνια, απέτυχε, έπεσε το τείχος του Βερολίνου.
Γιατί να μιλήσει κανείς για μια αποτυχία; Γιατί να μιλήσει για έναν πολιτικό αρχαϊσμό; Γιατί να μιλήσει για μια εκκεντρικότητα που βρίσκεται μόνο στα βιβλία της Ιστορίας;
Γιατί πιστεύω πως η Ρωσική επανάσταση μας θέτει ερωτήματα σήμερα, μας καλεί, μας μιλάει σήμερα.
Κριτική παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Χλιουνάκη, Ικάρια Πτήση από τον Δ. Μπελαντή (από την εκδήλωση των εκδόσεων Τόπος)
Προγραμματίζονται οι επαναστάσεις;
Το παρόν άρθρο πραγματεύεται το ρόλο των επαναστατικών κομμάτων στις απότομες στροφές της ταξικής πάλης και σε συνθήκες συμπύκνωσης του πολιτικού χρόνου.
Το Κοmmon με αφορμή τα 100 χρόνια από την έκρηξη και τη νίκη της παρουσιάζει σειρά άρθρων που ανιχνεύουν την αντιφατική πορεία, τη νίκη και την αντιστροφή της Οκτωβριανής επανάστασης.
Μέρος Ι. Από τις απαρχές του ρωσικού εργατικού κινήματος ως τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο
Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια διάλεξη του Χρήστου Κεφαλή στο Ανοικτό Φιλοσοφικό Σχολείο, Χατζίνειο, Καλλιθέα. Πραγματοποιήθηκε στις 31/10/2017, με αφορμή το προ μηνών εκδομένο βιβλίο του Λένιν. Η Διάνοια της Επανάστασης, εκδ. Τόπος, Αθήνα 2017. Παρουσιάζεται σε δυο μέρη.
Εισαγωγή
Η συμπλήρωση 100 χρόνων από τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, φέρνει στο προσκήνιο κρίσιμα ερωτήματα αλλά και πολύτιμα διδάγματα, από τη μεγάλη «έφοδο στους ουρανούς» που συγκλόνισε τον κόσμο, τα οποία στις σημερινές συνθήκες, της βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, έχουν για το λαϊκό κίνημα όχι μόνο ιστορική αλλά και σύγχρονη σημασία.
Ο πλούτος των ιστορικών γεγονότων αξιολογείται όχι μόνο από τα αποτελέσματα αλλά και από τις δυνατότητές τους. Έτσι μπορούν να συναχθούν γόνιμα συμπεράσματα αλλά και διδάγματα για το παρόν, έχοντας πάντα κατά νου ότι στην ιστορία εμφανίζονται αναλογίες, στην καλύτερη περίπτωση, ποτέ, όμως, αντιστοιχίες.
Ήρθαμε σε άμεση επαφή με το έργο του γύρω στο 1980. Τότε, 12 χρόνια από την πρώτη του έκδοση στην Ουγγαρία, μεταφράστηκε στα ελληνικά το περίφημο έργο του, Η θεωρία του Μαρξ για την Αλλοτρίωση. Το έργο αυτό άνοιγε δρόμους, ήταν σαν όαση. Η οπτική του εκδιπλώνεται στη βάση της γνώσης, της παρουσίασης και της σε βάθος διερεύνησης της αλλοτρίωσης και της διαλεκτικής άρνησης της όπως παρουσιάζεται στο Μαρξ.
Η ταξική-κοινωνική σύνθεση του φασισμού-ναζισμού απασχόλησε και απασχολεί τους ερευνητές του φαινομένου. Ακριβώς διότι οι «εγχαράξεις» του φασισμού στο πεδίο του κοινωνικού είναι πιο βαθιές από ό,τι αφήνει να εννοηθεί η ευθύγραμμη και «γραμμική» του σύμφυση με το άρχον αστικό συγκρότημα εξουσίας. Του Σίμου Ανδρονίδη.
Ο Μαρξ καταδεικνύει ότι το νεογνό που λέγεται υπεραξία, γεννιέται στη σφαίρα της παραγωγής ως ώριμο τέκνο της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο. Είναι το μέρος της απλήρωτης δουλειάς από τον εργοδότη, του εργάτη.
Η πάλη των τάξεων αντιπροσωπεύει, σύμφωνα με την έκφραση του Ένγκελς στο Αντι-Ντύρινγκ, και την εξέγερση των παραγωγικών δυνάμεων εναντίον του τρόπου παραγωγής.
Το κόμμα ως ζωντανός οργανισμός παρακολουθεί τις ευρύτερες κοινωνικές και πολιτιστικές διεργασίες της κάθε ιστορικής περιόδου. Το κόμμα της προφορικής προπαγάνδας δεν μπορεί να είναι το ίδιο ακριβώς την εποχή της διαδικτυακής επικοινωνίας.
Ο Νίκος Πουλαντζάς, μαρξιστής θεωρητικός διεθνούς βεληνεκούς, έγινε γνωστός για τις μελέτες του και τη θεωρητική του συνεισφορά για το Κράτος Εκτάκτου Ανάγκης και τη συνάρθρωση των κοινωνικών τάξεων με το πλέγμα εξουσίας και τη σοσιαλιστική στρατηγική.
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.