Τιμές στον ιδρυτή της φιλοναζιστικής κυβέρνησης Χ από την κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα. Ας ξεκινήσουμε με μια μικρή αναδρομή στο όνομα Γρίβας, μιας και ξαφνικά(;) ξαναήρθε στην επικαιρότητα…
Ο Θεόδωρος Γρίβας (1797-1862) που κυριαρχούσε στο αρματολίκι στην περιοχή της Βόνιτσας, πολέμησε κατά την Επανάσταση το 1821 φθάνοντας -λόγω ανδρείας- να ονομαστεί Στρατηγός, τίτλο που έφερε μέχρι το θάνατό του.
Πρωτοστάτησε στην εξέγερση που είχε ως αποτέλεσμα την εκθρόνιση του Όθωνα το 1862, γεγονός που σε συνδυασμό με τον ατίθασο χαρακτήρα του Γρίβα έχει αποτυπωθεί ανάγλυφα και μέσα στο περίφημο τραγούδι. Ο Όθων του παραγγέλνει να αφοπλιστεί (ποιος ξέρει τι είχε διαπράξει) και ο Γρίβας του απαντάει απαξιωτικά και περιφρονητικά..
«– Γρίβα μ’ σε θέλει ο βασιλιάς
Όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς.
–Σαν τι με θέλει ου κιαρατάς
oύλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς.
Ωρ’ αν με θέλει για κακό
να ζώσω τα, τ΄ άρματα κι εγώ
– Μωρέ σε θελ’ να δώκεις τ’ άρματα
να προσκυνήσεις το βασιλιά
– Γρίβας δε δίνει τ’ άρματα
δεν προσκυνάει τον κιαρατά»!
Το αντιμοναρχικό αυτό δημοτικό τραγούδι ήρθε ξανά στη μνήμη λόγω ενός άλλου Γρίβα, του αντισυνταγματάρχη Γεώργιου Γρίβα (Διγενή), ο οποίος ήταν μεταξύ αυτών που επέλεξαν να συνεχίσουν την στρατιωτική τους υπηρεσία πειθαρχώντας και συνεργαζόμενοι στην κυβέρνηση των ανδρείκελων που είχαν τοποθετήσει οι Γερμανοί και ήταν ο ιδρυτής της οργάνωσης Χ.
Ο προσανατολισμός της Χ ήταν σαφέστατα φιλοβασιλικός, φιλοναζιστικός και δοσιλογικός. Τακτικοί συνεργάτες τους ήταν οι Ράλληδες (Τάγματα Ασφαλείας), η χωροφυλακή και τα SS. Τα κατακάθια της κοινωνίας που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη οργάνωση ξέθαψαν το παλιό αντιμοναρχικό τραγούδι και αλλάζοντας τους στίχους το μετέτρεψαν σε ακροδεξιό ύμνο που για δεκαετίες προκαλούσε ουκ ολίγες συρράξεις σε δημόσιες εκδηλώσεις:
«Σαν τι με θέλει ο βασιλιάς;
όλος ο κόσμος ο ντουνιάς;
Γρίβα σε θέλει για καλό,
για να σε κάνει στρατηγό»
Ποιος να το έλεγε πως το όνομα του ιδρυτή της Χ και της ΕΟΚΑ Β΄ και οι μνήμες φρίκης που ξυπνά τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο θα απασχολούσε την πολιτική σκηνή και μάλιστα σε περιόδους «Αριστεράς».
Κάθε χρόνο, στην Κύπρο οι ακροδεξιοί νοσταλγοί τελούσαν «μνημόσυνο» του Γρίβα. Περνούσε στα ψιλά η απαράδεκτη παρουσία εκπροσώπου της Ελλάδας με τελευταίο παράδειγμα την παρουσία του πρέσβη της χώρας, που προέρχεται από τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Το εφετινό μνημόσυνο συμπίπτει με τα 120 χρόνια από τη γέννησή του και διοργανώνεται και «ημερίδα» προς τιμήν του, μια προσπάθεια ουσιαστικά του ακροδεξιού ΔΗ.ΣΥ για να αποκομίσει εκλογικά οφέλη.
Εδώ έσκασε η «βόμβα»: όπως αποκάλυψε την Παρασκευή 2 Ιούνη η κυπριακή εφημερίδα Γνώμη σε αυτήν την …ωραία εκδήλωση σχεδιαζόταν να παραστεί ο ίδιος ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος εκπροσωπώντας την «αριστερή» κυβέρνηση! Το δημοσίευμα δεν διαψεύστηκε από την Αθήνα ούτε από τον ίδιο το Καμμένο και προκάλεσε σάλο τόσο στην Αθήνα όσο και στην Κύπρο.
Με ανακοίνωσή του το ΑΚΕΛ τόνισε:
«Καταδικάζουμε επίσης την προτιθέμενη συμμετοχή στην ημερίδα του υπουργού Άμυνας της ελληνικής κυβέρνησης. Προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη και απορία πως ένας υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα μπορεί να συμμετέχει και να αποδίδει τιμές σε μια ημερίδα για τον ιδρυτή της ΕΟΚΑ Β. Θυμίζουμε την ελληνική κυβέρνηση ότι ο Γρίβας υπήρξε και ιδρυτής της οργάνωσης “Χ” στην Ελλάδα γράφοντας κι εκεί ντροπιαστική ιστορία για τον ελληνικό λαό. Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να διορθώσει άμεσα τη συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης στον επιχειρούμενο βιασμό της σύγχρονης Κυπριακής αλλά και της Ελλαδικής ιστορίας».
Ταυτόχρονα έπεσε πανικός στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και πολλοί προσπάθησαν να αποτρέψουν τέτοια εξέλιξη καθώς κατανοούν την επικοινωνιακή τραγωδία που θα προκαλούσε. Η διαφωνία αφορούσε στην επικοινωνιακή διαχείριση, το ίδιο …«εσωτερικό» του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα θέμα με τους εναγκαλισμούς με τον Κασιδιάρη και τη Χρυσή Αυγή στο Καστελλόριζο και στα Γιάννενα.
Τέσσερις ημέρες μετά και κάτω από τη γενική κατακραυγή, την Τρίτη 5 Ιουνίου υπήρξε η πρώτη δειλή «αντίδραση» από τη μεριά της Αυγής που έγραψε πως «δεν υπάρχει θέμα συμμετοχής του Καμμένου στην ημερίδα προς τιμήν του Γρίβα».
Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο δεν είναι ξεκάθαρο τι θα επικρατήσει, ο εκτός ορίων ακροδεξιός Καμμένος ή η επικοινωνιακή ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα μικρή σημασία έχει αν θα πάει ο υπουργός ή ο πρέσβης, το σημαντικό είναι η επιδίωξη και η συγκυρία καθώς τόσο στο εσωτερικό της Ελλάδας όσο και στην ευρύτερη περιοχή κυοφορούνται σημαντικές εξελίξεις. Η κίνηση αυτή δεν μπορεί να ειδωθεί παρά ως συνέχεια της «αγιοποίησης» του Παπαδήμου μετά την επίθεση εναντίον του αλλά και του γνωστού κρητικού πολιτικού μετά τον θάνατό του, ως συνέχεια της πρωτοφανούς ιδεολογικής αλλά και κατασταλτικής επίθεσης από τη μεριά του συστήματος με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά.
Στο εσωτερικό της Ελλάδας η ψήφιση του 4ου μνημονίου διέρρηξε οριστικά την οποιαδήποτε σχέση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την κοινωνία, τα πρώτα δειλά σπαράγματα του εργατικού κινήματος εμφανίστηκαν. Οι υποθέσεις του Παπαδήμου και του κρητικού πολιτικού αξιοποιήθηκαν για να επιδιωχθεί η κατοχύρωση της «εθνικής ομοψυχίας» που ταυτίζεται με τα μνημόνια και τον ευρωμονόδρομο.
Η επίθεση πήρε χαρακτηριστικά υστερίας καθώς έγινε αμέσως εμφανές πως το μεγάλο τμήμα της κοινωνίας που συνθλίβεται από τις πολιτικές αυτές, όχι μόνο δεν συγκινήθηκε αλλά αντίθετα εκδήλωσε με κάθε τρόπο το ταξικό μίσος του απέναντι στους πρωτομάστορες της διάλυσης της ζωής του. Γεγονός που οδήγησε στο να πέσουν οι «δημοκρατικές» μάσκες και να «απαιτηθεί» η λογοκρισία ακόμα και σε χιουμοριστικά σχόλια στο facebook!
Να κάνουμε μια παρένθεση και να σημειώσουμε την τραγική αντίδραση του μεγαλύτερου τμήματος της Αριστεράς που κινήθηκε στο πλαίσιο του αστικού «πολιτισμού και ευγένειας». Λες και η ταξική πάλη είναι αγώνας τένις στο Γουίμπλεντον όπου ο νικητής κι ο ηττημένος ανταλλάσσουν συγχαρητήρια στο τέλος. Λες και τα ονόματα του Παπαδήμου και του κρητικού πολιτικού δεν συνδέονται με αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα της κοινωνίας, για να θυμηθούμε και τον στίχο του πολιτιστικού εκφραστή του «αστικού πολιτισμού», Σάκη Ρουβά!
Ειδικά το ΚΚΕ αποχαιρέτησε στο πρόσωπο του κρητικού πολιτικού έναν «έντιμο αντίπαλο», ακολουθώντας τη λογική πως η ιστορία αντιμετωπίζεται ως εργαλείο για να δικαιολογήσει τις πολιτικές επιλογές. Αναφερόμαστε φυσικά στο τραγικό για την Αριστερά καλοκαίρι του 1989 και την πλήρη υποταγή της στο αστικό σύστημα που είχε ως κυρίαρχο τον κρητικό πολιτικό. Φωτεινή εξαίρεση αποτέλεσε η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που εξέφρασε το σύνολο του κόσμου της Αριστεράς. Ποτέ στην μικρή ιστορία της η μικρή αυτή αριστερή συλλογικότητα δεν είδε την τοποθέτησή της να τυγχάνει τέτοιας αποδοχής.
Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν οι εξελίξεις στην περιοχή. Η Μέση Ανατολή καίγεται. Στην Κύπρο το επόμενο διάστημα προμηνύεται θερμό καθώς η αντιπαράθεση για τις ενεργειακές πηγές και τον καθορισμό των ΑΟΖ θα εκτινάξουν το θερμόμετρο. Δεν είναι τυχαία η επίσκεψη του Καμμένου αυτήν τη στιγμή στην Κύπρο. Αναγκαίο κομμάτι για να συμπληρωθεί όλο αυτό το παζλ δεν μπορεί παρά να είναι η προσπάθεια όξυνσης των εθνικιστικών αισθημάτων και καταλληλότερη επιλογή είναι ο …Γρίβας!
Μικρή σημασία έχει ποιος θα «τιμήσει» την αιματοβαμμένη μνήμη του αρχιχίτη, σημασία έχει πως πλέον το σύνολο του αστικού πολιτικού κόσμου ανοιχτά πια κάνει την επιλογή του εθνικισμού στο εξωτερικό, την επιλογή του ολοκληρωτισμού, της καταστολής και της λογοκρισίας στο εσωτερικό και προχωρά και στην ιδεολογική επένδυση αυτής της επιλογής.
Φυσικά και δω διαπιστώνουμε πως οι απέναντι κάνουν τη δουλειά τους καλά και οργανωμένα.
Η Αριστερά δυστυχώς και εδώ λειτουργεί σε σύγχυση, δυσκολεύεται να κατανοήσει ακόμα και το γεγονός πως η φωτιά του πολέμου είναι στην αυλή μας. Στοιχειώδης προϋπόθεση αντίδρασης είναι η οριστική ρήξη με τα αστικά ιδεολογήματα αλλά και η πραγματική επαφή με τα ταξικά πληβειακά αισθήματα του λαού.
Προϋπόθεση είναι επίσης η ανοιχτή ιδεολογική αντιπαράθεση, ειδικά στο έδαφος της ιστορικής μνήμης από τη σκοπιά των κοινωνικών αγώνων, αποφεύγοντας την παγίδα της δικαίωσης του «εθνικισμού του γείτονα».
Δεν είναι εύκολο, είναι όμως ο μόνος δρόμος. Όχι τίποτε άλλο, για να αποκατασταθεί και το πραγματικό τραγούδι του αληθινού Γρίβα:
«Γρίβας δε δίνει τ’ άρματα
δεν προσκυνάει τον κιαρατά»!!!
