Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ ένα μαζικό αντιπολεμικό κίνημα που θα βασιστεί στην κοινή διεθνιστική πάλη των λαών και από τις δύο όχθες του Αιγαίου. Που θα υψώσει φραγμό στα πολεμικά σχέδια που αναπτύσσονται στην ευρύτερη περιοχή.
Τη Δευτέρα 3 Απρίλη συνεχίζεται η εκδίκαση της έφεσης του Νίκου Αργυρίου και του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος. Ο Ν. Αργυρίου, η φωνή της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων, καταδικάστηκε πρωτόδικα σε εξοντωτική ποινή φυλάκισης δύο χρόνων με αναστολή έπειτα από μήνυση του τότε διοικητή του 586 ΤΠ/Κέντρου Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων Γρεβενών και σήμερα απόστρατου αξιωματικού, Θ. Λιόλιου, επειδή στην ιστοσελίδα της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων είχε, προ επταετίας, δημοσιευτεί επιστολή φαντάρου που κατήγγειλε καψόνια σε στρατόπεδο1.
Η αυταρχική θωράκιση των κρατικών μηχανισμών καταστολής και η περιστολή των βασικών, μέχρι πρότινος, δημοκρατικών δικαιωμάτων κι ελευθεριών, έδωσαν τρανταχτό παράδειγμα στην περσινή δίκη-παρωδία. Η άρνηση να εξεταστούν όλοι οι μάρτυρες υπεράσπισης και κυρίως η χρήση μεθόδων ηλεκτρονικής παρακολούθησης ως τεκμήρια ενοχής, η παράνομη άρση απορρήτου κι η παρακολούθηση του τηλεφώνου του προσωρινού κατόχου καταδεικνύουν την αποφασιστικότητα του συστήματος να τσακίσει όποια φωνή αντιστέκεται, μη τηρώντας ούτε τα προσχήματα της αστικής νομιμότητας.
Ένα βασικό στοιχείο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι συνολικά η αντιδημοκρατική και αυταρχική κλιμάκωση, και η συσσώρευση των διώξεων και δικών αγωνιστών φέρνει στο προσκήνιο το αντιδραστικό μίγμα της πολιτικής με την οποία επιδιώκεται να επιβληθεί και να εμπεδωθεί η κυρίαρχη πολιτική σε αυτή τη φάση, όχι μόνο με την παθητική συναίνεση αλλά και με την βία.
Μια διαδικασία η οποία, όσο οδεύουμε προς το 4ο Μνημόνιο θα κλιμακώνεται, θέτοντας σαν βασικό αναβαθμισμένο καθήκον για τις δυνάμεις του μαζικού κινήματος και της Αριστεράς την αναγκαία οργανωμένη και μαζική απάντηση που θα επανακατοχυρώνει τη δυνατότητα του εργατικού και λαϊκού κινήματος να αναπτύσσει ανεμπόδιστα την πάλη του.
Με το πλήθος από τις δίκες αγωνιστών που διεξάγονται το τελευταίο διάστημα γίνεται αντιληπτό όλο το εύρος των πτυχών της κοινωνικής ζωής γύρω από τα οποία οι αγώνες επιδίωξαν να βάλουν αντιστάσεις για περισσότερο από μια πενταετία. Αντιεργοδοτική πάλη, αγώνες απολυμένων, αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις, αγώνες κατά της αύξησης της τιμής των εισιτηρίων αστικών συγκοινωνιών, δράση απέναντι στο μιλιταρισμό και τις επιδιώξεις του ελληνικού στρατού, κατέβασμα μπαρών διοδίων, πλειστηριασμοί, αντιφασιστικό κίνημα, διωκόμενοι αγωνιστές του φοιτητικού κινήματος από την Ξάνθη μέχρι το Ηράκλειο. Όλα αυτά σήμερα πάνε να κλείσουν με καταδικαστικές αποφάσεις σε πολλές περιπτώσεις για το κίνημα και τους αγώνες.
Πρόκειται για μια σελίδα της ιστορίας των αγώνων του λαού απέναντι στο Μνημόνιο διαρκείας και τις πολιτικές που εφαρμόζονται και εφαρμόστηκαν, που ο τρόπος που θα κλείσει, σχετίζεται με το αν θα μείνει ανοιχτή η δυνατότητα να αντιστεκόμαστε για όλα τα αναγκαία ζητήματα της ζωής μας από δω και μπρος. Το να μείνει ανοιχτή η κοινωνική νομιμοποίηση των αγώνων και των αντιστάσεων, πρώτα απ’ όλα περνάει από το «κανένας μόνος του απέναντι στο κράτος και τον αυταρχισμό». Το κίνημα θα κριθεί πολλαπλά και σε αυτό το πεδίο σε αυτή τη φάση που έχουμε μπει, δεν είναι μια επιμέρους μάχη αλλά από τις πιο ουσιώδεις.
Η σημαντικότερη πλευρά, όμως, της δίκης του Νίκου Αργυρίου αποτελεί το γεγονός ότι το Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος βρίσκεται στο στόχαστρο, μία περίοδο όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και έντασης της πολεμικής προετοιμασίας.
Μία περίοδο όπου γίνεται η προσπάθεια να καλλιεργηθεί στο λαό και τη νεολαία μία νέα εθνικιστική αφήγηση, με το κατάλληλο μιλιταριστικό πλαίσιο, για να «αναστηλωθεί» η καταβαραθρωμένη από τα μνημόνια και την ευρώ-θηλιά, λαϊκή αξιοπρέπεια.
Μία περίοδο όπου οξύνεται ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός, ο στόλος του ΝΑΤΟ κατοικοεδρεύει στο Αιγαίο για τη «διατήρηση» της ασφάλειας, τα κύματα των κατατρεγμένων προσφύγων δεν παύουν να φθάνουν συνεχώς, κι ο Υπουργός Άμυνας περιοδεύει στα ελληνικά νησιά με τους χρυσαυγίτες βουλευτές.
Αυτή την περίοδο επιδιώκεται να εμπεδωθεί ότι το εργατικό και λαϊκό κίνημα δεν έχει δικαίωμα να αρθρώνει λόγο για το τι συμβαίνει μέσα στο στρατό, να καταγγέλει τη στρατιωτική ιεραρχία και τους καραβανάδες, να καταδεικνύει την τυχοδιωκτική ελληνική εξωτερική πολιτική, να παλεύει ενάντια στην πολεμική προετοιμασία και τις επιπτώσεις της μέσα και έξω από το στρατό.
Είναι ακριβώς αυτή την περίοδο όπου το χτύπημα κάθε αγωνιζόμενης φωνής του αντιπολεμικού κινήματος, πάει χέρι – χέρι με την επαναφορά της συζήτησης για την υποχρεωτική στράτευση στα 18 και με την ίδρυση στρατιωτικών εδρών σε Πανεπιστημιακά ιδρύματα. Την ίδια στιγμή που ο ελληνικός στρατός συνεχίζει τις ασκήσεις καταστολής πλήθους ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό», τον εχθρό-λαό και εμπλέκεται άμεσα στο προσφυγικό, στελεχώνοντας τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταπατώντας τα δικαιώματα και των φαντάρων και των προσφύγων.
Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ ένα μαζικό αντιπολεμικό κίνημα που θα βασιστεί στην κοινή διεθνιστική πάλη των λαών και από τις δύο όχθες του Αιγαίου.
Που θα υψώσει φραγμό στα πολεμικά σχέδια που αναπτύσσονται στην ευρύτερη περιοχή, στραμμένο πρώτα από όλα ενάντια στην κυβέρνηση, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τον αντιδραστικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου αλλά και τους τυχοδιωκτισμούς και τα «νέο-οθωμανικά» σχέδια του Ερντογάν.
Που θα επιβάλλει την ειρήνη και συνεργασία των λαών της περιοχής ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις στρατιωτικές επεμβάσεις, την πολεμική προετοιμασία και τις πολεμικές δαπάνες, τον μιλιταρισμό. Για ένα αντιπολεμικό κίνημα μέσα κι έξω από το στρατό, που θα στρέφεται ενάντια στο σύστημα που γεννά αδιάκοπα όλο και πιο καταστροφικούς πολέμους.
Αναγκαία προϋπόθεση για ένα τέτοιο αντιπολεμικό κίνημα αποτελεί η υπεράσπιση των κεκτημένων μας. Το Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος πάντα ενοχλούσε και συνεχίζει να ενοχλεί με τη δράση του στο πλευρό των φαντάρων, την αντιπολεμική διεθνιστική θέση του, την παρέμβασή του ενάντια στο φασισμό, τον εθνικισμό, το μιλιταρισμό.
Για αυτό ο Ν. Αργυρίου και το Δίκτυο Σπάρτακος δεν είναι μόνοι τους. Ήδη ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης έχει εκδηλωθεί με διεθνείς διαστάσεις2, με δεκάδες σωματεία και φοιτητικούς συλλόγους, αλλά και οργανώσεις της Αριστεράς, δημοτικές κινήσεις, εργατικές συσπειρώσεις και μαχόμενους αγωνιστές να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους. Σημαντική είναι και η στήριξη με γράμματα πρώην φαντάρων3 στο πλευρό των οποίων στάθηκε το Δίκτυο Σπάρτακος κατά τη διάρκεια της θητείας τους.
Στις 3 του Απρίλη, στις 9:00 π.μ., η καρδιά του αντιπολεμικού κινήματος θα χτυπάει στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Θα είμαστε όλοι εκεί να επιβάλλουμε την αθώωση του Νίκου Αργυρίου! Για να στείλουμε ένα μαζικό και ηχηρό μήνυμα απέναντι σε όποιον σκέφτεται να στήσει στο απόσπασμα τους αγώνες μας μέσα και έξω από το στρατό!
Νίκος Μαντέλας
Παραπομπές:
1) Ψήφισμα της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων: http://diktiospartakos.blogspot.gr/2017/03/21.html
2) Διεθνείς διαστάσεις παίρνει η υποστήριξη στο Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος και στον Νίκο Αργυρίου: http://diktiospartakos.blogspot.gr/2017/03/blog-post_368.html
3) 6 φωνές πρώην φαντάρων υπερασπίζονται το Δίκτυο Σπάρτακος: http://diktiospartakos.blogspot.gr/2017/03/6.html
