Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ, 13/8/2025
Το ύψιστο εθνικό θέμα είναι η προάσπιση της ειρήνης, της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας του λαού μας. Η κυβέρνηση ακολουθεί πολιτική υπονόμευσής τους οδηγώντας στα άκρα κατευθύνσεις που είχαν εφαρμοστεί και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Εμπλέκεται σε επικίνδυνες εστίες ανάφλεξης, συμμετέχει στις οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, στέλνει οπλικά συστήματα στην Ουκρανία, έστειλε πολεμικά πλοία στον Κόλπο του Αντεν, πυραυλικά συστήματα Patriot και στελέχη της πολεμικής αεροπορίας στη Σαουδική Αραβία, παρέχει τη Σούδα και τις βάσεις για τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ και πολλά άλλα. Εκθέτει το λαό σε κίνδυνο αντιποίνων και στον κίνδυνο κλιμάκωσης και γενίκευσης των πολέμων.
Η κυβέρνηση ταυτίζεται με ΗΠΑ και Ισραήλ, τις χώρες που παραβιάζουν ωμά τις πιο στοιχειώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου, θέτοντας την Ελλάδα στο πλευρό εκείνων που αυθαιρετούν, που προσπαθούν να επιβάλλουν με τη βία το άδικο. Ακόμη χειρότερα η κυβέρνηση φέρει το ηθικό στίγμα του συνένοχου στη γενοκτονία των Παλαιστινίων.
Επιπλέον, υλοποιεί τα γιγάντια εξοπλιστικά προγράμματα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που καμιά σχέση δεν έχουν με την άμυνα της πατρίδας μας. Πρόκειται για εξοπλισμούς για να τονωθεί η αμερικανική και ευρωπαϊκή βιομηχανία και να προετοιμαστούν για την κλιμάκωση των πολέμων για τον έλεγχο των αγορών διεθνώς. Οι εξοπλισμοί σημαίνουν νέα, δυσβάσταχτα βάρη για το λαό. Σημαίνουν δραστική περικοπή των ήδη μειωμένων δαπανών για υγεία, παιδεία, προστασία των δασών, του περιβάλλοντος κλπ.
Οι συγκεκριμένοι εξοπλισμοί είναι από κάθε άποψη ακατάλληλοι για την άμυνα της χώρας. Οι πρόσφατες πολεμικές συγκρούσεις, και ιδίως η αποτυχία των ΗΠΑ-Ισραήλ στο Ιράν, έδειξαν για μια ακόμη φορά ότι η εμμονή στην αγορά πανάκριβων οπλικών συστημάτων δεν είναι αποδοτική. Ο λαός μπορεί να αντιμετωπίσει τον όποιο εισβολέα με πολύ πιο φθηνά όπλα, βασισμένα σε σύγχρονη προσιτή τεχνολογία, καμιά φορά ακόμη και με όπλα χαμηλής τεχνολογίας. Η έμφαση πρέπει να δοθεί, όπως λένε οι ειδικοί, στον πυραυλικό και βληματοκεντρικό πόλεμο, στα “έξυπνα” αυτόνομα όπλα και όχι στις βαριές και δυσκίνητες πλατφόρμες που προορίζονται για άλλου τύπου πόλεμο. Στη λογική αυτή χρειάζεται αμυντικό δόγμα βασισμένο στη γρήγορη συγκέντρωση και αποσυγκέντρωση δυνάμεων ανάλογα με το γεωγραφικό χώρο έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ευνοϊκή κάθε φορά ισορροπία ισχύος.
Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και το κινεζικό αμυντικό δόγμα βασίζεται στην αντιμετώπιση του ισχυρότερου αντιπάλου με φθηνότερα και αποτελεσματικότερα μέσα. Για παράδειγμα, η αντιμετώπιση των πανάκριβων, πανίσχυρων αεροπλανοφόρων των ΗΠΑ μπορεί να γίνει με πολύ φθηνότερους αντιπλοϊκούς πυραύλους που εκτοξεύονται από τη στεριά καθώς και με τη χρήση υποβρυχίων, ενώ αναζητούνται τα αδύναμα σημεία των αεροπλανοφόρων (έλλειψη ευκινισίας, μεγάλος αριθμός συνοδευτικών πλοίων κά).
Εκτός από αλλαγή στη λογική των εξοπλισμών απαιτείται μια ριζική στροφή με την πλήρη απεμπλοκή από τις συγκρούσεις που διεξάγονται για συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, την προσήλωση στο διεθνές δίκαιο, με ενεργητική, ουδετερόφιλη εξωτερική πολιτική έξω από κάθε είδους στρατιωτικούς συνασπισμούς. Απαιτείται επίσης η αποκατάσταση του λαϊκού αισθήματος που έχει τρωθεί από τις πολιτικές φτωχοποίησης των πολλών και υπερπλουτισμού των λίγων καθώς και από την προκλητική ατιμωρησία των ισχυρών, όπως δείχνει το έγκλημα των Τεμπών και τα διάφορα άλλα σκάνδαλα διαφθοράς.
Ο Δημήτρης Καλτσώνης είναι καθηγητής θεωρίας κράτους και δικαίου, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
