Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, Νέοι και νέες, Συνταξιούχοι, Άνεργοι
Μπροστά στην κάλπη δεν μπορεί να υπάρχει κανένα δίλημμα: Καταδίκη όσων μας έφεραν ως εδώ!
Αποφασιστική καταδίκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εκφραστών της, των νεοφιλελεύθερων και των ακροδεξιών κάθε απόχρωσης!
Η Ε.Ε. έχει αποδείξει με την πολιτική της πως είναι «ο λάκκος των λεόντων» για τους λαούς, ένας μηχανισμός στην υπηρεσία του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
Γι’ αυτό και συρρικνώνει διαρκώς «το κοινωνικό κράτος», τα δημόσια αγαθά της Παιδείας, της Υγείας, της ασφάλισης και της σύνταξης!
Γι’ αυτό και κατεδαφίζει ό,τι με αγώνες και αίμα οι λαοί έχουν επιβάλλει.
Γι’ αυτό και θωρακίζεται απέναντι στους λαούς με τον ακρωτηριασμό του δικαιώματος της συνδικαλιστικής δράσης στους χώρους δουλειάς, τις παρακολουθήσεις, την ενισχυόμενη αυταρχική πολιτική διαχείριση από διορισμένα και ανεξέλεγκτα όργανα (eurogroup κ.λπ.)
Γι’ αυτό και συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην ευρύτερη περιοχή, ενθαρρύνει την αύξηση των πολεμικών δαπανών, συντάσσεται με τις ΗΠΑ ενάντια στην μπολιβαριανή εκλεγμένη και νόμιμη κυβέρνηση της Βενεζουέλας, είναι στην πρώτη γραμμή των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων.
Η ΕΕ είναι σήμερα φορέας των πιο αντιδραστικών αλλαγών κατά των εργαζομένων και των λαών της.
Η διαπάλη στο εσωτερικό της ανάμεσα στο «παλιό» νεοφιλελεύθερο και το ακροδεξιό ή και νεοφασιστικό ρεύμα δεν αφορά το «σύστημα» αλλά την τακτική του απέναντι στους εργαζόμενους και τους μεγάλους ανταγωνιζόμενους ιμπεριαλισμούς του κόσμου!
Να απορρίψουμε το δίλημμα στο σύνολό του!
Η εποχή μας συμπυκνώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τις δυνατότητες της ανθρώπινης νόησης και εργασίας και τη βάρβαρη διαστρέβλωση τους από τον καπιταλισμό!
Αντίσταση και αγώνας για επιβολή – απόσπαση φιλολαϊκών μέτρων εδώ και τώρα παρά την ΕΕ και εναντίον της.
Όχι στην ΕΕ και την πολιτική της!
Έξοδος από την ΕΕ των πολυεθνικών μονοπωλίων, της εκμετάλλευσης, του ρατσισμού και του πολέμου!
Κύριο και πάνω απ’ όλα είναι η πολιτική καταδίκη της ΕΕ!
Αγώνας για μια σύγχρονη διακρατική σχέση της αμοιβαιότητας, της Ειρήνης και της συνεργασίας λαών και κρατών!
Να αποδυναμωθεί το κεφάλαιο και οι διεθνείς σχέσεις του!
Συναγωνιστές, Συναγωνίστριες
Μπροστά στην κάλπη και μετά από αυτήν να καταδικάσουμε την πολιτική και τα πολιτικά κόμματα που θωρακίζουν την εκμετάλλευση του εργαζόμενου λαού και καλλιεργούν τον πολιτισμό της παρακμής και της υποταγής!
Χωρίς περιστροφές και διλήμματα:
● Αποφασιστική καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ και της πολιτικής του!
Ο «ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία» ζητά την ψήφο των εργαζομένων με το επιχείρημα ότι είναι «υπέρ των πολλών» και εναντίον του νεοφιλελευθερισμού. Κι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε συνεπή νεοφιλελεύθερη πολιτική καθ’ όλη τη διακυβέρνηση. Επί ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκαν τα κέρδη των λίγων και μάλιστα των πολύ λίγων πολυεθνικών ομίλων και των μεγάλων επιχειρήσεων πάνω στην καταβύθιση των μισθών των πολλών. Επί ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε ο ασφυκτικός περιορισμός της απεργίας. Επί ΣΥΡΙΖΑ επεκτάθηκε το πετσόκομμα των συντάξεων των πολλών. Τα διαφημιζόμενα υπερπλεονάσματα αποτελούν ακραία νεοφιλελεύθερη σοφιστεία για την πιο βαριά λιτότητα σε βάρος των πολλών. Δημόσιες επιχειρήσεις και το σύνολο του δημόσιου πλούτου, των πολλών, ιδιωτικοποιούνται σε όφελος των πολύ λίγων. Και την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ασκεί πολιτική προεκλογικών «παροχών». Στρέφεται, βεβαίως, κατά της Ακροδεξιάς και του νεοφασισμού, αλλά νομιμοποίησε την ακροδεξιά πολιτική συγκυβερνώντας με τους ΑΝΕΛ και συμμαχώντας με τις πιο ακροδεξιές δυνάμεις του πλανήτη, την κυβέρνηση των ΗΠΑ και το Ισραήλ! Αυτή η πολιτική δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά!
● Μαύρο στη ΝΔ., η οποία επιδιώκει μια ολική επιστροφή διότι βρίσκει ελεύθερο το πεδίο να γίνεται πολύ πιο επιθετική διεκδικώντας τη γενική εφαρμογή του 12ώρου ενώ αντιγράφει την ακροδεξιά ατζέντα του «νόμου και της τάξης» και υιοθετεί την πατριδοκαπηλία και τον εθνικισμό.
● Μαύρο, κατάμαυρο, που πάει γάντι με τις «αρχές» και τη δολοφονική τους δράση, στους νεοφασίστες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, στα υπό στήσιμο, δήθεν «σοβαρά», παρακλάδια της.
Συμπορευόμενοι στη ζωή και στον αγώνα,
Στη σημερινή κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, στο φόντο της εγχώριας και ευρωπαϊκής πολιτικής της αιώνιας λιτότητας, της καταθλιπτικής φτώχειας, του αμύθητου πλούτου και της επιστημονικοτεχνικής έκρηξης, οφείλουμε να τοποθετήσουμε τη δράση μας και για τις επερχόμενες ευρωεκλογές.
Ήταν και είναι αναγκαία η προγραμματική ανασυγκρότηση της επαναστατικής και
κομμουνιστικής Αριστεράς, σε μια νέα πολιτική ανατρεπτική κατεύθυνση, όπως επιβάλει η νέα πραγματικότητα, που θα οδηγεί στον κοινό βηματισμό της μαχόμενης Αριστεράς, μέσα από την αυτοτέλεια των κομμάτων και ρευμάτων, ώστε να συγκροτείται από τις λαϊκές δυνάμεις ένα ισχυρό και ικανό αντίπαλο δέος απέναντι στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.
Ήταν και είναι αναγκαία η αναμέτρηση με τα πραγματικά λαϊκά ερωτήματα και δικαιώματα, η επικοινωνία και κοινωνία της Αριστεράς του αγώνα και των αξιών με τις ανησυχίες και τα ερωτήματα της τεράστιας κοινωνικής πλειοψηφίας, της εργατικής τάξης και της νεολαίας, που πλήττονται ανηλεώς δέκα χρόνια τώρα.
Ήταν και είναι αναγκαίο να γίνεται υλική δύναμη η γονιμοποιός αρχή που αποκαθιστά το σκοπό και τη σχέση κόμματος-μετώπου-κινήματος, ώστε ένα καινοτόμο κομμουνιστικό κόμμα να συμβάλλει στην ανάπτυξη και τον προσανατολισμό του αντίστοιχου μετώπου και του ταξικού κινήματος, με δημιουργική αλληλεπίδραση. Μόνο έτσι μπορεί να συγκροτείται και να προβάλλεται μια αποφασιστική πολιτική τακτική συλλογικών και κοινών αγώνων, ενός κοινού πλαισίου στόχων ώστε να συσπειρώνεται και να παίρνει τα πάνω του, αγωνιστικά, αισιόδοξα και ελπιδοφόρα ο εργαζόμενος και πολυβασανισμένος λαός μας!
Όμως στις ηγεσίες της μαχόμενης Αριστεράς (ΚΚΕ, ΛΑΕ, καθώς και με άλλο τρόπο ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μ-λ χώρος κ.α.) δεν πρυτανεύει η λογική του αναγκαίου αλλά η λογική της περιχαράκωσης και της «ξεχωριστής» καταγραφής και συνεπώς αδυνατούν να χαράξουν μια ενωτική, μαχητική και ανατρεπτική πολιτική, σπέρνοντας την απογοήτευση στον κόσμο του κινήματος.
Αυτή η κατάσταση, αυτή η συνεχής υποχώρηση του κινήματος και της μαχόμενης Αριστεράς, είναι τέτοια που πρέπει να συνεκτιμηθεί και να αντιμετωπισθεί.
Να ιεραρχηθεί ψηλά η ανάγκη δημιουργίας ενός μαζικού μπλοκ δυνάμεων, με αρχές και πρόγραμμα, ικανού να σηκώσει το γάντι και να απαντήσει ότι η άλλη, η ανατρεπτική Αριστερά που όλοι ζητάμε είναι εδώ, το εργατικό και λαϊκό κίνημα παρεμβαίνει, διεκδικεί και νικά.
Αυτό το στόχο προσπαθούμε να υπηρετήσουμε ως «Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο»!
Μια δυναμική μετωπική, προγραμματική παρέμβαση της μαχόμενης ανατρεπτικής Αριστεράς που να απαντάει στα νεοφιλελεύθερα διλήμματα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και στη δράση της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού αλλά κυρίως να απαντά στα ερωτήματα της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και του χωριού, της νεολαίας, των συνταξιούχων είναι πλέον εσωτερική αντικειμενική ανάγκη.
Η ανάγκη αλλαγής και χάραξης νέας πολιτικής που να οδηγεί στην προγραμματική συγκέντρωση ικανών δυνάμεων από το χώρο της εργασίας και του πνεύματος έχει πλέον προσλάβει, αντικειμενικά, υπαρξιακό χαρακτήρα για τη μαχόμενη Αριστερά, συστατικό στοιχείο για την αναγέννηση του κινήματος.
Πλευρές των παραπάνω, σε διαφορετικούς βαθμούς, με διαφορετική ιστορία και προοπτική, ενυπάρχουν στα ψηφοδέλτια της μαχόμενης Αριστεράς, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο ΚΚΕ, στη ΛΑΕ, στο ΜΛ χώρο, στην ΟΚΔΕ, αλλά και σε άλλα ρεύματα.
Ταυτόχρονα, οι σχηματισμοί αυτοί, από διαφορετική σκοπιά και λόγους, δεν πληρούν επαρκώς τους πολιτικούς όρους γόνιμης εργατικής παρέμβασης, λειτουργίας και πολιτικής πρακτικής, γι’ αυτό και δεν τους στηρίζουμε συνολικά πολιτικά.
Αλλά η με τον ένα ή άλλο βαθμό καταδίκη της ΕΕ που εκφράζουν δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους.
Στο πλαίσιο αυτό το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το αντιμετωπίζουμε ως το πλησιέστερο, πρωτίστως, γιατί σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διατύπωσε, τουλάχιστον στις διακηρύξεις της, την ανάγκη χάραξης μιας νέας πολιτικής και συμπεριφοράς στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα, έστω και αν δεν μπόρεσε να το υπηρετήσει με συνέπεια.
Φυσικά η εκλογική επιλογή του καθενός και της καθεμιάς συνδέεται, τελικά, με τις εμπειρίες και τις προτεραιότητες του/της.
Με γνώμονα, πάνω απ’ όλα, να ενισχυθεί και εκλογικά η εναντίωση στην πολιτική της ΕΕ αλλά και στην ίδια την ΕΕ!
Με επιδίωξη να δυναμώνει ο αναγκαίος ταξικός και αντικαπιταλιστικός χαρακτήρας και προσανατολισμός του κινήματος!
Που δεν μπορεί παρά να είναι η διαρκής προσπάθεια ανάδειξης του βασικού ενόχου – της ΕΕ και των κυβερνήσεων τους – για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη και τα πληττόμενα στρώματα.
Που δεν μπορεί να είναι παρά η βάση για την ανάπτυξη αγώνων, διεκδικήσεων, προγραμμάτων πάλης, ο στόχος και το μέσο ενοποίησης και ενδυνάμωσης των αγώνων και των ανατρεπτικών εργατολαϊκών ρευμάτων.
● Έχουμε ανάγκη ένα κίνημα που θα ενώνει τον πολύμορφο πολυδιασπασμένο κόσμο της εργατικής τάξης!
● Να αναμετρηθούμε θετικά και να υπερβούμε δημιουργικά τα δοκιμασμένα πολιτικά όρια μας και τις κοινές, τελικά, δυσκολίες!
● Να βάλουμε πλάτη από την άλλη μέρα των εκλογών για «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα»!
● Μαζί, και με τις δυνάμεις του Κομμουνιστικού Συντονισμού, ώστε η Αριστερά που αναμετριέται με τον κομμουνισμό τον 21ο αιώνα να κάνει αισθητή την παρουσία της! Ως η σταθερή επιδίωξη για τη χειραφέτηση του εργάτη-δημιουργού! Ως η διαρκής πυξίδα για την αποφυγή των χωρίς αρχές συμβιβασμών και της διολίσθησης προς τη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που ζούμε.
Να ηγεμονεύει, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο Πανεπιστήμιο, στις υπηρεσίας, σε όλους τους χώρους δουλειάς, η εργατική πολιτική που εμπνέει αντί να καθηλώνει, που ενώνει αντί να χωρίζει!
Να πούμε έμπρακτα όχι στην παρακμή της αστικής τάξης και στη μοιρολατρία!
Να ανεβάσουμε το επίπεδο που διεξάγονται οι λαϊκοί αγώνες!
Να αρχίσουμε να μετράμε νίκες και κερδισμένα δικαιώματα!
Να περάσουμε σε μια νέα θετική περίοδο διεξαγωγής της ταξικής πάλης!
Αθήνα Μάης 2019
