Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται πλέον να είναι ικανός να αλλάξει την εκλογική τακτική που τον οδήγησε στην μεγάλη ήττα. Η μοίρα του έχει χαρτογραφηθεί από τις ενέργειές του. Είναι δεμένος χειροπόδαρα.
Η αδυναμία του να αξιοποιήσει σε όφελος των λαϊκών συμφερόντων την όποια αμφισβήτηση παρήγαγε η ρεφορμιστική πολιτική της πρώτης περιόδου διακυβέρνησής του (δημοψήφισμα του ‘15), προσδιόρισε το μέλλον του. Η αποδοχή της ήττας, με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, έφερε από κυβερνητική θέση την υποταγή του στην παγκόσμια ηγεμονική νεο-φιλελεύθερη πολιτική της εποχής μας.
Αυτή η πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ συνδυασμένη με την πολιτική ανεπάρκεια της κομμουνιστικής Αριστεράς σφραγίστηκε και απέκτησε ισχύ με τη λαϊκή ψήφο το Σεπτέμβρη του ‘15.
Σήμερα ζούμε τη μορφοποίηση μιας νέας οδυνηρής για τα λαϊκά συμφέροντα και αξίες πολιτικής πραγματικότητας. Η Δεξιά που έρχεται δεν θα μοιάζει με τη Δεξιά της μεταπολίτευσης, ούτε καν με αυτή των μνημονίων. Οι ανάγκες της αστικής τάξης -στα πλαίσια του διεθνούς ανταγωνισμού- έχουν μεγαλώσει και οι συσχετισμοί δυνάμεων έχουν μεταβληθεί υπέρ της.
Η τόλμη με την οποία εκφράζει, ακόμη και προεκλογικά, την αντιλαϊκή πολιτική της δείχνει ότι έχει βαθιά συνείδηση του πολιτικού τοπίου που έχει διαμορφωθεί. Έχει πράγματι έτοιμο το πρόγραμμά της…
Το μόνο κέρδος για την Αριστερά -κομμουνιστική και μη- είναι η εμπειρία που αποκόμισε από την περίοδο της κρίσης. Εμπειρία που μπορεί να αποκτήσει αξία χρήσης υπό προϋποθέσεις. Από αυτούς που θα αντιληφθούν ότι η ήττα μας αφορά ΟΛΟΥΣ και περισσότερο όσους έχουν μεγάλους στόχους.
Υ.Γ Με την ευκαιρία -χάριν του διαλόγου-θεωρώ ότι είναι ήττα περιεχομένου και κατά δεύτερο λόγο μορφής. Νομίζω ότι ο πυρήνας της ήττας είναι πρώτα στο τι λέμε και μετά στο τι κάνουμε. Το επαναστατικό υποκείμενο θα το διαμορφώσει η μαζική λαϊκή αποδοχή ενός ανατρεπτικά λειτουργούντος προγράμματος…
Η λογική του «μόνος μου και όλοι σας» καλή ήταν για …τους μικρούς ήρωες των δικών μου παιδικών χρόνων, αλλά είναι καιρός να ενηλικιωθούμε. Να περάσουμε δηλαδή πολιτικά το κατώφλι του 20ου αιώνα και να μπούμε στην εποχή μας.
