Στην Ελλάδα την περίοδο των αρχών της δεκαετίας του 1960-1970 αρχίζει η διαμόρφωση ενός νέου επαναστατικού ρεύματος που αμφισβητεί ανοιχτά την κυρίαρχη γραμμή του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Ένα ρεύμα μακριά από τα απλουστευτικά σχήματα Σταλινικών-αντιΣταλινικών, Μαοϊκών-αντιΜαοϊκών, Τροτσκιστών-αντιΤροτσκιστών. Ένα ιδεολογικό-πολιτικό ρεύμα βαθιά επηρεασμένο από τις αντιαποικιακές επαναστάσεις των χωρών του τρίτου κόσμου και κυρίως από τα γεγονότα στην Κύπρο, που εκείνη την περίοδο καθόριζαν άμεσα τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Το ρεύμα αυτό επιδιώκει να ερμηνεύσει την πορεία των «σοσιαλιστικών» χωρών, τις αποτυχίες των Κ.Κ, τις βαθύτερες αιτίες της ήττας της Ελληνικής αντιιμπεριαλιστικής επανάστασης και του εμφύλιου, με μαρξιστικό, υλιστικό τρόπο, βασισμένο στην ταξική πάλη και όχι με την ιδεαλιστική- μεταφυσική αντίληψη των προδοσιών και των προδοτών. Να επεξεργαστεί και να προωθήσει την επαναστατική αντίληψη για τη σύνδεση ανάμεσα στην εθνικοαπελευθερωτική αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική πάλη και την πάλη για το Σοσιαλισμό. Καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτού ρεύματος παίζει η δημιουργία της κίνησης «Φίλοι Νέων Χωρών»(Φ.Ν.Χ) το 1963, στην οποία ηγετικό ρόλο παίζει ο γνωστός μαρξιστής ιστορικός Ν. Ψυρούκης. Ο Σ. Πέτρουλας, γεννημένος στο Οίτυλο της Μάνης το 1942 από γονείς αγρότες, έρχεται σε επαφή και επηρεάζεται από τις απόψεις της κίνησης Φ.Ν.Χ.
Σε νεαρή ηλικία, το 1959, οργανώθηκε στη Νεολαία Ε.Δ.Α. Φοίτησε στη Μέση Εμπορική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του το 1960 στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. όπου δραστηριοποιείται στο φοιτητικό κίνημα και παίζει καθοδηγητικό ρόλο στις κινητοποιήσεις του «114» και του «15%». Αποβλήθηκε για ένα χρόνο από τη σχολή για πολιτικούς λόγους ενώ είχε εκλεγεί μέλος της διοικούσας επιτροπής της Νεολαίας Ε.Δ.Α. Από το 1961 και μετά, με το 8ο συνέδριο του ΚΚΕ και την τυπική του διάλυση, αφού ουσιαστικά είναι ανύπαρκτο από τα τέλη του 1949, η δράση του ΚΚΕ γίνεται μέσα από την ΕΔΑ. Ο Σ. Πέτρουλας αντιδρά και συγκρούεται με τον τρόπο σκέψης και δράσης της ηγεσίας ΕΔΑ-ΚΚΕ που καλλιεργεί κοινοβουλευτικές αυταπάτες στις λαϊκές μάζες, που παλεύει για «ομαλές δημοκρατικές εξελίξεις» και «συνταγματική νομιμότητα», που έχει «συμβιβαστική» στάση απέναντι στην Ένωση Κέντρου και μετατρέπει το λαϊκό κίνημα σε «ουρά» του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος το χρησιμοποιεί για να περάσει τις αντιλαϊκές του επιδιώξεις. Το 1964 διαφωνεί στη συγχώνευση της ν. ΕΔΑ με τη «Δημοκρατική Κίνηση Νέων Γρήγορης Λαμπράκης», που δημιούργησε τη «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη»(Δ.Ν.Λ), γιατί πιστεύει ότι θα υποβαθμιστεί η αυτοτελής πολιτική παρέμβαση της Αριστεράς στη νεολαία. Παρά, αλλά και με όλες, τις διαφωνίες του συμμετέχει στο ιδρυτικό συνέδριο της Δ.Ν.Λ. το 1964.
Για αυτές τις διαφορετικές του απόψεις και την επαφή του με «την κίνηση Φ.Ν.Χ καταγγελμένη σαν εχθρική από το κίνημα», το Μάρτιο του 1965 ο Σ. Πέτρουλας τιμωρείται από το Κεντρικό Συμβούλιο της Δ.Ν.Λ με την ποινή της «βαριάς μομφής». Για τον ίδιο λόγο, αλλά με το επιπλέον στοιχείο «του εγκέφαλου της διαβρωτικής δραστηριότητας σε βάρος της οργάνωσης» διαγράφεται ο Μάκης Παπούλιας μέλος του γραφείου σπουδάζουσας της Δ.Ν.Λ. Στις 21 Ιούλη του 1965 στη συμβολή των οδών Σταδίου και Εδουάρδου Λω, ό Σωτήρης θα πέσει νεκρός από τα δολοφονικά χτυπήματα της αστυνομίας σε μια από τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις της περιόδου των Ιουλιανών. Το παρών στην κηδεία του στις 23 Ιούλη έδωσε ο Γ. Παπανδρέου, η ηγεσία της ΕΔΑ και πάνω από 100 χιλ. λαού σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων.
Ο Σ. Πέτρουλας δεν ήταν ούτε «ήρωας της δημοκρατίας» όπως προσπαθούν να τον παρουσιάσουν οι κάθε είδους αστικές ερμηνείες της σοσιαλδημοκρατίας, ούτε και «αγωνιστής της αριστεράς» όπως προσπαθούν να τον παρουσιάσουν οι κάθε είδους ρεφορμιστές. Ήταν ένας λαϊκός αγωνιστής, ήταν ένας επαναστάτης που από ένα σημείο και έπειτα, αντιτάχτηκε στον-πάνω από δυο δεκαετίες τότε,- αντεπαναστατικό εκφυλισμό του «επίσημου» κομμουνιστικού κινήματος. Πάλευε για μια νέα αριστερά επαναστατική και κομμουνιστική. Και γι’ αυτό θα τον τιμούμε και θα τον θυμόμαστε πάντα. Μέχρι σήμερα οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να «θάψουν» τις διαφορετικές απόψεις του Σ. Πέτρουλα, νομίζοντας ότι έτσι θα υποβαθμίσουν τις κοινωνικές διαστάσεις των πολιτικών συγκρούσεων. Αυτή είναι η σκόπιμα λησμονημένη πλευρά του Σωτήρη που δεν έζησε παρά μονάχα 23 χρόνια.
«Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε, τα γαλάζια μάτια του μας καλούνε. Σωτήρη Πέτρουλα οδήγα το λαό σου, οδήγα μας μπροστά».
