Το 3Ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε την αδυναμία του, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε όλη την Ευρωπαϊκή νατοϊκή αριστερά, να διαχωρίσει την πορεία του από την παρακμή των αστικών πολιτικών της ΕΕ. Παρακμή η οποία οδηγεί τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες σε πολιτική υποβάθμιση στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και τους λαούς σε οικονομική ανέχεια.
Ειρήνη (υπό τους Αμερικάνους) ή κλιματιστικά διακηρύσσει ο Ιταλός πρωθυπουργός Ντράγκι. Επανεξοπλισμούς αξίας 100 δις εξαγγέλλει ο Σολτς για τη Γερμανία και ο πρόεδρος των πλουσίων στη Γαλλία Μακρόν αγωνίζεται με δεξιές θέσεις, να αντιμετωπίσει στις εκλογές της Κυριακής την ακροδεξιά Λεπέν.
Σε αυτή την Ευρώπη δηλώνει στην εναρκτήρια ομιλία του στο συνέδριο ο Α. Τσίπρας, ότι η Ελλάδα θα είναι αδιαπραγμάτευτο μέλος της.
Αυτή η αριστερά δεν μπορεί, αρνείται, φοβάται να αφουγκραστεί τους τριγμούς που παράγονται από τη νέα πολυπολική αρχιτεκτονική του κόσμου που επιχειρεί να αναδυθεί.
Η σύγκρουση των υπό Αμερικανική ηγεμονία καπιταλιστικών κρατών, ιμπεριαλιστικών και με αποικιοκρατική παράδοση, με τα πολύμορφα καπιταλιστικά και ημιαποικιακά κράτη είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Από αυτή τη σύγκρουση όπου δυνητικά μπορεί να επανακάμψουν ως αναγκαιότητες με νέα ορμή αντικαπιταλιστικές λύσεις -όπως στο παρελθόν συνέβη σε ανάλογες συγκυρίες- αυτού του τύπου η ευρωπαϊκή αριστερά μοιραία είναι με το μέρος της συντήρησης του παλαιού. Κλίνει την πόρτα στην πιθανότητα γέννησης ενός νέου ιστορικού μπλοκ χωρών ικανού να προσθέσει δυνατότητες στην προώθηση προοδευτικών κοινωνικών εξελίξεων.
Κρύβεται πίσω από τις αποκρουστικές συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία, προβάλει την επιφάνεια των γεγονότων, παραβλέπει τις πραγματικές επιδιώξεις των ΗΠΑ σε αυτή τη σύγκρουση και κινείται στη βαριά σκιά των εξελίξεων υιοθετώντας το Νατοϊκό αφήγημα.
Στην πολιτική απόφαση του συνεδρίου του ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει:
«Η στρατιωτική εισβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, οδηγεί στον θάνατο χιλιάδων αμάχων, στην καταστροφή της χώρας και σε προσφυγικές ροές εκατομμυρίων, ενώ θέτει σε άμεσο κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη με την επιστροφή της πυρηνικής απειλής…
Επομένως, τόσο για τη δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο λαός της Ουκρανίας όσο και για την εξαιρετικά επικίνδυνη στροφή στην ιστορία της ανθρωπότητας, κατεξοχήν υπεύθυνη είναι η Ρωσική Ομοσπονδία. Στο πλαίσιο αυτό, οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τη διεθνή κοινότητα προκειμένου να τερματιστεί η εισβολή και να επανέλθουμε στη διπλωματία και στην ειρήνη υπήρξαν αναγκαίες…»
Ανεξάρτητα από τα αντίθετα …ναι μεν αλλά (περί ειρήνης και κοινωνικής δικαιοσύνης) που ακούστηκαν στο συνέδριο οι πάρα πάνω θέσεις καθορίζουν το τελικά πρακτέο.
Η αναφορά στο ίδιο κείμενο των ιστορικών ευθυνών του ΝΑΤΟ γιατί παρά τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει το 1999, δεν προχώρησε στην οικοδόμηση μιας αδιαίρετης αρχιτεκτονικής ασφάλειας και συνέχισε την επέκτασή του προς Ανατολάς, αναφέρονται ως ένα αποσπασματικό γεγονός και όχι ως μέρος υλοποίησης των στρατηγικών του στόχων που συνάδει με την ιστορία του.
Έτσι λοιπόν αφήνεται χώρος να υποστηριχθεί ότι τα εθνικά ζητήματα της Ελλάδας θα μπορούν να λύνονται εντός του ΝΑΤΟ και υπό την κηδεμονία των Αμερικανικών συμφερόντων.
Αντίστοιχα η οικονομία της χώρας μπορεί να αναπτύσσεται ακολουθώντας και υπακούοντας μονομερώς στις κυρώσεις των ίδιων συμφερόντων κατά τους διεθνείς ανταγωνισμούς.
Κόμμα στα αστικά πρότυπα.
Η έντονη πολιτική αντιπαράθεση που έλαβε χώρα στη διάρκεια του συνεδρίου παραμέρισε αυτά τα πολιτικά επίδικα και περιορίστηκε σε οργανωτικά ζητήματα.
Κανένας προβληματισμός δεν αναπτύχθηκε, καμία αντιπαράθεση δεν προέκυψε επί των ουσιαστικών πολιτικών ζητημάτων.
Έτσι ο προβληματισμός 5500 μελών του συνεδρίου περιορίστηκε στο αν το εκάστοτε … το πλέον χαρισματικό μέλος του συνεδρίου θα είναι η ταυτότητα του κόμματος. Θα είναι αυτός το ΚΟΜΜΑ.
Με αυτή τη διαδικασία το συνέδριο κατέληξε ουσιαστικά, με τη συντριπτική πλειοψηφία του 75%, ότι τελικά το κόμμα θα είναι ο εκάστοτε αρχηγός.
Στις 15 Μαΐου καλούνται λοιπόν, όλοι όσοι εκείνη την ημέρα αισθανθούν ότι είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να υποβάλουν αυθημερόν αίτηση μέλους και να ψηφίσουν τον Α. Τσίπρα.
Αυτός, ο αρχηγός με τους βοηθούς του, θα συγκεκριμενοποιεί τις γενικές πολιτικές αποφάσεις του συνεδρίου, αυτός θα αποφασίζει με ποιους θα συγκυβερνήσει και με ποιους αναγκαίους συμβιβασμούς. Θα ελέγχεται κάθε τέσσερα χρόνια, όταν πλέον όλα θα έχουν εφαρμοστεί, από το συνέδριο που ο ίδιος θα διοργανώσει.
Με αυτό το τρόπο η εκλεγόμενη κεντρική επιτροπή του κόμματος και τα υπόλοιπα εκλεγμένα όργανά του αποκτούν ουσιαστικά συμβουλευτικό χαρακτήρα.
Εντάσσεται λοιπόν και θεσμικά ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το νέο τύπο κομμάτων τα οποία δεν παράγουν πολιτική. Υιοθετούν πολιτικές οι οποίες παράγονται και προωθούνται από εξωθεσμικά κέντρα. Οι σχέσεις ανάμεσα στα μέλη του κόμματος ατονούν και ενισχύεται η ηλεκτρονική, απρόσωπη αναγκαστικά, σχέση του αρχηγού με το κάθε μέλος ξεχωριστά.
Είναι αυτό το κόμμα που Α. Τσίπρας χαρακτήρισε στην ομιλία του κόμμα εν κινήσει, χωρίς βέβαια ο ίδιος να προσδιορίσει την κατεύθυνση και πολύ περισσότερο το τέρμα της κίνησής του.
Φυσιολογικά για όλα αυτά μπορεί κάποιος να πει, ότι ένα αστικό κόμμα χρειάζεται για να υλοποιήσει μια αστική πολιτική.
Το 3ο λοιπόν συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε και οργανωτικά τον μετασχηματισμό του σε ένα τυπικά αστικό κόμμα. Αυτό αναμένεται να δώσει νέα ώθηση στη δεξιά μετατόπισή του.
