Eίναι ανάγκη ζωτική και άμεση η συγκρότηση ενός μαζικού κινήματος που θα προτάξει το ζήτημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας και θα θέσει αναχώματα στην εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής.
Παρά τις μεγαλοστομίες του πρωθυπουργού στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, εν όψει της δεύτερης αξιολόγησης, για «ισχυρά όπλα διαπραγμάτευσης» και «θετικές διεκδικήσεις για μέτρα προστασίας και ενίσχυσης των εργαζόμενων», ο χειμώνας που έρχεται προβλέπεται να είναι για μία ακόμα χρονιά δύσκολος για τον κόσμο της εργασίας. Στο συνολικότερο ευρωμνημονιακό πλαίσιο του πετσοκόμματος των μισθών, των απολύσεων, της διάλυσης των σταθερών σχέσεων εργασίας, της φορομπηξίας, των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, μεγάλο αγκάθι αποτελεί η ανεργία.
Το ποσοστό ανεργίας σταθεροποιείται πλέον γύρω στο 24%. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη μηνιαία έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ, τον Ιούλιο του 2016 η ανεργία διαμορφώθηκε στο 23,2% (27,9% στις γυναίκες και 19,4% στους άνδρες). Στα άτομα ηλικίας 15-24 το ποσοστό έφτασε το 42,7%. Να σημειωθεί επίσης πως η Ήπειρος κι η Δυτική Μακεδονία είναι οι περιοχές με τους υψηλότερους αριθμούς ανέργων κι ακολουθούν η Θεσσαλία κι Στερεά Ελλάδα. Τέλος, η Eurostat αναφέρει πως το πρώτο τρίμηνο του 2016 μόνο 4,3% των ανέργων κατάφεραν να βρουν δουλειά, το μικρότερο ποσοστό σε όλη την Ευρωζώνη.
Είναι φανερό πως παρά τα λεγόμενα μέτρα για την «κινητικότητα» των εργαζομένων και την προώθηση των επιδοτούμενων προγραμμάτων 8μηνης εργασίας, η ανεργία έχει αποκτήσει δομικά χαρακτηριστικά. Οι μακροχρόνια άνεργοι αυξάνονται ενώ η λεγόμενη κοινωφελής εργασία στοχεύει στην ανακύκλωση των εργαζομένων και αποτελεί μοχλό ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας και καταβαράθρωσης των εργατικών δικαιωμάτων.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν φροντίζει να παρθούν μέτρα στοιχειώδους ανακούφισης των ανέργων, μάλιστα μόλις το 10% των εγγεγραμμένων λαμβάνει επίδομα, αλλά αντιθέτως σχεδιάζει ακόμα και την κατάργηση των ελάχιστων παροχών που υπάρχουν μέχρι τώρα. Είναι πρόσφατες, αλλά ενδεικτικές για την αντιδραστική τους πολιτική στόχευση, οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για την πιλοτική μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα προς τις επιχειρήσεις. Σκοπεύουν να μοιράσουν δηλαδή τα χρήματα από τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φόρους του λαού όχι κατευθείαν στους ανέργους, αλλά στους εργοδότες. Μέτρο που αν προωθηθεί θα οδηγήσει νομοτελειακά όχι στη δημιουργία «κινήτρων για νέες προσλήψεις» αλλά σε νέες απολύσεις για να στελεχωθούν οι κενές θέσεις με ανακυκλωμένους εργαζόμενους και αμοιβή μικρότερη του ήδη κατακρεουργημένου κατώτατου μισθού. Πλήρες δηλαδή ξεχαρβάλωμα του εργασιακού καθεστώτος. Να σημειωθεί πως οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης έχουν πάρει κεφάλι στην αγορά εργασίας: τη διετία 2015-2016 έσπασαν για πρώτη φορά το ιστορικό φράγμα του 50% και ξεπέρασαν την πλήρη απασχόληση.
Συνεπώς είναι ανάγκη ζωτική και άμεση η συγκρότηση ενός μαζικού κινήματος που θα προτάξει το ζήτημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας και θα θέσει αναχώματα στην εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής. Ήδη υπάρχουν σοβαρές προσπάθειες οι άνεργοι να πάρουν οι ίδιοι την υπόθεση στα χέρια τους, να βρεθούν, να συζητήσουν, να οργανωθούν σε επιτροπές σε κάθε γειτονιά, να διεκδικήσουν. Με κοινό συντονισμό σωματείων, επιτροπές ανέργων, εργατικών συλλογικοτήτων γειτονιάς, των νέων μορφών οργάνωσης των εργαζομένων στις νέες συνθήκες κι όλων των φορέων του μαζικού κινήματος υπάρχει η δυνατότητα να χτιστεί ένα μέτωπο που να απαιτεί μέτρα ανακούφισης των ανέργων, δωρεάν μετακίνηση με τα ΜΜΜ, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, προσμέτρηση του χρόνου ανεργίας στα συντάξιμα έτη και το βασικότερο σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπή μισθό και δικαιώματα, μείωση του εργάσιμου χρόνου χωρίς μείωση των αποδοχών, νέες θέσεις εργασίας.
Στα πλαίσια αυτά είναι ελπιδοφόρα η πρωτοβουλία των Ενεργών Ανέργων για τη διοργάνωση ανοιχτής εκδήλωσης-συζήτησης «Αναζητώντας τα κοινά αιτήματα ανέργων και εργαζομένων – Η οργάνωση του αγώνα για ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ», την Δευτέρα 24/10 στις 18:00 στην αίθουσα συνεδριάσεων του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (Μάρνης & 3ης Σεπτεμβρίου), στην οποία καλούνται να συμμετέχουν σωματεία, συνδικάτα, συλλογικότητες ανέργων, εργαζομένων και νεολαίας.
Σήμερα φαίνεται αναγκαίο να ανοίξει η κουβέντα σε όλες τις δυνάμεις που έχουν αναφορά στο μαζικό κίνημα για τα άμεσα βήματα στην πάλη ενάντια στην ανεργία.
Σ.Π.
