Πηγή: Το Μωβ
Με αφορμή ανακοίνωση της Νεολαίας Νέας Αριστεράς για την κατάργηση του φόρου στις σερβιέτες για την περίοδο, δηλαδή ένα σωστό αίτημα, βλέπουμε να αναφέρονται όσες τις χρησιμοποιούν ως “άτομα με μήτρα”. Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε αυτή την έκφραση, και μάλιστα θυμάμαι με μεγάλη στενοχώρια να την στηλιτεύει ο Βελόπουλος στη Βουλή, πριν κάποιους μήνες, εξευτελίζοντας (δικαίως, δυστυχώς) κάποια κινήματα που την χρησιμοποιούν.
Ας συζητήσουμε λοιπόν λίγο για τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ του γυναικείου-φεμινιστικού κινήματος και του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος στην προσπάθεια που διευρύνεται πλέον, για εξαφάνιση της έννοιας της γυναίκας από τη σκέψη, την κοινωνία, τα κινήματα.
Εμείς κάναμε τρομερό αγώνα ενάντια στο γάμο ως υποχρέωση των γυναικών, και καταδείξαμε τους καταναγκασμούς που εμπεριέχει ο γάμος. Αντίθετα, το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα υποστηρίζει ένθερμα το γάμο, και λένε μάλιστα ότι ο γάμος είναι αγάπη, κάτι που δεν συμβαίνει συνήθως. Εμείς λέμε ότι είναι μια υποχρεωτική σύμβαση για τις περισσότερες γυναίκες. Ως αποτέλεσμα του αγώνα μας, σήμερα, μετά από 50 χρόνια δηλαδή, ο γάμος έχει αποδυναμωθεί και έχουμε ευρωπαϊκές χώρες που το 50% των ζευγαριών συζούν χωρίς γάμο και ακόμα χωρίς σύμφωνο συμβίωσης. Αυτή είναι μια πραγματική διαφορά.
Το μεγαλύτερο μέρος του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος ζητούν την επαγγελματοποίηση της πορνείας, ενώ εμείς λέμε ότι η πορνεία είναι βία κατά των γυναικών, είτε είναι “επιλογή” μέσα από μύριους καταναγκασμούς, είτε είναι απλώς εξαναγκαστική. Φυσικά, η πορνεία, αν ικανοποιηθεί αυτό το αίτημα, πρέπει να μπει και στον επαγγελματικό προσανατολισμό στα σχολεία. Για φανταστείτε! Και συμπληρώνουμε ότι τα εκδιδόμενα άτομα μπορεί να είναι στην πλειοψηφία τους αλλά όχι στην ολότητά τους γυναίκες, οι πελάτες όμως είναι κατά 97% άντρες.
Μεγάλο μέρος του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος και του κινήματος κατάργησης του φύλου ζητούν την νομιμοποίηση της παρένθετης μητρότητας, μια ακόμα δηλαδή εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος, και μάλιστα στα πιο βαθιά του σημεία, που δεν αγγίζει μόνο τις γυναίκες που εμπορευματοποιούν τη γέννηση, αλλά και τα δύσμοιρα παιδιά που θα γεννηθούν. Φυσικά εμείς είμαστε ενάντια στην παρενθεσία, και για γυναίκες και για άνδρες.
Το μεγαλύτερο μέρος του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος υιοθετούν τα σύμβολα της λεγόμενης “θηλυκότητας”, κάτι που εμείς αμφισβητήσαμε εδώ και κάτι δεκαετίες. 12ποντο τακούνι λένε σε κάποια συνθήματα, γιατί αυτό είναι το “καλύτερο” σύμβολο της θηλυκότητας. Τι ζαρτιέρες, σουτιέν, φουσκωμένα στήθια, όλα στην εξυπηρέτηση, τη διαιώνιση και την ανάπτυξη του ανδρικού φαντασιακού. Βέβαια, αυτό θεωρείται αυτοπροσδιορισμός και επιλογή. Από πού προέρχονται όλα αυτά, δεν μαθαίνουμε.
Αμφισβητούν τη σημασία της αναπαραγωγικής μας λειτουργίας, περιφρονώντας την ως βιολογισμό, ενώ η βιολογία μας έχει δοθεί από τη φύση και εμείς δεν την μισούμε και δεν την απορρίπτουμε. Κάποιες μένουμε έγκυες, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία, είτε από επιλογή είτε από τύχη, κυοφορούμε, γεννάμε, αγαπάμε και φροντίζουμε, ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια του βρέφους που έχει αυξημένη ανάγκη από τη μητέρα είτε θηλάζει, είτε όχι.
Και φυσικά έχουμε απορρίψει σε κάθε ευκαιρία ότι υπάρχουμε για να γεννάμε παιδιά, ότι ο προορισμός της γυναίκας είναι η αναπαραγωγή, και μάλιστα να γεννάμε και να φροντίζουμε τα παιδιά μα (μόνο ή κυρίως εμείς) να γεννάμε για το δημογραφικό, για την πατρίδα, για τη θρησκεία, για την Παναγία, και όχι όπως πιστεύουμε εμείς, να γεννάμε από αγάπη και για την αγάπη.
Όσο για τα δύο φύλα, ναι, τα αναπαραγωγικά βιολογικά φύλα είναι δύο, αυτό καθορίζεται από τη φύση που δεν μπορούμε ακόμα και ούτε θέλουμε να υποκαταστήσουμε με την τεχνολογία, και δεν ξέρουμε τι είδους Φρανκενστάιν θα δημιουργηθεί αν γίνει κάτι τέτοιο. Υπήρξε πριν κάτι δεκαετίες η κλωνοποίηση, όπως ξέρουμε, αλλά δεν πέτυχε να υποκαταστήσει την κλασική αναπαραγωγή. Τα ίντερσεξ άτομα υπάρχουν, είναι μια ελάχιστη μειοψηφία, και οι δημοκρατικές μας περγαμηνές αποδεικνύουν ότι και αυτή τη μειοψηφία όπως και κάθε άλλη, θα την αντιμετωπίζουμε με δημοκρατικότητα. Δεν γνωρίζω αν γεννούν ή αν κάποια από αυτά θέλουν την υποβοήθηση της ιατρικής τεχνολογίας για να μπορέσουν να γεννήσουν.
Τέλος, είναι ντροπή να μας αποκαλούν “άτομα με μήτρα” εν ονόματι μιας απειροελάχιστης μειοψηφίας γυναικών που απέκτησαν ταυτότητα φύλου ανδρική αλλά η βιολογική φύση τους είναι γυναικεία. Δηλαδή είναι γένους θηλυκού. Θεωρείται ότι τα τρανς άτομα είναι λιγότερο από το 1% του πληθυσμού, αν και φαίνεται ότι δεν είναι εύκολο να ανακαλυφθεί ο αριθμός τους. Και να υπολογίσουμε εδώ ότι οι γυναίκες που έγιναν τρανς άνδρες είναι πολύ μικρότερο ποσοστό από το αντίθετο.
Το τι είναι ο άνθρωπος, και μετά από αυτό το τι είναι άνδρας ή γυναίκα, είναι αναζήτηση φιλοσοφικών, θεωρητικών και θρησκευτικών συζητήσεων εδώ και κάποιες χιλιάδες χρόνια. Φυσικά, και πάντα σχεδόν, άλλο άνθρωπος, δηλαδή άνδρας, κυρίαρχος, και άλλο γυναίκα, κατώτερη… βέβαια. Γιατί ο άνθρωπος είναι σώμα, είναι ψυχή, είναι πνεύμα, είναι πολιτισμός και φυσικά ανήκει σε κάποιο φύλο. Οπότε, απορίας άξιον είναι να αποκαλείται ένας άνθρωπος με μήτρα ή χωρίς μήτρα, με πέος ας πούμε, χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν όλα τα χαρακτηριστικά που συναποτελούν αυτή την υπόσταση. Και αν θέλουμε να το ξεφτιλίσουμε ακόμα περισσότερο, γιατί “άνθρωπος με μήτρα” και όχι “άνθρωπος με ωοθήκες”? “Άνθρωπος που παράγει ωάρια”? Γιατί όχι “άνθρωπος με περίοδο”? Αν θέλω λοιπόν να ζητήσω δωρεάν σερβιέτες για την περίοδο, δεν μου χρειάζεται να τεμαχίσω τον θηλυκό άνθρωπο και να μιλήσω για την μήτρα του ή κάποια άλλα βιολογικά χαρακτηριστικά, και μάλιστα με αφορμή μια ελάχιστη μειοψηφία που επέλεξαν να αυτοπροσδιοριστούν ως άνδρες ενώ βιολογικά είναι γυναίκες. Αυτό δεν είναι συμπερίληψη των τρανς ανδρών αλλά αποποίηση της ταυτότητας του 50% του πληθυσμού, που μάλιστα έχει συσπειρωθεί, ας πούμε, γιατί μόνο ένα μικρό τμήμα του έχει συσπειρωθεί, για να διεκδικήσει αυτά που του στερούν επειδή είναι γυναίκα. Για να αποκρούσει την κυριαρχία των ανδρών στο δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο και την περιφρόνηση της κοινωνίας λόγω του φύλου ή του γένους του.
Και την ατζέντα μας, εμείς οι γυναίκες που είμαστε συνειδητές ή το προσπαθούμε, δεν την καθορίζουμε από κανέναν Τραμπ. Έχουμε τη δική μας ατζέντα, διεκδικούμε την αυτοδιάθεση του σώματός μας και την αναπαραγωγική αυτονομία μας, γι’ αυτό και ο Τραμπ όπως και τόσοι άλλοι ακροδεξιοί ή φασίζοντες θέλουν να μας επιβάλουν την αναπαραγωγή όπως αυτοί την ονειρεύονται ή τους εξυπηρετεί. Γι’ αυτό και η επίθεση στο δικαίωμα της έκτρωσης είναι το μεγαλύτερο πολιτικό τους όπλο, σε συνεργασία πάντα με τις δυνάμεις των όποιων εκκλησιών και των όποιων θρησκειών. Για την επανεπιβολή ή την ενδυνάμωση της ανδρικής κυριαρχίας.
Γιατί ο Τραμπ δεν κυβερνάει μόνος του. Καλλιεργεί την ηγεμονία στον ανδρικό πληθυσμό και όσο μπορεί το φόβο και την καθυπόταξη του γυναικείου πληθυσμού, ώστε να διαχυθεί η διακυβέρνησή του. Και αυτό το πολιτικό όπλο το χρησιμοποιεί ο Τραμπ και εγκλωβίζει τις γυναίκες σε μια προσπάθεια να αφαιρέσει κεκτημένα μας δικαιώματα. Βέβαια, ο Τραμπ και καθ’ ημάς ο Βελόπουλος χρησιμοποιεί τις ακρότητες κάποιων καλών ανθρώπων, που στην προσπάθειά τους να διαφυλάξουν δικαιώματα ακυρώνουν ή καταργούν το φύλο, κάτι που πρακτικά είναι αδύνατον. Απλώς έτσι ενισχύεται η ηγεμονία του κάθε Τραμπ και… Γαία πυρί μειχθήτω. Δυστυχώς, για όσους και όσες ονειρεύονται την κατάργηση του φύλου και την αντικατάστασή του από το παπάκι@.
Η αρχική φωτογραφία μας δείχνει ένα πανό με ιστορία. Το είχαμε φτιάξει όταν είχε πρωτοβγεί ο Τραμπ στη διακυβέρνηση των ΗΠΑ και είχαμε κάνει κι εμείς τις αντιτραμπικές μας εκδηλώσεις έξω από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, ως απόηχο των τεράστιων διαδηλώσεων των γυναικών στις ΗΠΑ εναντίον της εκλογής του.
