ΜΑΧΗ, Ανεξάρτητη Ενωτική Ταξική Κίνηση
Καμία συγκάλυψη-Δικαιοσύνη
Εθνικοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου
Ασφάλεια στους χώρους δουλειάς
Συνάδελφε Συναδέλφισσα, δυο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, που κόστισε τις ζωές 57, κυρίως νέων, συνανθρώπων μας, όχι μόνο δεν έχει αποδοθεί καμία δικαιοσύνη ενώη κατάσταση των σιδηροδρόμων παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη.
Μπαζώματα, λαθραία φορτία που δεν καταγράφονται πουθενά, ντοκουμέντα που “εξαφανίζονται”, εισαγγελικές έρευνες και διώξεις περί ευθυνών υπουργών “ξεχασμένες” στα συρτάρια. Σιγή ιχθύος από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, των υποτακτικών της εξουσίας. Οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές σε ρόλο μαντρόσκυλου των κυβερνητικών ευθυνών και των συμφερόντων της εταιρίας. Το κράτος δικαίου απόν. Όμως το τείχος της σιωπής, της απόκρυψης στοιχείων και της συστηματικής προσπάθειας συγκάλυψης των ευθυνών και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης το έσπασε ο ίδιος ο λαός και η νεολαία που γέμισε τις πλατείες όλης της χώρας ασφυκτικά διεκδικώντας Δικαιοσύνη. Αν δεν ήταν η επιμονή και η ανυποχώρητη προσπάθεια των συλλόγων των συγγενών να αποκαλυφθεί η αλήθεια, το κρατικό αυτό έγκλημα θα είχε κουκουλωθεί, όπως έχει συμβεί και παλαιότερα.
Εμείς γνωρίζουμε γιατί φτάσαμε μέχρι εδώ:
Ο κατακερματισμός των υπηρεσιών του σιδηροδρόμου, η ιδιωτικοποίηση των επιβατικών και εμπορικών αμαξοστοιχειών, η υποχρηματοδότηση των υποδομών, ηκυριαρχία του κέρδους έναντι της ασφάλειας, η υποστελέχωση των υπηρεσιών. Η λογική του κέρδους και του μειωμένου κόστος, πάνω από όλα, πάνω κι από τις ζωές μας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο ψεύδεται για τα μέτρα που υποτίθεται έχει λάβει μετά το συμβάν αλλά χύνει και κροκοδείλια δάκρυα. Είναι η ίδια που πρωτοστατεί στις ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων αγαθών, υπερασπίζεται μέχρι κεραίας το ξεπούλημα της ΔΕΗ και των τηλεπικοινωνιών, συνεχίζει να στρώνει το έδαφος για την ιδιωτική κερδοφορία μέσα στο ΕΣΥ. Τώρα έβαλε στο στόχαστρο και το νερό. Μόνο ο δικός μας αγώνας μπορεί να μας χαρίσει οξυγόνο, μέσα στην ασφυξία της ακρίβειας, των χαμήλων μισθών, της εντεινόμενης εκμετάλλευσης, του ξεπουλήματος των πάντων. Το απέδειξαν οι μεγάλες συγκεντρώσεις της Κυριακής 26 Γενάρη.
Για να μην έχουμε νέα Τέμπη, για να δικαιωθεί η μνήμη των νεκρών, για να σπάσουμε το φράγμα της πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού και της επίθεσης στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα, για να σπάσουμε το συνεχές των ιδιωτικοποιήσεων, εδώ και τώρα, το συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί και χρειάζεται να διεκδικήσει:
- Επανακρατικοποιήση του σιδηροδρομικού δικτύου, χωρίς αποζημίωση στην Hellenic Train. Ενιαίος, σύγχρονος, δημόσιος και ασφαλής σιδηρόδρομος, υπό τον έλεγχο των εργαζομένων του και της κοινωνίας. Γιατί οι εργαζόμενοι ήταν οι πρώτοι που είχαν ειδοποιήσει για τις εγκληματικές ελλείψεις, γιατί αυτοί γνωρίζουν και μπορούν να επιβάλλουν μέτρα για την πραγματική ασφάλεια για τους ίδιους και τους επιβάτες, έξω από τη λογική του μειωμένου κόστους και του μη χείρον βέλτιστον.
- Δικαιοσύνη, πλήρης απόδοση ευθυνών όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
- Κατάργηση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών που επιτρέπει να κρύβονται δικογραφίες σε συρτάρια της Βουλής, να καλύπτονται ευθύνες, οι Υπουργοί να μην φτάνουν ποτέ σε δικαστήρια και εγκλήματα να παραγράφονται.
Μόνο αν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας θα μπορέσει αυτός ο αγώνας να δικαιωθεί και ταυτόχρονα να ανοίξει το δρόμο για νέες νίκες υπέρ των εργαζομένων. Δεν είναι άτρωτοι! Κι εμείς είμαστε πιο δυνατοί, όταν είμαστε ενωμένοι/ες, αποφασισμένοι/ες κι οργανωμένοι/ες!
Τα ΜΜΕ “θυμήθηκαν” τα Τέμπη λόγω των εκατοντάδων χιλιάδων που πλημμύρισαν τις πλατείες σε όλη την Ελλάδα. Η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Μέχρι και η ΓΣΕΕ που κατηγορυσούσε για εργαλειοποίηση των νεκρών και δεν συμμετείχε στην απεργία στις 28/2, αναγκάστηκε να αλλάξει στάση υπό το βάρος της κατακραυγής.
Η γενική απεργία στις 28/2 πρέπει να είναι ένας ακόμα σταθμός στον αγώνα για να σπάσει το πέπλο της συγκάλυψης, να τιμωρηθούν όλοι οι υπεύθυνοι και να σπάσει το απόστημα της ιδιωτικοποίησης του σιδηροδρόμου.
Όμως ξέρουμε ότι, μετά την απεργία, πολλοί καλοθελητές θα τραβήξουν χειρόφρενο. Θα πουν ότι έκαναν το καθήκον τους στην “επέτειο” θα αφήσουν ξανά την υπόθεση να εξελίσσεται στον μπερντέ του Καραγκιόζη: στα τηλεπαράθυρα, στην ανούσια κομματική σύγκρουση στη Βουλή, Με ταξική ενότητα και ανεξάρτητη ταξική δράση μπορούμε να αλλάξουμε τη σημερινή κατάσταση. Η αξιοποίηση πολλαπλών μορφών αγώνα είναι που θα ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση και στους “συνεργάτες” της στα ΜΜΕ και την δικαιοσύνη. Θα δώσει τη δυνατότητα να δοθεί ο αγώνας με διάρκεια και αντοχή, γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι θα κάνουν ότι μπορούν για να ξεχαστεί το έγκλημα, για να συνεχίσει το αίσχος του ιδιωτικού σιδηρόδρομου, σπασμένου σε χίλια κομμάτια.
Η απεργία στις 28 Φλεβάρη πρέπει να είναι μαζική, διεκδικητική. Συνεχίζουμε την επόμενη μέρα, με νέα συλλαλητήρια όπως αυτά της Κυριακής 26/1 και οργάνωση νέας απεργίας στις 9 Απρίλη. Σηκώνουμε το βάρος του αγώνα στις πλάτες μας, μέσα από τα σωματεία μας και σε συντονισμό ανεξάρτητα από την αδράνεια των ηγεσιών, τύπου ΓΣΕΕ, που δεν έχουν καμία πραγματική διάθεση να πετύχει ο λαός νίκες απέναντι στην κυβέρνηση.
Να στείλει το μήνυμα ότι δεν θα υποχωρήσουμε, ότι θα σηκώσουμε εμείς το γάντι για τα εργατικά και κοινωνικά αιτήματα που παραμένουν αδικαίωτα.
