Την Παρασκευή 3 και το Σάββατο 4 Οκτώβρη έλαβε χώρα στην Καρδίτσα, η συνέλευση των αντιπροσώπων κλάδων του ΓΕΩΤΕΕ, η οποία είχε να γίνει 12 χρόνια. Συμμετείχαν αντιπρόσωποί μας από το ενωτικό κατέβασμα, που είχαμε στις τελευταίες εκλογές (μαζί με τους Σφους/φισσες από την Κομμουνιστική Απελευθέρωση πρώην ΝΑΡ), ως Ενωτικό Κίνημα γεωτεχνικών για την Ανατροπή, το οποίο είχε καταγράψει ποσοστό 7,5%, με το εξής παράδοξο, όμως, να μην καταλαμβάνει καμία έδρα στο ΔΣ λόγω του απαράδεκτου και αντιδημοκρατικού εκλογικού κανονισμού. Στη συνέλευση παρευρέθηκαν 250 αντιπρόσωποι, ενώ στην αίθουσα υπήρχε πάντα μια μαζικότητα από 140 μέχρι 200.
Η διαδικασία ξεκίνησε με τους καθιερωμένους χαιρετισμούς και με την παρουσία του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστα Τσιάρα. Μέρος της συνέλευσης αντιδράσαμε έντονα, φωνάζοντας συνθήματα και δείχνοντάς του πως είναι ανεπιθύμητος σε φιέστες τη στιγμή που ο αγροτοκτηνοτροφικός πληθυσμός καταρρέει. Ταυτόχρονα τέθηκε θέμα για την παρουσία ενόπλων ασφαλιτών από την φρουρά του υπουργού στην αίθουσα όσο διαρκούσε η ομιλία του.
Την πρώτη μέρα της συνέλευσης η πλειοψηφία προσπάθησε να περάσει την έγκριση του νέου Πειθαρχικού Κανονισμού του ΓΕΩΤ.Ε.Ε., ο οποίος έμοιαζε καταπληκτικά με το νέο πειθαρχικό του Δημοσίου, αφήνοντας παραθυράκια για διαγραφές (που σημαίνουν αφαίρεση της άδειας άσκησης του επαγγέλματος του γεωτεχνικού!!! – πολύ σοβαρό δηλαδή) και πρόστιμα σε όποιον-α διαφωνεί με την κεντρική γραμμή, υψώνοντας τείχη κριτικής στην κεντρική κατεύθυνση. Από τις τοποθετήσεις που έγιναν διαιρέθηκε το ακροατήριο ψηφίσαμε και καταψηφίστηκε η πρόταση για το νέο πειθαρχικό κανονισμό. Να σημειωθεί ότι το προεδρείο του ΓΕΩΤΕΕ είναι ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ και συνεργάζεται άψογα με το ένα τμήμα της δεξιάς. Οι παρεμβάσεις μας είχαν διεισδυτικότητα σε άλλους χώρους, παρόλο που η «ηγεσίες» τους ήταν φανατικές του «νέου» πειθαρχικού, υπήρξε αλληλεπίδραση με την επιχειρηματολογία μας και μεταπείστηκαν αρκετές-οί αντιπρόσωποι.
Τη δεύτερη μέρα, παρουσιάστηκε ο Οικονομικός Απολογισμός ΓΕΩΤ.Ε.Ε. ο οποίος καταψηφίστηκε, ο Απολογισμός Δράσης Δ.Σ. ΓΕΩΤ.Ε.Ε., ο οποίος επίσης καταψηφίστηκε από την πλειοψηφία της συνέλευσης και εκείνη την στιγμή το προεδρείο, πραξικοπηματικά, θέλησε να λήξει τη συνέλευση με το πρόσχημα ότι δεν είχαν σταλεί εισηγήσεις για τα επόμενα θέματα, χρεώνοντας στη συνέλευση μια σκόπιμη (;) παράλειψη της πλειοψηφίας του ΔΣ: 3. Αλλαγή Ιδρυτικού & Εκλογικού Νόμου ΓΕΩΤ.Ε.Ε., 4. Προγραμματισμός Δράσης, 5. Ο ρόλος του γεωτεχνικού στη σύγχρονη εποχή, μεταθέτοντας σε αόριστα μελλοντικό χρόνο την συζήτησή τους.
Τότε, δείχνοντας τα αντανακλαστικά μας, μαζί με του συνέδρους της Πανεπιστημονικής (ΚΚΕ), αντιδράσαμε πολύ έντονα και με συνεχείς παρεμβάσεις, επιχειρηματολογώντας, καταφέραμε να συζητηθεί το θέμα που αφορούσε τον εκλογικό κανονισμό και τελικά να περάσει πρόταση που περιλαμβάνει την απλή αναλογική, σε αντιδιαστολή με τον αντιδημοκρατικό αλγόριθμο που ισχύει μέχρι σήμερα και πετάει εκτός ΔΣ δυνάμεις όπως εμάς, που στις τελευταίες εκλογές πήραμε 7,5%, προαιρετικές εισφορές κ.ά. Η πρόταση που στηρίχτηκε από εμάς (αποσύροντας τη δική μας, για διευκόλυνση του αποτελέσματος και των διαδικασιών) κατατέθηκε από την Πανεπιστημονική (πέρασε ως πρόταση προς το υπουργείο) και στηρίχθηκε, επίσης, από κομμάτι της ΝΔ, το οποίο στοιχίζεται γύρω από τον πρώην πρόεδρο Μάμαλη).
Επιπλέον ψηφίσματα καταθέσαμε για την Παλαιστίνη, την ιδιωτικοποίηση του νερού, την ευλογιά, την αύξηση των εισφορών, τα δάση και για τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Το γενικό συμπέρασμα το πρόσημο του διημέρου είναι εξαιρετικά θετικό και καταφέραμε με τις τοποθετήσεις μας και τη στάση μας να συνομιλήσουμε με κάποιους ακόμα αντιπροσώπους και, μαζί με τις δυνάμεις της Πανεπιστημονικής, να χρωματίσουμε τη συνέλευση όλο το διήμερο, «παίζοντας» με τις αντιθέσεις που υπάρχουν τόσο στις δυνάμεις της ΝΔ, όσο και του ευρύτερου χώρου του ΣΥΡΙΖΑ, που εκατέρωθεν ήταν χωρισμένοι σε 2 ή και 3 κομμάτια).
Όλο το βάρος της κυρίαρχης γραμμής, για όλα τα ζητήματα τα σήκωσε η «ηγεσία» ΓΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ- ΝΕΑΡ) και μάλιστα με έντονο και πολλές φορές προκλητικό τρόπο. Το ΠΑΣΟΚ ήταν διαλυμένο (είχε διαρροές στις ψηφοφορίες προς τα εμάς).
Η ΔΑΚΕ ήταν στα δύο κομμένη, όπως ξέρουμε εδώ και πολύ καιρό, ανάλογα με τα συμφέροντα του καθενός. Το ένα κομμάτι της έμεινε στο τέλος και παρουσίασε την πρόταση της ΔΑΚΕ για τον εκλογικό νόμο, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και η πρόταση του υπουργείου.
Στο τέλος της συνέλευσης δεσμεύτηκε το προεδρείο ότι θα πάμε σε εκλογοαπολογιστική συνέλευση το 2026.
Η παρουσία μας ήταν αποτέλεσμα στοιχειώδους προετοιμασίας και κερδίσαμε το σεβασμό των υπολοίπων δυνάμεων. Αυτό μας αφήνει μια βαριά και ελπιδοφόρα παρακαταθήκη για το μέλλον, σε επόμενες διαδικασίες, στις οποίες πρέπει να πάμε με μεγαλύτερη προετοιμασία και αυξημένη μαζικότητα.
Η περίοδος που ζούμε ούτως η άλλως χαρακτηρίζεται από τη συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων, αλλά και όσων γεωτεχνικών εργαζόμαστε μαζί τους απέναντι στις πολιτικές της κυβέρνησης, οι οποίες κάνουν την καθημερινότητα έναν διαρκή αγώνα για την επιβίωση όσων ζούμε από τη δουλειά μας και όχι από «λαμογιές», σε συνεργασία και διαπλοκή με την κυβέρνηση.
Στις συνθήκες αυτές, όμως, είναι που θα πρέπει το λαϊκό/εργατικό κίνημα να βγει μπροστά απαντώντας στα προβλήματα του δοκιμαζόμενου λαού και περιγράφοντας ταυτόχρονα ένα σχέδιο επίλυσης του προβλήματος. Αυτό μέσα από ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας, με μια παραγωγική διαδικασία στην οποία το ερώτημα δεν θα πρέπει να είναι απλά το πόσο θα παράγει ο παραγωγός, αλλά με ποια παραγωγική διαδικασία θα το παράγει και υπό ποιο «κοινωνικό σχέδιο», παίρνοντας σοβαρά τον ίδιο το μετασχηματισμό των παραγωγικών σχέσεων προς μια πιο κοινωνικοποιημένη κατεύθυνση. Μέσα σ’ αυτήν τη διαδικασία, η συνεργασία μεταξύ του Αγρότη-Κτηνοτρόφου και των γεωτεχνικών είναι απαραίτητη και αποτελεί την ραχοκοκαλιά της, καθώς θα κληθούμε να απαντήσουμε στα προβλήματα της διατροφικής ασφάλειας, της ένδυσης, αλλά και της ενεργειακής κάλυψης, χρησιμοποιώντας τον πλούτο του υπεδάφους με περιβαλλοντική και κοινωνική αγωνία και όχι με κριτήριο τα κέρδη των λίγων.
Το φορτίο που πέφτει στους ώμους μας είναι βαρύ, αλλά δεδομένης της συγκυρίας που βιώνουμε, υποχρεούμαστε όχι μόνο να το σηκώσουμε, αλλά και να δημιουργήσουμε, περπατώντας ταυτόχρονα, το μονοπάτι που θα μας πάει μέχρι το τέλος σε αυτή την πρωτόγνωρη, μα και συνάμα τόσο γοητευτική διαδρομή.
Η Κατερίνα Γιαννούλια και ο Κωνσταντίνος Τσιφής είναι μέλη στο Ενωτικό Κίνημα γεωτεχνικών για την Ανατροπή
