Το αστείο βάδισμα στην σάτιρα των Μόντυ Πάιθον Silly walk αναφερόταν στο σύνδρομο των στρατιωτών του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου που ονομάστηκε Shell shock.
Ο πόλεμος αυτός, εκτός από νεκρούς και ακρωτηριασμένους δημιούργησε και χιλιάδες πάσχοντες από το περίεργο αυτό σύνδρομο.
Επρόκειτο για μια πρωτοφανή ψυχική ασθένεια που προσέβαλε ανθρώπους που έμεναν για καιρό ακινητοποιημένοι στα χαρακώματα σε συνθήκες καθημερινών βομβαρδισμών και θανατηφόρων αερίων.
Οι στρατιώτες (που επέστρεψαν αρτιμελείς) περπατούσαν παράξενα. Οι Αρχές στην αρχή θεώρησαν ότι κορόιδευαν. Αρκετούς τους πέρασαν στρατοδικείο και τους εκτέλεσαν.
Όταν είδαν ότι φαινόμενο γενικευόταν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι έπασχαν από κάποια ανεξήγητη ψυχική νόσο αλλά αρνούνταν να παραδεχτούν ότι η αιτία ήταν ο πόλεμος προκειμένου να αποφύγουν αποζημιώσεις και συντάξεις. Έτσι το αποτέλεσμα του Δυτικού Μετώπου ήταν, εκτός από τους αμέτρητους νεκρούς και ακρωτηριασμένους να δημιουργήσει και μια στρατιά «Ανοήτως βαδιζόντων».
Τα κορίτσια που προχτές στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 2019 παρέλασαν ως «ανοήτως βαδίζουσες» χτύπησαν κατάστηθα την γελοιότητα των πατριωτικών δεξιώσεων και παρελάσεων και δημιούργησαν μια εξαιρετική στιγμή για όλους μας και κυρίως για την Ελληνική νεολαία.
Αυτές είναι οι δικές μας ηρωίδες, του δικού μας πόλεμου, που αψήφησαν το καθεστώς της δουλοπρέπειας. Τσάκισαν την υποκρισία αυτών που έσπευσαν με το επίσημο ένδυμα τους να εξυμνήσουν τον «πατριωτισμό» των Ελλήνων.
Κάνοντας ότι δεν θυμούνται ότι οι πατεράδες κάποιων εξ αυτών ήταν δοσίλογοι.
Κάνοντας ότι δεν θυμούνται και ότι το πρώτο κύμα της επίθεσης στο Καλπάκι το αντιμετώπισαν οι «ανεπιθύμητοι» του 3/40 συντάγματος πεζικού.
Κάνοντας ότι δεν θυμούνται ότι την αντίσταση στον φασισμό την σήκωσε το ΕΑΜ.
Το μανιφέστο τους μας διδάσκει: «Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια.
Γι’ αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι… Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python. Με το δικό μας Silly walk και ρυθμό.
Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση. Άλλοι μας γιούχαραν, άλλοι μας πέρασαν για «προβληματικά παιδιά».
Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους.
Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων.
Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες. τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν».
Έτσι!
Να γεμίσει η Ελλάδα από «Ανοήτως Βαδίζουσες και βαδίζοντες»
https://www.youtube.com/watch?v=RaavzSUdzVk
