Πώς και τι περιμέναμε τις τελευταίες ημέρες την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, για να μας ανακοινώσει τις αποφάσεις σχετικά με το άνοιγμα των σχολείων και τις συνακόλουθες οδηγίες εν μέσω της συνθήκης του κορονοϊού.
Μιας ώρας συνέντευξη τύπου, αλλά..άξιζε τον κόπο, εφόσον τελικά ενημερωθήκαμε επαρκώς, μεταξύ άλλων, ότι ο μέσος όρος των μαθητών ανά τάξη στην επικράτεια είναι δεκαεπτά! Ως εκ τούτου, δεν χρειάζεται να σπάσουμε τα τμήματα. Δηλαδή, αν ένα σχολείο στο Σιδηροχώρι του Έβρου έχει εννιά μαθητές και μία μόνο τάξη στον Πειραιά έχει είκοσι πέντε μαθητές, ο μέσος όρος βγαίνει δεκαεπτά, άρα δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας.
Ακούσαμε, ακόμη, ότι είναι αδύνατο να λειτουργήσουν τα σχολεία με βάρδιες, με το ατράνταχτο επιχείρημα πως οι πίνακες των αναπληρωτών δεν θα επαρκούσαν για να καλύψουν τις ανάγκες που θα προέκυπταν από ένα τέτοιο μέτρο! Η ντροπή μπροστά στις δεκάδες χιλιάδες των αδιόριστων εκπαιδευτικών, φυσικά περισσεύει.
Μας έγινε, τέλος, γνωστό, ότι ανάμεσα στα υπεύθυνα μέτρα της κυβέρνησης, συμπεριλαμβάνονται και πλούσια δώρα, όπως ένα παγουρίνο και δύο πάνινες μάσκες για κάθε μαθητή, με το άνοιγμα των σχολείων στις 7/9 ή στις 14/9 ή στις 21/9 ή…όποτε.
Τελικά, η κυβέρνηση έχει, πράγματι, ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Να ρίξει πάνω σε νέα παιδιά, σε γονείς και σε εκπαιδευτικούς την ευθύνη για οποιαδήποτε αρνητική έκβαση, σε συνδυασμό με ένα νέο κύμα πρωτοφανούς οικονομικής ανέχειας και κοινωνικής αναπηρίας.
Το χάος της στατιστικής των “αρίστων”, της αθλιότητας και του εμπαιγμού επιτάσσει ψυχραιμία, σωστή εκτίμηση των επιδημιολογικών δεδομένων και των επιστημονικών οδηγιών, ταυτόχρονα, όμως, εγρήγορση και ανυποχώρητη διεκδίκηση της ασφάλειας και της υγείας μας. Είμαστε απέναντι σε όσους χυδαία και επικίνδυνα παίζουν με τις ζωές μας.
