Πηγή: Ισραηλινή εφημερίδα Χάαρετζ
Όσοι βλέπουν τη μάταιη συνέχιση του πολέμου, όσοι βλέπουν τις διαστάσεις της δολοφονίας και της καταστροφής στη Γάζα, όσοι θέλουν να τερματίσουν τα απάνθρωπα δεινά περισσότερων από δύο εκατομμυρίων ανθρώπων, πρέπει να ελπίζουν, τουλάχιστον κατά βάθος, ότι το Διεθνές Δικαστήριο Η Δικαιοσύνη στη Χάγη, θα εκδώσει προσωρινή διαταγή να σταματήσει ο πόλεμος.
Δεν είναι εύκολο για έναν Ισραηλινό να ελπίζει σε εντολή εναντίον του κράτους του, η οποία θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε τιμωρητικά μέτρα εναντίον του. Αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σταματήσει ο πόλεμος;
Δεν είναι εύκολο να γνωρίζεις ότι η χώρα σου έχει μηνυθεί από μια χώρα που γνωρίζει ένα ή δύο πράγματα για συστήματα αδικίας και κακού, της οποίας ο ιδρυτικός ηγέτης ήταν μια προσωπικότητα που αντιπροσωπεύει ένα ηθικό πρότυπο για ολόκληρο τον κόσμο. Δεν είναι εύκολο για τη Νότια Αφρική να σε διεκδικήσει. Δεν είναι εύκολο να κατηγορηθείς για «γενοκτονία», η οποία προφανώς διαπράχθηκε από ένα κράτος που ιδρύθηκε στα ερείπια της μεγαλύτερης «γενοκτονίας» στην ιστορία.
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αγνοούμε ότι οι υποψίες για τη διάπραξη πολύ σοβαρών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και του διεθνούς δικαίου πετούν πλέον πάνω από το κεφάλι του Ισραήλ. Τώρα δεν μιλάνε πλέον για κατοχή, αλλά μάλλον για απαρτχάιντ, εκτοπισμό, εθνοκάθαρση και εξόντωση ενός λαού.
Τι πιο επικίνδυνο από αυτό; Φαίνεται ότι καμία χώρα δεν κατηγορείται πλέον για όλες αυτές τις κατηγορίες.
Αυτές οι κατηγορίες δεν μπορούν να διαψευστούν με τίποτα, ούτε καν με αντισημιτισμό. Ακόμα κι αν κάποιες από αυτές ήταν υπερβολικές ή χωρίς καμία βάση αλήθειας, η αδιαφορία με την οποία γίνονται δεκτές αυτές οι κατηγορίες εδώ και η αιώνια κατηγορία σε αυτόν που κατηγορεί είναι ο καλός τρόπος άρνησης και καταστολής, αλλά δεν είναι ο σωστός τρόπος. να καθαρίσει το όνομα του Ισραήλ, και σίγουρα όχι την ανάκαμψη και τη μεταρρύθμισή του.
Περίπου 22 χιλιάδες νεκροί μέσα σε τρεις μήνες, μεταξύ των οποίων χιλιάδες παιδιά, και η πλήρης καταστροφή γειτονιών, όλα αυτά δεν μπορούν παρά να εγείρουν υποψίες για τη γενοκτονία ενός λαού. Οι απίστευτες δηλώσεις των μεγάλων κομμάτων σχετικά με την ανάγκη εκκαθάρισης της Λωρίδας της Γάζας από τον πληθυσμό της ή ακόμα και εκκαθάρισής τους εγείρουν ισχυρές υποψίες για πρόθεση διεξαγωγής εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ μπορεί να προσαχθεί ενώπιον του δικαστηρίου και για τα δύο θέματα.
Το Ισραήλ δεν ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο για να εξολοθρεύσει έναν λαό, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό, αλλά στην πραγματικότητα το κάνει αυτό, έστω και ακούσια. Κάθε μέρα που περνά σε αυτόν τον πόλεμο, με εκατοντάδες νεκρούς καθημερινά, ενισχύει αυτή την υποψία. Στη Χάγη θα πρέπει να αποδείξουν την προηγούμενη πρόθεση, η οποία μάλλον δεν θα αποδειχθεί.
Αυτό θα εξαιρέσει το Ισραήλ; Οι υποψίες για σχέδια εθνοκάθαρσης, που δεν θα συζητηθούν ακόμη στη Χάγη, είναι ακόμη πιο εδραιωμένη. Εδώ η πρόθεση είναι ανοιχτή και σαφής. Η γραμμή άμυνας του Ισραήλ, σύμφωνα με την οποία οι μη βασικοί υπουργοί δεν εκπροσωπούν την κυβέρνηση, είναι γελοία. Είναι αμφίβολο κάποιος θα τον έπαιρνε στα σοβαρά. Εάν ο μεταγραφέας Bezalel Smotrich δεν εκπροσωπεί την κυβέρνηση, τι κάνει εκεί; Εάν ο Benjamin Netanyahu δεν απέλυσε τον Itamar Ben Gvir, πώς μπορεί να είναι αθώος για την κατηγορία;
Πάνω απ’ όλα όμως είναι το γενικότερο κλίμα στο Ισραήλ, που πρέπει να μας ανησυχεί περισσότερο από αυτό που συμβαίνει στη Χάγη. Το zeitgeist υποδηλώνει ευρεία νομιμότητα για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου. Η εθνοκάθαρση στη Γάζα και αργότερα στη Δυτική Όχθη έγινε αντικείμενο συζητήσεων υπέρ και κατά.
Το πρόβλημα της Γάζας γεννήθηκε το 1948 στα χέρια του Ισραήλ. Ήταν αυτό που έδιωξε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους εκεί, που ήταν σίγουρα μια διαδικασία απόλυτης εθνοκάθαρσης του νότου της χώρας.
Ρωτήστε τον Yigal Allon.
Το Ισραήλ δεν ανέλαβε ποτέ την ευθύνη για αυτό. Τώρα υπάρχουν υπουργοί που ζητούν να σταματήσει η δουλειά. Ο άρρωστος τρόπος να απασχολεί το θέμα της «επόμενης μέρας», βάση του οποίου είναι ότι το Ισραήλ θα αποφασίσει τι θα γίνει στη Γάζα και ποιοι θα είναι στη Γάζα, δείχνει μόνο ότι το πνεύμα του 1948 είναι ζωντανό. Αυτό έκανε το Ισραήλ εκείνη την εποχή και αυτό θέλει να κάνει ξανά.
Το Δικαστήριο της Χάγης πρέπει να αποφασίσει εάν αυτό είναι αρκετό για να καταδικάσει το Ισραήλ για γενοκτονία ή άλλα εγκλήματα πολέμου. Από πλευράς συνείδησης, η απάντηση έχει δοθεί.
