48 χρόνια μετά την κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους φοιτητές και την λαϊκή εξέγερση που πυροδότησε, η λάμψη και τα συνθήματα της εξέγερσης συνεχίζουν να ζητούν δικαίωση μέσα από τους αγώνες του σήμερα!
Με την πανδημία να συνεχίζεται και την υγειονομική κρίση να μπαίνει σε νέο, ακόμη πιο οξυμένο κύμα, ο αγώνας για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ συναντά τον αγώνα για ποιοτική και δημόσια ΥΓΕΙΑ, για τις ανάγκες του λαού και των εργαζομένων. Κόντρα στα ιδιωτικά συμφέροντα των κλινικαρχών και τα ΣΔΙΤ στα οποία η κυβέρνηση θέλει να αφήσει έρμαιο το ΕΣΥ. Παρά το πολύ χρήσιμο όπλο των εμβολίων είναι φανερό πως η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και όλες οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, έχει χάσει τον έλεγχο της πανδημίας, αποδεικνύοντας κάθε στιγμή πως η προστασία της υγείας του λαού δεν είναι κύριο μέλημά της, αλλά τα συμφέροντα των ιδιωτών που εξυπηρετεί στο όνομα των μονοπωλιακών απαιτήσεων της αγοράς. Έτσι, συνεχίζουμε να στριμωχνόσαστε στα μέσα μαζικής μεταφοράς με αραιά δρομολόγια και χωρίς επαρκή αερισμό, τα τμήματα στα σχολεία συνεχίζουν να έχουν πάνω από 25 μαθητές και συνεχίζουν να απουσιάζουν ουσιαστικά μέτρα προστασίας και υγειονομικού ελέγχου σε εργοστάσια και χώρους εργασίας!
Ο αγώνας για «ΨΩΜΙ» ειδικά με τις αυξήσεις σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης και το Νόμο Χατζηδάκη, όπου το οκτάωρο ξηλώνεται και οι απλήρωτες υπερωρίες γίνονται πλέον ο κανόνας με ολέθρια αποτελέσματα για τους εργαζόμενους, όπως φάνηκε με την εργοδοτική δολοφονία στην Cosco και τα συνεχή δυστυχήματα των διανομέων γίνεται ζωτική ανάγκη! Όμως, εκεί που φαίνεται να επικρατεί το βαθύτερο σκοτάδι, μπορούν και μπαίνουν χαραμάδες φωτός, όπως έδειξαν οι νικηφόροι αγώνες των εργαζομένων σε efood και Coscο!
Με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, την τράπεζα θεμάτων και το προχώρημα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης στα πανεπιστήμια, ο αγώνας για «ΠΑΙΔΕΙΑ» μπαίνει σε νέα βάση. Με την υποχρηματοδότηση να συνεχίζεται σε σχολεία και πανεπιστήμια και τους ταξικούς φραγμούς να εντείνονται μέχρι την πλήρη υπαγωγή της εκπαίδευσης στα επιχειρηματικά συμφέροντα, μόνο ένα ισχυρό και ενωτικό πανεκπαιδευτικό κίνημα μπορεί να βάλει φρένο! Οι αγώνες των φοιτητών αλλά και η πρόσφατη επιτυχημένη απεργία των εκπαιδευτικών μας δείχνουν τα πρώτα σημάδια σε αυτή την κατεύθυνση.
Πλάι σ’ όλα αυτά, ο αγώνας για «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» αποκτά σύγχρονο και βαθύτερα επιτακτικό χαρακτήρα. Με το νόμο για το περιορισμό των διαδηλώσεων και με πρόσχημα την πανδημία, διαδηλώσεις και αγωνιστές χτυπήθηκαν βάναυσα τον τελευταίο χρόνο ενώ οι αγώνες του λαού βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο από κυβέρνηση, κράτος και εργοδότες. Την ίδια στιγμή, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες των εργαζομένων δέχονται τεράστια επίθεση, με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, το ηλεκτρονικό μητρώο και το απαιτούμενο 50+1% για την προκήρυξη απεργίας. Από την άλλη, το νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, παρόλο που δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα στο σύνολό του, χάρη στις μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις του φοιτητικού κινήματος πέρσι, σε πτυχές του αρχίζει να εφαρμόζεται (πειθαρχικά στα Χανιά), ενώ και η είσοδος της πανεπιστημιακής αστυνομίας παραμένει στα άμεσα σχέδια της κυβέρνησης.
Η ιστορία όμως μας διδάσκει ότι, όπως και στο Πολυτεχνείο το ’73, όταν ο οργανωμένος λαός βγαίνει στο προσκήνιο μπορεί να αλλάξει την ζοφερή πραγματικότητα! Μπορεί να φέρει στο προσκήνιο μια νέα, ανατρεπτική πολιτική για να ξεπεραστούν οι ιστορικές αδυναμίες που καθήλωσαν τους αντιδιδακτορικούς, νεολαιίστικους και εργατικούς αγώνες στο σημερινό κοινωνικοπολιτικό σύστημα που διέψευσε τη φλόγα του αγώνα και διαιώνισε την αδικία. Μπορεί και έχει ανοίξει νέους δρόμους αντίστασης και προοπτικής εξόδου από αυτή την δύσκολη και παρακμιακή πραγματικότητα.
Το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο εκείνων των ημερών παραμένει ακέραιο στο σήμερα, όταν ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός συνεχίζει να καθορίζει την εξωτερική πολιτική της χώρας, θέτοντας σε διαρκή κίνδυνο την ειρήνη στην περιοχή, την ίδια ώρα που ξοδεύουμε αμύθητα ποσά για πολεμικούς εξοπλισμούς! H αναβάθμιση της συμμετοχής της χώρας μας στα πολεμοκάπηλα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή δείχνει ότι ο αντιπολεμικός αντιιμπεριαλιστικός αγώνας είναι κάτι παραπάνω από επίκαιρος.
Η καπιταλιστική δυστοπία εν μέσω πανδημίας στην οποία ζούμε δεν αντιμετωπίζεται παρά με μαζικούς, ενωτικούς και ανατρεπτικούς αγώνες! Η εξέγερση του Πολυτεχνείου συνεχίζει να μας δείχνει το δρόμο: μαζικός, ενωτικός αγώνας για μια αποτελεσματική αντίσταση, για την αντεπίθεση και την ανατροπή όλου του αντικοινωνικού πλαισίου των μνημονίων, του χρέους και της ΕΕ. Για ένα εργατικό και λαϊκό μέτωπο που θα επιβάλει κατακτήσεις εδώ και τώρα!
Για μια άλλη αριστερά που θα σταθεί επαρκώς μπροστά στις νέες προκλήσεις.
Για ένα επαναστατικό, σύγχρονο και ελπιδοφόρο κομμουνιστικό κίνημα, με τους νέους και τις νέες να δίνουν τη δική τους πνοή.
Για να βρει η νεολαία τις δικές της εξεγέρσεις!
Νέοι-Νέες για ένα Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο