Η απεργία στις 20 Ιουλίου έχει μεγάλη σημασία για τους εργαζόμενους στον τουρισμό, αφού είναι η πρώτη πανελλαδική απεργία που γίνεται μετά από πέντε χρόνια.
Το καλοκαίρι του 2015 ουκρανή μαθητευόμενη ξενοδοχοϋπάλληλος στη Ζάκυνθο κατέρρευσε μετά από 15 ώρες δουλειάς. Στο δρόμο προς το νοσοκομείο διαπιστώνεται ο θάνατος της.
Οι συνάδελφοι της κατήγγειλαν πως εργαζόταν καθημερινά περισσότερες από 12 με 15 ώρες την ημέρα, χωρίς ρεπό, τους τελευταίους δύο μήνες. Καταγγέλθηκε ακόμα η πρακτική της εισαγωγής «μαθητευόμενων» που δηλώνουν δήθεν ότι πραγματοποιούν πρακτική άσκηση, ενώ στη πραγματικότητα καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας και απασχολούνται ως σύγχρονοι σκλάβοι, από ήλιο σε ήλιο, χωρίς στοιχειώδη ξεκούραση όλη την εποχική περίοδο.
Η εικόνα θυμίζει τις περιγραφές του Φρ. Ένγκελς στο βιβλίο του Η κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία.
Η εντατικοποίηση μέχρι τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, οι μισθοί των 300 ευρώ χωρίς ρεπό και υπερωρίες, η άγρια εκμετάλλευση αλλά και η απληρωσιά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι το «αναπτυξιακό μοντέλο» για τον τουρισμό που επιδιώκουν οι μεγαλοξενοδόχοι, ενώ η κυβέρνηση απλώς πανηγυρίζει για τα 30 εκ. τουρίστες που θα επισκεφτούν την χώρα μας και για τα δισ. που θα γεμίσουν τα κρατικά ταμεία. Μιλάνε λες και όλα αυτά γίνονται από μόνα τους από «μηχανές» παραγωγής δισεκατομμυρίων. Λες και δεν υπάρχουν τα υποκείμενα που τα δημιούργησαν…
Στις ανακοινώσεις των ενώσεων των ξενοδόχων αλλά και της κυβέρνησης φυσικά αποκρύπτεται το γεγονός ότι αυτή την «ανάπτυξη» την πλήρωσαν με αίμα οι εργαζόμενοι του κλάδου αφού μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο, ΕΕ (οδηγία Μπολκενστάιν) και μνημονιακές κυβερνήσεις επέβαλαν έναν άγριο εργασιακό μεσαίωνα όπου δεν υπάρχουν δικαιώματα, ενώ κατακτήσεις πολλών χρόνων είτε καταργήθηκαν, είτε καταστρατηγήθηκαν. Εξάλλου φρόντισαν να μην υπάρχει κλαδική σύμβαση εργασίας από το 2012, με αποτέλεσμα ο μισθός να καθορίζεται απ’ τον κατώτατο της ΓΣΕΕ με ημερομίσθιο 22,87 ευρώ, που και αυτόν βρίσκουν διάφορα τερτίπια να μην το καταβάλουν ολόκληρο, χωρίς εποχικό επίδομα για χιλιάδες εργαζομένους εξαιτίας της επέκτασης της μαύρης και της αδήλωτης εργασίας.
Όμως εκεί που αποτυπώνεται πλήρως η ασυδοσία της εργοδοσίας είναι οι εργασιακές σχέσεις όπου κυριαρχούν οι ελαστικές μορφές εργασίας, τα δουλεμπορικά, οι μαθητείες και η εκ περιτροπής εργασία. Ταυτόχρονα, η ανθρώπινη ζωή θυσιάζεται και αυτή καθώς η υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους εργασίας αντιμετωπίζεται από τους εργοδότες ως ένα επιπλέον εργατικό κόστος που θα περιορίσει τα κέρδη τους.
Στο φόντο αυτό διεξάγεται η απεργία στις 20 Ιουλίου η οποία έχει μεγάλη σημασία για τον κλάδο, αφού είναι η πρώτη πανελλαδική απεργία που γίνεται μετά από πέντε χρόνια. Το Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Αττικής επισημαίνει:
«Καλούμε κάθε συνάδελφο ανεξάρτητα από την ειδικότητα, τη σχέση εργασίας, τη χώρα που κατάγεται, να κάνει το βήμα, να σπάσει το φόβο, να μπει μπροστά στη μάχη για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας μας, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας.
Να βάλλουμε τα δυνατά μας για να βγει στο προσκήνιο η αλήθεια για το τουρισμό και την ανάπτυξη που τάχα ωφελεί τους εργαζόμενους. Να βγει στο προσκήνιο ότι πίσω από τα ρεκόρ αφίξεων και τζίρου, πίσω από τη χλιδή των υπερσύγχρονων ξενοδοχείων και κέτερινγκ, κρύβεται η άγρια εκμετάλλευση που δεχόμαστε. Κρύβεται η σύγχρονη σκλαβιά των συμβάσεων μιας μέρας και των δουλεμπορικών γραφείων, κρύβονται οι μισθοί των 500 και 400 ευρώ, η απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά.
Ήρθε η ώρα να καταλάβουν ότι χωρίς εμάς δε δουλεύει κανένα ξενοδοχείο, κανένα κέτερινγκ, καμία επιχείρηση.
Θέλουμε στο πλευρό μας τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα όλων των κλάδων, τους μαζικούς φορείς των μικρών επαγγελματιών, της φτωχής αγροτιάς που συνθλίβονται καθημερινά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα μονοπώλια, την κυβέρνηση και τα κόμματά τους.
Όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε.
Έχουμε κοινά συμφέροντα, που είναι στην αντίπερα όχθη από την «ανάπτυξή» τους, τους ανταγωνισμούς τους, που μόνο φτώχια, πολέμους και βάσανα προκαλούν στην πλειοψηφία του λαού».
Στο ίδιο μήκος κύματος η Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον Επισιτισμό-Τουρισμό ΛΑΝΤΖΑ, τονίζει σε ανακοίνωσή της:
Όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι του κλάδου, δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς.
Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα για δουλειά και ζωή με δικαιώματα στους συναδέλφους στην τουριστική σεζόν. Απευθύνουμε κάλεσμα στους συνάδελφους μας στο εμπόριο, στα λιμάνια και στις μεταφορές, στους γιατρούς και τους ξεναγούς, σε όλους αυτούς που ζουν στο πετσί τους τα καλοκαίρια της εκμετάλλευσης για τους πολλούς και των κερδών για τους λίγους!
Όχι για την τιμή των όπλων αλλά για να κερδίσουμε όλα αυτά που τα αφεντικά μας καρπώνονται από τον δικό μας ιδρώτα!
Ξέρουμε καλά πως ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ αλλά και της ΠΟΕΕ- ΥΤΕ αντιστρατεύεται τα εργατικά συμφέροντα και διευκολύνει την κυβέρνηση να περάσει την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου. Όχι μόνο μας θεωρούν αόρατους, αλλά δεν προτείνουν κανένα αγωνιστικό σχέδιο, έχουν σημάνει την απεργοσπασία και την παράδοση, έχουν κηρύξει σιωπητήριο αγώνων βάζοντας πλάτη στην κατάργηση μιας σειράς κατακτήσεων.
Να πιάσουμε το νήμα των αγώνων με αφετηρία την απεργία του κλάδου στις 20 Ιουλίου! Κανένας εργαζόμενος να μην πάει για δουλειά!
Να αναλάβουμε δράση άμεσα με ενημέρωση στους χώρους δουλειάς, πρόγραμμα δράσης και πλαίσιο αγώνα για την υπεράσπιση των εργαζομένων του κλάδου και ιδιαίτερα του πιο σκληρά εκμεταλλευόμενου τμήματός του, των εργαζομένων στην τουριστική σεζόν. Με σωματεία αγωνιστικά και επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλειάς, όπλο πραγματικό στα χέρια των εργαζομένων. Σε αυτό το σχέδιο κάθε αγωνιστική δύναμη, κάθε εργατική συλλογικότητα και κάθε σωματείο οφείλει να συμβάλλει».
Ενώ η Πανελλαδική Ανεξάρτητη Ταξική Εργατική Κίνηση σε ανακοίνωσή της για την απεργία στον τουρισμό υπογραμμίζει:
«Όλοι μαζί να οργανωθούμε στους χώρους δουλειάς, να ανασυγκροτήσουμε από ταξική σκοπιά τα σωματεία μας, να συγκροτήσουμε νέα εκεί που δεν υπάρχουν, ενωτικές επιτροπές αγώνα. Κανείς συνάδελφος να μη μείνει μόνος! Σπάμε το φόβο και την ανασφάλεια με συλλογική μαζική οργάνωση παντού! Να πάρουμε εμείς οι ίδιοι την κατάσταση στα χέρια μας, βάζοντας μπροστά τα κοινά εργατικά μας συμφέροντα. Δική μας υπόθεση ο αγώνας, τα αιτήματά μας, με μαζικές συνελεύσεις και δημοκρατικό ενωτικό συντονισμό. Σε κόντρα με τους γραφειοκράτες, τον εργοδοτικό ξεπουλημένο συνδικαλισμό. Με ταξική ενότητα και ανεξαρτησία, υπερβαίνοντας τους ανούσιους διαχωρισμούς».
Απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος, στις 10 π.μ.
