ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Στις 25 Φλεβάρη ανακοίνωσε η διορισμένη από τα δικαστήρια Διοίκηση της ΓΣΕΕ πως θα πραγματοποιήσει το 37ο «Συνέδριο» της τριτοβάθμιας ομοσπονδίας των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα «συνέδριο» παρωδία-μίας ημέρας που οργανώνεται από μία εκφυλισμένη συνδικαλιστική ηγεσία που έχει ταυτιστεί πλήρως με την νεοφιλελεύθερη αντεργατική ατζέντα, έχει συμφωνήσει ουσιαστικά με όλες τις μειώσεις, τη λιτότητα, την μνημονιακή κατάργηση του εργατικού δικαίου όπως το είχαμε κατακτήσει με τους αγώνες μας οι εργαζόμενοι τόσα χρόνια.
Η Διοίκηση της ΓΣΕΕ κινείται στα πλαίσια της αστικής πολίτικης, τα έχει κανονικά τακιμιάσει με το ΣΕΒ και τους επιχειρηματικούς ομίλους: από την υποστήριξη του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015, το ρόλο που έπαιξαν ή καλύτερα δεν έπαιξαν για να οργανώσουν την πάλη και τις αντιστάσεις μας ενάντια στα σαρωτικά μέτρα που ισοπέδωσαν τις συνθήκες εργασίας μας δέκα χρόνια τώρα, μέχρι τη συγκρότηση της «Κοινωνικής Συμμαχίας» δηλαδή τη συμπόρευση των εργατών με τα αφεντικά μας, των συνδικάτων μας με τους φορείς των επιχειρήσεων. Πρόκειται για μία ηγεσία που εξυπηρετεί την προσπάθεια του συστήματος να αλλοιώσει πολιτικά, οργανωτικά και ιδεολογικά την έννοια του ταξικού συνδικαλισμού.
Τώρα η ίδια ηγεσία καλεί το νεοφιλελεύθερο πρωθυπουργό της λιτότητας, της ανάπτυξης με κάθε κόστος για τους εργαζομένους, της συντήρησης να χαιρετίσει στο συνέδριο των εργαζομένων. Καλεί τις δυνάμεις καταστολής, τα ΜΑΤ και την αστυνομία να διαφυλάξει την «ειρήνη» και τη «δημοκρατία» του συνεδρίου.
Αυτή η νοσηρή κατάσταση φανερώνει τον εκφυλισμό και τη σήψη του συνδικαλιστικού κινήματος. Φανερώνει τις μάχες των μηχανισμών μακριά από τους εργαζόμενους. Για τα προνόμια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και την ενίσχυση της παρέμβασης τους στον κόσμο της εργασίας.
Οι εργαζόμενοι κι εργαζόμενες είναι ανάγκη να καταγγείλουμε και να πετάξουμε στο περιθώριο την σημερινή ηγεσία της ΓΣΕΕ.
- Να καταγγείλουμε την ωμή παρέμβαση του κράτους και των μηχανισμών του στο συνδικαλιστικό κίνημα.
- Έξω τα σωματεία μαϊμούδες με τα ψεύτικα μέλη!
- Έξω η παρέμβαση «από τα μέσα» της εργοδοσίας στα συνδικάτα μας: με την άμεση συμμετοχή στα σωματεία των «γκόλντενμπόιζ» των εκατομμυρίων, των μάνατζερ, όσων κατέχουν διοικητική και διευθυντική θέση.
- Τα συνδικάτα είναι οργανώσεις των εργατών. Ανήκουν στους εργάτες όχι σε εργοδότες, κράτος και κόμματα.
Αυτή η αντεργατική καταιγίδα των ευρωμνημονίων που ισοπέδωσε τα εργατικά μας δικαιώματα, διαμόρφωσαν μία εργατική τάξη πολύμορφη, η οποία κατακερματίζεται στις διάφορες μορφές της ανεργίας, της ελαστικής και σταθερής εργασίας, ενώ ταυτόχρονα συγκεντρώνεται σε μεγαλύτερο βαθμό σε μεγάλους ομίλους και επιχειρήσεις. Αυτές οι αλλαγές δεν αξιοποιήθηκαν από το συνδικαλιστικό κίνημα ώστε να δυναμώσει η ενότητα της εργατικής τάξης, η οργάνωση κι ο αγώνας της. Αντίθετα οξύνθηκε ο κατακερματισμός των συνδικάτων κι η διαίρεση των εργαζομένων.
Οι ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, και πλέον του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησαν αυτές τις αλλαγές για να δυναμώσουν τα προνόμια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και μαζί τους δυνάμωσε και η άμεση παρέμβαση του ιδιωτικού κεφαλαίου και της εργοδοσίας στα συνδικάτα.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κομματικούς στρατούς. Ούτε λύνεται με προσφυγή στα αστικά δικαστήρια που ξαναφέρνει το κράτος μέσα στα σωματεία μας. Δεν επιλύονται τα προβλήματα όσο τα αντιμετωπίζουμε ως μάχες μηχανισμών και μαγαζιών. Δεν επιλύεται με την επένδυση στη γραμμή του κομματικού συνδικαλισμού, του κατακερματισμού των συνδικάτων σύμφωνα με τα κομματικά σχέδια.
Οι ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις έχουν κι αυτές τις δικές τους ευθύνες όταν αναπαράγουν όψεις της παραπάνω λογικής. Χαρακτηριστικό είναι η τελευταία απεργία που ενώ ψηφίστηκε από κοινού σε μία σειρά σωματεία, εργατικά κέντρα κι ομοσπονδίες δεν κατορθώθηκε να γίνει ούτε μία κοινή συγκέντρωση και πορεία των συνδικάτων!
Ο μόνος δρόμος για να αλλάξουμε την κατάσταση, για ν’ αναγεννηθεί ξανά ο ταξικός ανεξάρτητος συνδικαλισμός που θα ενώνει όλους τους εργαζομένους στη βάση των συμφερόντων μας, που θα εμπνέει νέους αγώνες απέναντι στην εργοδοσία και τις κυβερνητικές αντεργατικές πολιτικές είναι να δουλέψουμε στη βάση με αποφασιστικότητα και σχέδιο.
- Για να πυκνώσουμε τις γραμμές των συνδικάτων μας, να φτιαχτούν εκεί όπου δεν υπάρχουν σωματεία, εργατικές επιτροπές. Η εργατική αλληλεγγύη είναι πολύτιμη ειδικά σε περιόδους όπως η σημερινή που η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς χτυπούν το συνδικαλισμό.
- Σωματεία μαζικά και μαχητικά, με τους εργάτες πρωταγωνιστές! Για να αποσπάσουμε νίκες από την εργοδοσία!
- Συνδικάτα που θα ενώνουν, με εσωτερική δημοκρατία, με οικονομική ανεξαρτησία από το κράτος – εργοδοσία!
- Με δημοκρατικό συντονισμό και κοινή δράση των συνδικάτων που αγωνίζονται, με τα ίδια να αποφασίζουν, να σχεδιάζουν, να υλοποιούν. Στη βάση ενός πλαισίου που σήμερα εμπνέει και κινητοποιεί τους συναδέλφους μας.
Αυτήν την αντίληψη είναι ανάγκη να υπηρετήσουμε από κοινού όλες οι αγωνιστικές ταξικές δυνάμεις που θέλουν να αναγεννηθεί το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Όλη αυτή η σήψη που στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα μας, μας αποπροσανατολίζει και ενισχύει την διαίρεση μεταξύ μας, πρέπει επιτέλους να περάσει στο παρελθόν.
Στηρίζουμε τις αντιδράσεις των συνδικάτων ενάντια στο «Συνέδριο» βίας και νοθείας και την κινητοποίηση της Τρίτης.
Αυτό το «Συνέδριο» της ΓΣΕΕ δεν μπορεί και δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις των εργαζομένων.
taxikikinisi@gmail.com