ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Στην πανδημία της ανεργίας, της φτώχειας, της διάλυσης των δικαιωμάτων μας απαντάμε με ταξική ενότητα και αγώνα
Ο κορωνοϊος φαίνεται προς το παρόν πως έχει περιοριστεί στη χώρα μας. Όμως ο κίνδυνος δεν έχει εξαλειφθεί. Η κυβέρνηση ζήτησε χρόνο για να προετοιμάσει το υγειονομικό σύστημα μπροστά στην πανδημία, το διαχρονικά υποβαθμισμένο, το τσακισμένο από τα ευρωμνημόνια. Παρ’ όλα αυτά δεν προχώρησε σε καμία ουσιαστική ενίσχυση του ΕΣΥ: όποιες προσλήψεις έκανε ήταν ανεπαρκείς κι ορισμένου χρόνου. Αντί να δώσει μία γενναία αύξηση της χρηματοδότησης στο δημόσιο σύστημα, μοίρασε αθρόα χρήματα στους επιχειρηματίες της ιδιωτικής υγείας. Κανένα χειροκρότημα, κανένα εύσημο δεν της οφείλουμε!
Η πανδημία δεν έχει τελειώσει. Παραμένει ακόμα επιτακτική ανάγκη να ικανοποιηθεί άμεσα το λαϊκό αίτημα για την αναβάθμιση του ΕΣΥ, για μόνιμη στελέχωση και εφοδιασμό του ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει όχι μόνο ενδεχόμενα νέα κύματα διασποράς αλλά και όλες τις πάγιες υγειονομικές ανάγκες της κοινωνίας. Για ένα σύγχρονο, αναβαθμισμένο, ποιοτικό δημόσιο και δωρεάν υγειονομικό σύστημα που θα βασίζεται στην πρωτοβάθμια περίθαλψη εκεί που ζει, σπουδάζει, εργάζεται ειδικά ο κόσμος της εργασίας.
Ο εργαζόμενος λαός δεν είναι όμως μόνο αντιμέτωπος με τον κορωνοϊο. Είναι αντιμέτωπος με μία νέα μεγάλη ύφεση, που κόχλαζε καιρό και πυροδοτήθηκε με την εμφάνιση της πανδημίας σε παγκόσμια κλίμακα. Η πανδημία της ανεργίας, της ελαστικής εργασίας, της φτώχειας, της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών, της αστυνομοκρατίας ήρθε για να μείνει.
Στην περίοδο του λοκ ντάουν η κυβερνητική πολιτική έδωσε το στίγμα της πολύ συγκεκριμένα: την υγειονομική και την οικονομική κρίση θα τη φορτωθούμε πάλι εμείς, οι εργαζόμενοι κι ο λαός. Με νομοσχέδια και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου η κυβέρνηση πέρασε μία σειρά από αναδιαρθρώσεις που αφορούν τις ανεξέλεγκτες επενδύσεις σε βάρος του φυσικού μας πλούτου, όξυνε την αντι-εκπαιδευτική πολιτική της. Παράλληλα προχώρησε και προχωρεί σε μία σειρά από μέτρα κρατικής ενίσχυσης των εργοδοτών και των μεγάλων βιομηχάνων κι εφοπλιστών. Διαμορφώνεται ένα αντεργατικό πλαίσιο που στα συντρίμμια των τσακισμένων από τα μνημόνια εργατικών δικαιωμάτων, ισοπεδώνει κάθε έννοια σταθερής εργασίας και δικαιωμάτων. Για να μεγαλώσει κι άλλο η ελαστική εργασία σε βάρος της σταθερής, να παγιωθεί η εκ περιτροπής εργασία που σημαίνει μισή δουλεία-μισός μισθός, να περάσουν νέες μειώσεις μισθών, να παγιωθεί η τηλεργασία που σημαίνει δουλειά χωρίς ωράριο, υπερεκμετάλλευση χωρίς κανέναν έλεγχο, να βάλουν στον πάγο τις διεκδικήσεις και την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση. Κι όλα αυτά με μοχλό πίεσης την ανεργία που διογκώνεται και θα ξεπεράσει κατά πολύ το 1μιση εκατομμύριο, πιθανόν θα φτάσει το 25%. Σε μια κοινωνία αστυνομοκρατούμενη, σ’ ένα κράτος ελέγχου κι εποπτείας. Το πακέτο ενίσχυσης που στέλνει η ΕΕ στην Ελλάδα είναι μία κοροϊδία: πρόκειται για επιδοτήσεις των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων και για ψίχουλα που σα στάχτη στα μάτια θα μοιραστούν για την κρατική πρόνοια και την εργασία. Εν τέλει μας φορτώνουν με νέα δάνεια που θα φέρουν νέες αντεργατικές «δεσμεύσεις» από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, δηλαδή νέα μέτρα-νέα μνημόνια.
ΔΕ ΘΑ ΦΟΡΤΩΘΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ.
Η ΖΩΗ ΜΑΣ, ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, Η ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
Η κρίση μπορούσε και μπορεί να αντιμετωπιστεί αλλιώς. Λεφτά για να στηριχθεί η κοινωνία κι οι εργαζόμενοι υπάρχουν: Είναι τα «μαξιλαράκια» που αποθηκεύονται για τη διάσωση των τραπεζών. Είναι τα λεφτά των εργαζομένων που δίνονται στα τοκοχρεολύσια του χιλιοπληρωμένου χρέους στο ΔΝΤ. Είναι τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, που αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια της «ανάπτυξης» έπειτα από τον οδοστρωτήρα των μνημονίων. Είναι τα λεφτά που δίνονται για το ΝΑΤΟ, τις στρατιωτικές δαπάνες. Είναι τα λεφτά που μοιράζονται κατευθείαν στους μεγάλους τουριστικούς ομίλους και τις επιχειρήσεις, τα ΜΜΕ και τις βιομηχανίες. Είναι οι μισθοί των εκατομμυρίων των μεγαλοστελεχών και των golden boys.
Η ελαστική και εκ περιτροπής εργασία δεν είναι μονόδρομος. Στις σημερινές συνθήκες υπάρχει η δυνατότητα να μειωθούν οι ώρες εργασίας ώστε να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας, για να βρούμε όλοι και όλες δουλειά χωρίς να μειωθούν οι αποδοχές μας. Αλλά να πληρώσει το κεφάλαιο από τα κέρδη του, κι όχι να θυσιαστούμε εμείς για να διασωθούν.
ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Η ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΙ Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.
Ακόμα και μέσα στο λοκ ντάουν οι αντιδράσεις του κόσμου της εργασίας εκφράστηκαν με πολύμορφο τρόπο. Και σήμερα στην επόμενη φάση οι αντιστάσεις των εργαζομένων προσπαθούν να ανασάνουν. Από τους υγειονομικούς, τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζομένους στον επισιτισμό-τουρισμό, τους εργαζομένους στη ΛΑΡΚΟ, στο θέαμα και τον πολιτισμό. Είναι όλα αυτά εικόνες από ένα καζάνι που βράζει.
Όμως το συνδικαλιστικό κίνημα παραμένει ακόμα τραγικά ανεπαρκές μπροστά στις ανάγκες της περιόδου. Δε μπορούμε να συνεχίζουμε με μία από τα ίδια.
Η ΓΣΕΕ κι όλος ο εργοδοτικός γραφειοκρατικός εσμός βρίσκονται απέναντί μας. Στην πανδημία έδωσαν διαπιστευτήρια στην αστική πολιτική με το «θα μοιραστούμε όλοι μαζί την κρίση» του Παναγόπουλου. Να τελειώνουμε με όλη τη σαπίλα που επιδιώκει να διαβρώσει πολιτικά, οργανωτικά, ιδεολογικά την οργάνωση των εργαζομένων στους μαζικούς φορείς, τις συλλογικές διεκδικήσεις μας απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος.
Οι αγωνιστικές ταξικές δυνάμεις χρειάζεται να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Οι κινητοποιήσεις των υγειονομικών και των εκπαιδευτικών μέσα στην καραντίνα που στηρίχθηκαν στην ενωτική κοινή δράση όλων των αγωνιστικών ρευμάτων έδειξαν με τη μαζικότητα και το αντίκτυπο τους ότι σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να χτυπήσουν όλα τα σφυριά μαζί. Να πάρουμε διαζύγιο με τις λογικές που διασπούν το κίνημα για μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΥΦΩΝΑ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ
Να γίνουν τα συνδικάτα μας κύτταρα μαζικής οργάνωσης όλων των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, αγωνιστικής έκφρασης των δικαιωμάτων και των διεκδικήσεών μας. Με δημοκρατία στις αποφάσεις, με τη διαπάλη των διαφορετικών αντιλήψεων μπροστά στους εργαζομένους, με ανεξαρτησία από την εργοδοσία και την κυβερνητική πολιτική. Με τους εργαζομένους μπροστά στη συζήτηση, στο σχεδιασμό, στην απόφαση.
Όλες οι διεργασίες που πραγματοποιούνται τώρα, κάθε συνδικάτο που προσπαθεί να κινηθεί αγωνιστικά, κάθε πρωτοβουλία συντονισμού των μαζικών φορέων, με τη διαφορετικότητα και την πολυμορφία τους, χρειάζεται να ενοποιηθούν, να συμπέσουν σε ένα κοινό δρόμο, έναν κοινό συντονισμό. Με τα ίδια τα συνδικάτα και τους εκπροσώπους τους μπροστά, στη βάση ενός αναγκαίο πλαισίου πάλης που θα αντιπροσωπεύει τις ενεργές συζητήσεις των εργαζομένων. Σ’ αυτήν την προσπάθεια να χτυπήσουν όλα τα σφυριά, αυτό να στηριχθεί από όλες οι αγωνιστικές ταξικές δυνάμεις. Δε μπορούμε να συνεχίζουμε να κλωθογυρίζουμε γύρω από τον εαυτό μας. Έτσι θα μπορέσουμε να ενισχύσουμε τη συνδικαλιστική πυκνότητα, τη δράση των συνδικάτων, να έχουμε αποτελεσματικές νίκες,
ΚΑΝΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ!
ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ!
· ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΟΥ-ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΙΣΘΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ
· ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΕΡΓΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΔΟΜΑ. ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
· ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ
· ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΥΠΕΡΚΕΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
· ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 751. ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ. ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
· ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: 6ωρο-5μερο ΤΩΡΑ
· ΜΕΤΡΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ. ΤΕΣΤ, ΜΕΣΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ. ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
· ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ. ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ, ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ, ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΟΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΙΣ ΛΑΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
· ΜΑΖΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ
· ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
· ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ. ΑΜΕΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ.
· ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
· ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ
· ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΘΕΙ Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ
· ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ.ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ
