Ο θάνατος του 28 χρόνου διανομέα Γ. Κ. της γνωστής επισιτιστικής αλυσίδας της Θεσσαλίας DE-TOX, την Πέμπτη 30 Μαΐου, δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό. Είναι ακόμη ένα εργατικό δυστύχημα, αποτέλεσμα της σύγχρονης εργασιακής βαρβαρότητας που επιβάλλουν οι πολιτικές του κεφαλαίου.
Δεν έχει περάσει ακόμη πολύς καιρός από το θάνατο του νεαρού Μέμο, διανομέα των Mickel, κι άλλο ένα τραγικό γεγονός ήρθε να επιβεβαιώσει τις άθλιες συνθήκες υπό τις οποίες αναγκάζονται να εργαστούν οι διανομείς, ειδικά στον κλάδο του επισιτισμού. Υπό υπερεντατικοποιημένους ρυθμούς δουλειάς, χωρίς μέτρα προστασίας, καθώς το μέσο μεταφοράς και η συντήρησή του βαραίνει τους ίδιους κι όχι τους εργοδότες στις περισσότερες περιπτώσεις, με συνεχή πίεση και άγχος, μισθούς ψίχουλα και τις περισσότερες φορές ανασφάλιστοι, έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τη ζούγκλα των δρόμων, θέτοντας τους εαυτούς τους συχνά σε κίνδυνο.
Ο θάνατος του 28 χρόνου διανομέα Γ. Κ. της γνωστής επισιτιστικής αλυσίδας της Θεσσαλίας DE-TOX, την Πέμπτη 30 Μαΐου, δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό. Είναι ακόμη ένα εργατικό δυστύχημα, αποτέλεσμα της σύγχρονης εργασιακής βαρβαρότητας που επιβάλλουν οι πολιτικές του κεφαλαίου. Τα εργατικά δικαιώματα, η σταθερή δουλειά, η ασφάλεια στο χώρο εργασίας, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέχρι κι η ζωή του εργαζόμενου, όλα θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Τα εργατικά ατυχήματα, από τα ΕΛΠΕ, τα Everest, τη ΔΕΗ, την TOP GAS στον Ασπρόπυργο, κι άλλα τόσα που μπορεί να μην έχουν δημοσιοποιηθεί ή καταγγελθεί ως τέτοια, είτε είχαν ελαφριά κατάληξη είτε οδήγησαν στο θάνατο, έχουν γίνει πια καθημερινότητα. Κι όσο εφαρμόζονται οι μνημονιακές αντεργατικές πολιτικές κυβέρνησης κι ΕΕ τόσο θα διογκώνεται η ανασφάλεια, τόσο πιο ανθυγιεινή και βάρβαρη για την ανθρώπινη υπόσταση θα γίνεται η καθημερινότητα της εργατικής τάξης.
Η Πανελλαδική Ανεξάρτητη Ταξική Εργατική Κίνηση σε ανακοίνωσή της αναφέρει: «Ένα ακόμα εργατικό δυστύχημα επιβεβαιώνει με τον πιο τραγικό τρόπο πόσο αναγκαία και επιτακτικά είναι τα αιτήματα που διατράνωσαν οι διανομείς στην πρόσφατη μαζικότατη απεργία τους: εταιρικό μηχανάκι, μέσα ατομικής προστασίας, ένσημα βαρέα κι ανθυγιεινά και κατοχύρωση ενιαίας ειδικότητας. Ο αγώνας τους πρέπει να στηριχθεί από το σύνολο του εργατικού κινήματος!
Οι εργαζόμενοι δεν είμαστε αναλώσιμοι! Ο σύγχρονος εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλλουν οι πολιτικές του κεφαλαίου, τσακίζει τα εργατικά μας δικαιώματα, οδηγεί στο πλήρες ξεχαρβάλωμα των εργασιακών συνθηκών και την εργοδοτική ασυδοσία!… Θέλουν εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα και εργοδότες χωρίς υποχρεώσεις! Καμία υπαναχώρηση! Καμία υπομονή! Τώρα οργάνωση -ταξική ενότητα- αγώνας για τα εργατικά μας συμφέροντα. Ο σύγχρονος εργασιακός μεσαίωνας πρέπει να ανατραπεί!»
Ενώ η ΛΑΝΤΖΑ-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον Επισιτισμό-Τουρισμό στην ανακοίνωσή της καλεί όλους τους συναδέλφους να απαντήσουν μαζικά και μαχητικά στα εργοδοτικά εγκλήματα και την εργοδοτική αυθαιρεσία.
«Πρέπει το εργατικό κίνημα να απαντήσει άμεσα. Δεν αρκεί απλά να μείνει σε ένα επίπεδο καταγγελιολογίας, αλλά πρέπει να αναπτύξει άμεσα δράση γύρω από αυτό. Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, τα κατά τόπους σωματεία, αλλά και αυτά των άλλων πόλεων που είναι του κλάδου (Αττική, Θεσσαλονίκη κλπ), θα πρέπει να καλέσουν άμεσα τους εργαζόμενους του κλάδου σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Πλέον καμιά δολοφονία δεν πρέπει να μένει αναπάντητη. Χρέος μας να αντισταθούμε καμιά άλλη θυσία για τα κέρδη τους. Ζητούμε άμεσα να θεσμοθετηθούν μέτρα που θα διασφαλίζουν την ασφάλεια των διανομέων».
Η ανάγκη να μπει ένα φρένο στη αντεργατική λαίλαπα που βυθίζουν τον κόσμο της εργασίας είναι επιτακτική. Γι’ αυτό χρειάζεται όλες οι ταξικές πρωτοπορίες του εργατικού κινήματος να δώσουν όλες τις δυνάμεις τους στην ανάπτυξη της ταξικής ενότητας και δράσης, την οικοδόμηση του ανεξάρτητου, μαζικού, ενωτικού, αγωνιστικού μετώπου των δυνάμεων της εργασίας που θα θέσει στο πυρήνα της πάλης του το ζήτημα της εργασίας στη σύγχρονη εποχή. Θα φέρει στην ημερήσια διάταξη την αναγκαιότητα και παράλληλα άμεση δυνατότητα για σταθερή δουλειά για όλους, για μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών, για άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας, για ασφάλεια και υγιεινή στο χώρο δουλειάς, σύμφωνα με τα νέα τεχνολογικά μέσα και τις επιστημονικές κατακτήσεις, για τη δημιουργική ενίσχυση του ελεύθερου χρόνου. Δείχνοντας παράλληλα έναν άλλο δρόμο οργάνωσης της παραγωγής κι απελευθέρωσης της εργασίας.
