ΠΗΓΗ: Εθνική Αντίσταση – ΔΣΕ
Υπήρξε ένα από τα πιο μισητά πρόσωπα της ελληνικής Ιστορίας. Η Γερμανίδα πριγκίπισσα του Ανόβερο Φρειδερίκη που έγινε βασίλισσα της Ελλάδας από το 1947 ως το 1967 και συνέδεσε το όνομά της με τις πιο μελανές σελίδες της ιστορίας της χώρας μας.
Η Φρειδερίκη – Λουίζα – Τύρα – Βικτώρια – Μαργαρίτα – Σοφία – Καικιλία – Ολγα – Ισαβέλλα – Χριστίνα, γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1917 στον μεσαιωνικό πύργο Μπλάνκεμπουργκ της Γερμανίας. Ηταν κόρη του Δούκα του Μπραουνσβάιχ Ερνέστου Αυγούστου Γ’, αρχηγού του Οίκου του Ανόβερου, και της πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσίας, μοναχοκόρης του Γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β’ και της Αυγούστας Βικτωρίας του Σλέσβιχ-Χολστάιν. Η Φρειδερίκη έφερε τους τίτλους: Πριγκίπισσα του Ανοβέρου, Πριγκίπισσα της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Δούκισσα του Μπραουνβάιχ.
Με αφορμή το θάνατο της μισητής και για πολλά χρόνια βασίλισσας της Ελλάδας, Φρειδερίκης («Φρίκη» την αποκαλούσε ο λαός), στις 7 Φεβρουαρίου 1981, βρήκαμε την ευκαιρία να αναφερθούμε στο «κοινωνικό», ιδίως στο «φιλανθρωπικό έργο» της με έμφαση στις παιδουπόλεις και το ρόλο της στην αρπαγή, επιλεκτικά, παιδιών από οικογένειες μαχητών του ΔΣΕ και καταδιωκομένων κομμουνιστών, καθώς και την αντικομμουνιστική διαπαιδαγώγηση των παιδιών αυτών κατά τα τρυφερά τους χρόνια. Ηταν υπεύθυνη, κατά την περίοδο του εμφυλίου και μετά, για τις εκτελέσεις αγωνιστών και κομμουνιστών. Ολες οι εκτελέσεις φέρουν την υπογραφή της.
Το 1936, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου που διοργάνωσε το ναζιστικό καθεστώς, ο διάδοχος πρίγκιπας Παύλος της Ελλάδας, (ο οποίος παρακολούθησε τους αγώνες ως επικεφαλής της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής και ήταν ευνοϊκός προς το ναζιστικό καθεστώς), της έκανε πρόταση γάμου. Ο αρραβώνας τους ανακοινώθηκε επίσημα στις 28 Σεπτεμβρίου 1936. Στις 9 Ιανουαρίου 1938 έγινε ο γάμος της στην Αθήνα με τον Παύλο (ο οποίος ήταν και θείος της, πρώτος ξάδελφος της μητέρας της).
Σε αναμνηστική καρτ-ποστάλ εικονίζεται με στολή της Jungmädelbund, της ναζιστικής οργάνωσης για κορίτσια ηλικίας 10 – 14 ετών μαζί με τους αδερφούς της Βελφ Χάινριχ και Κρίστιαν, οι οποίοι στρατεύθηκαν στην Βέρμαχτ
Η «Φρίκη» γεννήθηκε στην Αυστρία και έκανε κολεγιακές σπουδές στο Λονδίνο και τη Φλωρεντία. Ηταν ταγματάρχης της χιτλερικής νεολαίας κορασίδων, πριν γίνει υποχρεωτική η κατάταξη. Σε αναμνηστική καρτ-ποστάλ εικονίζεται με στολή της Jungmädelbund, της ναζιστικής οργάνωσης για κορίτσια ηλικίας 10 – 14 ετών μαζί με τους αδερφούς της Βελφ Χάινριχ και Κρίστιαν, οι οποίοι στρατεύθηκαν στην Βέρμαχτ.
Τον Απρίλη του 1941 και προτού εισέλθουν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα, μαζί με τη βασιλική οικογένεια την κοπάνησε με την κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού και τον χρυσό της Ελλάδας (611.000 ουγκιές χρυσού, περίπου 17,4 τόνους το οποίο δεν γύρισε ποτέ) και το χρυσάφι του παλατιού (με το φευγιό στην Κρήτη, ο Ι. Διάκος που εξακολουθούσε να είναι δίπλα στο Γεώργιο είχε αναλάβει σαν έμπιστος τη μεταφορά του χρυσαφιού του παλατιού. Πάνω στη βιασύνη του όμως, ξέχασε στο τελωνείο μια από τις πολλές βαλίτσες με τα αρχικά του, που όταν αργότερα ανοίχτηκε, ο τελωνειακός διαπίστωνε έκπληκτος πως το περιεχόμενό της ήταν άκοπο χρυσάφι, και πως με τη βιασύνη να φύγουν την είχαν ξεχάσει στο τελωνείο).
Αρχικά πήγαν στην Κρήτη και στη συνέχεια στην Αίγυπτο. Για μεγαλύτερη ασφάλεια, το ζεύγος, εγκαταστάθηκε τελικώς στη Νότια Αφρική. Το ζεύγος παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Νότια Αφρική υπό τη «διακριτική» κηδεμονία του στρατάρχη Γιαν Σματς.
Επανήλθε στην Ελλάδα με όλη τη βασιλική οικογένεια στις 27 Σεπτεμβρίου 1946, μετά το δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1946-1949) επέδειξε σημαντική δραστηριότητα, τόσο με τις επισκέψεις της στις πολεμικές ζώνες, όσο και με το “φιλανθρωπικό” της έργο.
Μέσα απ’ τα Ανάκτορα της οδού Ηρώδη του Αττικού στην Αθήνα, η διεφθαρμένη δυναστεία των Γλύξμπουργκ, με πρώτη τη “χιτλερίδα” Φρειδερίκη , κατάστρωσε το σατανικό σχέδιο της αρπαγής, επιλεκτικά, παιδιών από οικογένειες μαχητών του ΔΣΕ και καταδιωκομένων κομμουνιστών. Διπλός ο στόχος τους: Να ερημώσουν τα ελληνικά χωριά προκειμένου να απομονώσουν το ΔΣΕ, να κλείσουν τα παιδιά σε αναμορφωτήρια-φυλακές, στρατόπεδα για να τα μετατρέψουν σε γενίτσαρους.
Παιδουπόλεις Φρειδερίκης
Από το παιδομάζωμα της “Φρείκης”
Το εγκληματικό αυτό σχέδιο εφαρμόστηκε μόλις ιδρύθηκε, τον Ιούλη του 1947, το Βασιλικό Ιδρυμα Πρόνοιας.
Μέσα στο πλαίσιο της εγκληματικής αυτής ενέργειας ανήκει και η πώληση, σε οικογένειες κυρίως της Αμερικής, βρεφών που οι γονείς τους τα παράδιναν στις γιαγιάδες, στους παππούδες, σε συγγενικές οικογένειες και σε ορισμένες περιπτώσεις σε βρεφοκομεία και σε θρησκευτικά ιδρύματα. Οι γονείς τους ήταν αναγκασμένοι να πάρουν τα βουνά για να σωθούν απ’ τη σφαγή των ακροδεξιών ληστοσυμμοριτών, που είχε σκορπίσει στην ελληνική ύπαιθρο το μεταδεκεμβριανό αντιδραστικό Κράτος, που είχαν εγκαθιδρύσει οι Αγγλοαμερικανοί.
Παλάτι, ανώτατοι αξιωματούχοι της Εκκλησίας, πολιτικοί παράγοντες της Δεξιάς, δικαστικοί, στελέχη του κρατικού μηχανισμού και ορισμένοι δικηγόροι, αποτελούν τον πυρήνα της μαφίας των εθνικοφρόνων, που παράλληλα προέβαλαν την αφοσίωσή τους “στην πατρίδα, στη θρησκεία και στην οικογένεια”!
Η χοντροκομμένη προπαγάνδα οργίαζε για να διευκολύνει το έγκλημα του παιδομαζώματος απ’ την Φρειδερίκη. Αντέστρεψαν τους ρόλους, δηλητηριάζοντας τα Ελληνόπουλα με αντικομμουνιστικό περιεχόμενο στα σχολικά βιβλία. Οι παπάδες στις εκκλησίες με εγκύκλιο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, εκφωνούσαν πύρινους λόγους για τους “αντίχριστους και το παιδομάζωμα απ’ τους απάτριδες κομμουνιστές”.
Τα εγκλήματα της αρπαγής και του εγκλεισμού σε στρατόπεδα, καθώς και της πώλησης των παιδιών σε οικογένειες, κύρια της Αμερικής, είχαν καλά οργανωθεί. Να τι είπαν συγκεκριμένα, ορισμένοι επώνυμοι για την αρπαγή των παιδιών απ’ το γνωστό κύκλωμα με την καθοδήγηση του Παλατιού:
Ο Κένεθ Σπένσερ, μέλος της Βαλκανικής Επιτροπής, που ‘χε φτάσει στην Ελλάδα με εντολή του ΟΗΕ, γράφει σε άρθρο του στην εφημερίδα “Νιου Στέιτσμαν εντ Νέισιον”:
“Η Βασίλισσα Φρειδερίκη έχει ετοιμάσει ειδικά στρατόπεδα “αναμόρφωσης” στα νησιά του Αιγαίου για 12.000 ελληνόπαιδες…”.
Εγγραφο της Επιτροπής Εξωτερικής Βοήθειας των ΗΠΑ (Ελληνική Αποστολή Γενάρης – Μάρτης 1948 σελίδα 14), αναφέρει:
“… οι νομάρχες, ο στρατός και το ναυτικό συνεργάζονται στο σχέδιο της Βασίλισσας Φρειδερίκης για την απομάκρυνση παιδιών. Στόχος η απομάκρυνση 12.000 παιδιών. Στις 31 Μαρτίου, είχαν απομακρυνθεί 6.240 παιδιά”.
Από αναφορά του Ελληνα συνδέσμου στην UNSCOB (Ειδική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Βαλκάνια), στις 23.4.1948 αποκαλύπτεται:
“… 5.500 παιδιά 3 – 14 χρόνων είχαν απομακρυνθεί απ’ τη γενική διοικητική περιφέρεια Μακεδονίας. Κι απ’ αυτά περίπου 2.150 είχαν τοποθετηθεί σε Κέντρα στη Θεσσαλονίκη. Περίπου 5.000 είχαν συγκεντρωθεί απ’ τη Θράκη και απ’ αυτά κάπου 2.300 είχαν μεταφερθεί μέσω Αλεξανδρουπόλεως στο εσωτερικό της Ελλάδος. Το έργο εκτελούνταν με την εποπτεία του υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας”.
Ανταπόκριση στην 15ήμερη εφημερίδα “Εξόρμηση” της 15.4.1948, που έβγαζε ο ΔΣΕ στα Γραμμοχώρια, ανάμεσα στ’ άλλα αναφέρει:
“… Στρατός και Χωροφυλακή ενεργούν επιδρομές στα χωριά κι αρπάζουν τα μικρά παιδιά απ’ την αγκαλιά των μανάδων τους… Από 150 παιδάκια που άρπαξαν οι μοναρχοφασίστες απ’ το Μπούφι της Φλώρινας, πολλές μητέρες κατόρθωσαν και πήραν κρυφά μέσα απ’ τη Φλώρινα τα 25… Στο νησάκι της λίμνης των Ιωαννίνων, που είχε δημιουργηθεί παιδούπολη – στρατόπεδο, ξεπάγιασαν και πέθαναν 26 αρπαγμένα απ’ τη Βασιλική Πρόνοια βρέφη απ’ τα χωριά της Κόνιτσας. Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Λάρισας από το κρύο, τις στερήσεις και τις αρρώστιες πέθαναν 512 κι ανάμεσά τους τα περισσότερα ήταν μικρά παιδιά…”.
Για την επιτυχία του εγκληματικού σχεδίου της αρπαγής των παιδιών απ’ τις ορεινές κύρια περιοχές της χώρας, που οι γονείς είχαν πάρει τα όπλα για να υπερασπίσουν τη ζωή και την τιμή τους, γίνονταν ειδικές συσκέψεις και συνεργασίες στην Αθήνα. Στις συσκέψεις αυτές προέδρευε η “μέγαιρα” Φρειδερίκη και συμμετείχαν ο Κ. Τσαλδάρης (αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος, συνέχεια του οποίου αποτελεί η ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή), υπουργοί και Αμερικανοί αξιωματούχοι, όπως ο αρχηγός της AMAG Ντ. Γρκίζγουολντ, ο στρατηγός Βαν Φλιτ, ο Καρλ Ράνκιν της αμερικανικής πρεσβείας κι άλλοι.
Το ρεπορτάζ στην εφημερίδα “Καθημερινή” της 1.4.1948 αναφέρει:
“Η Α. Μ. Βασίλισσα Φρειδερίκη εδέχθη χθες την 11ην π.μ. τον κ. Τσαλδάρην και Αμερικανούς αξιωματούχους, και συνεζήτησε το θέμα της συγκέντρωσης, μεταφοράς και περίθαλψης των απειλουμένων να απαχθούν υπό των συμμοριτών παιδιών των βορείων επαρχιών. Στη διάρκεια της συσκέψεως απεφασίσθη… και η εγκατάστασίς τους σε συγκεκριμένες οικογένειες που πρόσφεραν τη φιλοξενίαν τους…”.
Με αυτό τον κυνικό τρόπο χαρακτηρίζουν το πούλημα των παιδιών. Δε χρειάζεται από μας άλλη εξήγηση. Η “φιλοξενία” ήταν ουσιαστικά το πούλημα των παιδιών. Το αντίτιμο 4.000 – 5.000 δολάρια το κεφάλι. Αργότερα η τιμή έφτασε και τις 10.000 δολάρια, ανάλογα της προσφοράς και της ζήτησης, καθώς και της αρτιμέλειας των παιδιών. Στα χρόνια του εμφυλίου υπήρχε μεγάλη προσφορά παιδιών τόσο για πούλημα, όσο και για “παροχή υπηρεσιών” σε πλούσιες οικογένειες της Αθήνας. Ο σαδισμός και η διαστροφή τους εκδηλώθηκε με τον εγκλεισμό μικρών παιδιών σε αναμορφωτήρια της βασιλικής Πρόνοιας, που λειτουργούσαν στην Κηφισιά (400 παιδιά), στη Λέρο (1.200) και σ’ άλλες περιοχές.
ΝΑ ΠΩΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΑΤΟΓΛΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΑΠ’ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΗ:
«Το στρατόπεδο είχε φρουρά και ήταν περιφραγμένο με συρματόπλεγμα 4 μέτρα ύψος. Υπήρχαν παιδιά ηλικίας από 2 μέχρι 16 και 17 χρόνων, που έκλαιγαν γιατί είχαν με τη βία αποχωριστεί απ’ τους γονείς τους. Μέναμε σε τολ, που το καλοκαίρι οι λαμαρίνες τους καίγανε και το χειμώνα πάγωναν. Κοιμόμασταν σε σιδερένια κρεβάτια, σε τρεις σειρές και χωρισμένα κατά 25άδες. Με την άφιξή μας στο Καστρί, μας μοίρασαν στρατιωτικές φόρμες. Πρώτο μέλημά τους ήταν να μας στείλουν ιεροκήρυκα, να δημιουργήσουν κατηχητικά και στελέχη προσκόπων.
Θυμάμαι ότι σε όλους τους τοίχους ήταν ζωγραφισμένη μια μορφή ενός αγριανθρώπου γενειοφόρου με μια χατζάρα στο στόμα, που έσταζε αίμα, να αρπάζει απ’ την αγκαλιά της μάνας το παιδί της.
Επίσης, στους τοίχους υπήρχαν συνθήματα για το έθνος και τη βασίλισσα Φρειδερίκη. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα γίνονταν η διαπαιδαγώγηση και η νουθέτηση για τη «μάνα μας» τη Βασίλισσα. Νύχτα – μέρα αυτά διαρκώς μας έλεγαν …»
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗΣ