Μια βδομάδα λειτουργίας των σχολείων και οι εκπαιδευτικοί κι οι μαθητές είναι εξαντλημένοι και στα όρια της τρέλας.
Στις τάξεις των 25 μαθητών δεν υπάρχει καμία απόσταση ασφαλείας. Σε αίθουσες που είναι θερμοκήπια απ’ τη ζέστη οι μάσκες σε λίγη ώρα είναι μούσκεμα απ’ τον ιδρώτα και προκαλούν ασφυξία. (Και με δεδομένο ότι ήρθε μόνο μια για το καθένα κι αυτή τεράστια πολλά παιδιά δεν έχουν δεύτερη να την αλλάξουν).
Στην ηλικία των μικρών τάξεων του δημοτικού τα περισσότερα παιδιά δυσκολεύονται να την κρατήσουν σωστά και ενίοτε τη βλέπεις στο πηγούνι ή στο μέτωπο… Να μην πούμε για το νηπιαγωγείο όπου στα προνήπια πίσω απ’ την μάσκα αναμειγνύονται τα δάκρυα και οι μυξούλες της προσαρμογής.
Για το μάθημα, απλά με δυσκολία ακούγεται η φωνούλα του μικρού μαθητή που διαβάζει ή λέει μάθημα.
Στα διαλείμματα οι εκπαιδευτικοί γίνονται παιδονόμοι για να μην ακουμπήσει το ένα παιδί το άλλο και τα παιδιά μαντρωμένα σε πεδία χωρίς χώρο να κινηθούν.
Όπου εφαρμόζονται διαφορετικά διαλείμματα ένα χάος με πρόγραμμα και με φασαρία όταν το μισό σχολείο κάνει μάθημα και το άλλο μισό διάλειμμα.
Καμία σοβαρή πρόβλεψη για το τι κάνεις με έναν μαθητή που θα παρουσιάσει πυρετό. Που θα απομονωθεί μέχρι να τον πάρουν αν δεν υπάρχουν χώροι κενοί, που δεν υπάρχουν, και ποιος θα είναι μαζί του με δεδομένο ότι ο εκπαιδευτικός δεν μπορεί να αφήσει τα άλλα παιδιά μόνα τους;
Αν λείψει εκπαιδευτικός ποιος θα έχει το τμήμα με δεδομένο ότι δεν επιτρέπεται να μοιραστούν σε άλλα τμήματα και δεν υπάρχει σε κανένα σχολείο επιπλέον εκπαιδευτικός;
Στο ολοήμερο είναι μαζί μαθητές απ’ όλα τα τμήματα σε μικρούς χώρους και χωρίς μάσκα γιατί τρώνε.
Οι καθαρίστριες δεν επαρκούν ούτε για την στοιχειώδη καθαριότητα.
Αυτή είναι μια πρώτη εικόνα του χάους που υπάρχει στα σχολεία…
Μόνη λύση τώρα:
Σπάσιμο τμημάτων με το πολύ 15 μαθητές το ανώτερο.
Να βρεθούν αίθουσες σε δημόσια κτίρια.
Να προσληφθούν επιπλέον εκπαιδευτικοί για να λειτουργήσει το σπάσιμο τμημάτων (έστω και με πρωί – απόγευμα όπου δεν υπάρχουν αίθουσες)
Πρόσληψη ενός επιπλέον εκπαιδευτικού σε κάθε σχολείο.
Πρόσληψη καθαριστριών και σχολικών νοσηλευτών.
Κάλυψη των κενών τώρα (υπάρχουν ακόμη δεκάδες κενά σε κάθε περιοχή).
Αν συνεχίσουν έτσι τα σχολεία απλά η ανοσία της αγέλης θα περάσει μέσα απ’ τα σχολεία.