Ο καθηγητής Σου Μινγκί είναι επίτιμος πρόεδρος του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Σπουδών της Σαγκάης, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου για την Παγκόσμια Οικονομία, διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Σπουδών της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών της Σαγκάης κ.α. Από το πλούσιο βιογραφικό του ξεχωρίζουμε επίσης ότι έχει πραγματοποιήσει μετα-διδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ, ενώ έχει διδάξει ή συνεργαστεί με πανεπιστήμια στη Γερμανία, την Ολλανδία, του Λουξεμβούργο και τη Νότια Κορέα.
Επισκέφθηκε την Αθήνα προσκαλεσμένος της Λέσχης Ελληνορωσικής Φιλίας Διάλογος για να πάρει μέρος στις τιμητικές εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν στην Αθήνα με αφορμή την επέτειο των 80 χρόνων από την αντιφασιστική νίκη. Μίλησε την Πέμπτη 8 Μαΐου στην εκδήλωση της Λαϊκής Ενότητας Ανυπότακτης Αριστεράς και το Σάββατο 10 Μαΐου στην ημερίδα της Λέσχης στο ξενοδοχείο Κάραβελ.
Με αφορμή τις αναφορές του στη σύγχρονη Κίνα του ζητήσαμε να απαντήσει σε ορισμένες ερωτήσεις για τρέχοντα πολιτικά ζητήματα που ξεκινούν από τους δασμούς του Τραμπ και τους BRICS και φτάνουν στον χαρακτήρα του κοινωνικο-οικονομικού συστήματος της Κίνας. Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε μέσω της αποστολής γραπτών ερωτήσεων και απαντήσεων, χωρίς δυνατότητα υποβολής νέων διευκρινιστικών ερωτήσεων.
Πώς εκτιμάτε τα αποτελέσματα των εμπορικών συνομιλιών μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ; Πολλοί τα χαρακτηρίζουν ως νίκη της Κίνας, συμφωνείτε;
Ναι, είναι μια νίκη για την Κίνα, με την έννοια ότι η θέση της Κίνας ότι το εμπόριο είναι αμοιβαία επωφελές και ότι οι υψηλοί δασμοί δεν θα φέρουν κανέναν νικητή έγινε δεκτή από τις ΗΠΑ. Ωστόσο, ο Τραμπ είναι ευμετάβλητος και δεν είναι αξιόπιστος. Θα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε μετά από 90 ημέρες.
Πιστεύετε ότι οι ΗΠΑ, υπό την κυβέρνηση Τραμπ, θέλουν πόλεμο με την Κίνα;
Όχι, δεν νομίζω. Αλλά πρέπει να προετοιμαστούμε για το χειρότερο σενάριο. Η Κίνα είναι σίγουρη ότι θα κερδίσει έναν πόλεμο υπερασπιζόμενη τα βασικά της συμφέροντα και την εθνική της κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα.
Η Ταϊβάν υποστηρίζει ότι η Κίνα αποτελεί απειλή για την ακεραιότητά της. Τι απαντάτε;
Η Ταϊβάν είναι μέρος της Κίνας και αυτό αναγνωρίζεται από το διεθνές δίκαιο βάσει του ψηφίσματος του ΟΗΕ και των αναρίθμητων διεθνών συμφωνιών που έχουν υπογράψει περισσότερες από 100 χώρες με την Κίνα. Η ανεξαρτησία της Ταϊβάν απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Κίνας, επομένως η Κίνα θα αντιταχθεί σε κάθε είδους πράξη ανεξαρτησίας της Ταϊβάν με κάθε δυνατό μέσο, σύμφωνα με τον Νόμο κατά της Απόσχισης[i] που θεσπίστηκε από το Λαϊκό Κογκρέσο της Κίνας. Η Ταϊβάν δεν έχει κυριαρχία και για όσους επιδιώκουν παράνομη ανεξαρτησία της Ταϊβάν, η προειδοποίηση της Κίνας αποτελεί απειλή.
Η Κίνα είναι ιδρυτικό μέλος των BRICS. Ποιο είναι το επόμενο βήμα τους; Περαιτέρω οικονομική ολοκλήρωση;
Ναι, η Κίνα πρότεινε την ενίσχυση των εμπορικών και επενδυτικών σχέσεων μεταξύ των μελών των BRICS και την προώθηση του ελεύθερου εμπορίου και των εμπορικών διευκολύνσεων.
Ισχυρίζεστε ότι η Κίνα είναι ένα σοσιαλιστικό κράτος. Πού το στηρίζετε;
Τα βασικότερα μέσα και οι συντελεστές παραγωγής της Κίνας βρίσκονται στα χέρια της κυβέρνησης και των κρατικών επιχειρήσεων. Οι σημαντικότερες προσπάθειες της κινεζικής κυβέρνησης είναι η μείωση της φτώχειας και η παροχή κοινωνικής πρόνοιας και δικαιοσύνης. Οι ιδιωτικές εταιρείες επιτρέπεται να αναπτύσσονται, αλλά δεν τους επιτρέπεται να χρησιμοποιούν οικονομικά μέσα για να αποκτήσουν παράνομη πολιτική εξουσία για να διαφυλάξουν ή να αποκτήσουν μονοπωλιακή δύναμη. Αυτοί είναι βασικοί παράγοντες του σοσιαλισμού.
Υπάρχουν πολλοί ακόμη συντελεστές και χαρακτηριστικά που απαιτούν ένα μακρύ άρθρο για να εξηγηθούν. Είναι δύσκολο να απαντηθούν σε λίγες προτάσεις.
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας κύριε καθηγητά!
[i] Ο κινέζικος Νόμος ενάντια στην Απόσχιση (Anti-Secession Law) ψηφίστηκε το 2005 και περιγράφει τις περιστάσεις υπό τις οποίες το Πεκίνο μπορεί να χρησιμοποιήσει μη-ειρηνικά μέσα, ακόμη και στρατιωτική δύναμη, για να πετύχει την ενοποίηση με την Ταϊβάν. Ο νόμος καίτοι στηρίζεται στην πολιτική της «Μίας Κίνας» και της «Μίας Χώρας – Δύο Συστήματα» (προβλέποντας ότι σε περίπτωση ειρηνικής επανένωσης η Ταϊβάν θα μπορούσε να διατηρήσει υψηλό βαθμό αυτονομίας και το δικό της σύστημα) χαρακτηρίστηκε από την Ταϊβάν και τους συμμάχους της σαν απειλή για τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή.
