Η κυβέρνηση ακολουθώντας τις ντιρεκτίβες της ΕΕ προχωρά στις (λεγόμενες) Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα στα δημόσια νοσοκομεία, ξεκινώντας από το Ασκληπιείο Βούλας και τον Ερυθρό Σταυρό. Εν μέσω πανδημίας με τα νοσοκομεία του ΕΣΥ και το υγειονομικό προσωπικό να τελούν υπό κατάρρευση (καθώς έχουν δώσει και να δίνουν ένα δίκαιο, μα άνισο, αγώνα για τη δημόσια υγεία χωρίς να έχουν λάβει επί έναν χρόνο κάποια ουσιώδη κυβερνητική ενίσχυσή), η ΝΔ και οι εντολείς της προχωρούν στην ιδιωτικοποίησή (μέσω ΣΔΙΤ) 5 Δημόσιων Νοσοκομείων («Ασκληπιείο», «Ευαγγελισμός», «Αττικόν», ΚΑΤ, «Ωνάσειο», Παίδων «Αγία Σοφία» are…FOR SALE) με την αρχή να γίνεται από τη Βούλα.
Τι είναι οι ΣΔΙΤ στο Εθνικό Σύστημα Υγείας που θέλει η Ε.Ε, ευαγγελίζεται η ΝΔ και αποδέχεται (λόγω παραμονής στην ΕΕ) ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;
Η επίσημη θέση της ΝΔ (ως γνήσιο φερέφωνο της ΕΕ 40χρόνια τώρα) είναι: «Η πανδημία έδειξε την αγαστή συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Θα πρέπει να υπάρχει μια συνολική συνεργασία στο σύστημα υγείας και ο ΕΟΠΥΥ να λειτουργεί όπως όλες οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες στο εξωτερικό, αναζητώντας για τον ασφαλισμένο που πληρώνει τα λεφτά του την καλύτερη υπηρεσία στην καλύτερη τιμή. Αν γίνει αυτή η συνεργασία που έχει ξεκινήσει και κερδισμένος θα είναι ο ασθενής, κερδισμένο θα είναι και το κρατικό σύστημα Υγείας, που θα ανακουφιστεί ένα μεγάλο κομμάτι που παρέχει σήμερα και θα έχει συμπράξεις σε όλο το πλαίσιο».
Στην πραγματικότητα στο χώρο της Φροντίδας Υγείας οι ΣΔΙΤ στοχεύουν στην κατασκευή «δημόσιων» νοσοκομείων και παίρνει τη μορφή της δημόσιας χρηματοδότησης αλλά ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας. Ο ιδιώτης επενδύει και το Δημόσιο καταβάλλει αμοιβές για το κόστος και τις κλινικές- υπηρεσίες που παρέχει. Κατά τη διαδικασία εφαρμογής των ΣΔΙΤ το κόστος των Υπηρεσιών είναι υψηλότερο σε σχέση με τον συμβατικό τρόπο χρηματοδότησης μέσω των δημόσιων επενδύσεων. Αποτελεί μια ασφαλή και κερδοφόρα ιδιωτική επένδυση, γιατί τους κινδύνους τους αναλαμβάνει το κράτος καθώς και το κόστος επιβαρύνει το Δημόσιο νοσήλια-«ενοίκια» που μπορούν φτάνουν ακόμα και υψηλά ποσοστά του κρατικού προϋπολογισμού για την υγεία.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως οι ΣΔΙΤ επηρεάζουν τον σχεδιασμό και την ανάπτυξης των υπηρεσιών υγείας με βάση τα κερδοσκοπικά οικονομικά κριτήρια και την προσδοκία κέρδους για του ιδιώτη επενδυτή-ιδιοκτήτη του Νοσοκομείου. Το χρηματοδοτικό βάρος μεταφέρεται στους χρήστες των υπηρεσιών μέσω της αυξανόμενης συνεισφοράς των ασθενών στο κόστος περίθαλψης. Και όπως καθίσταται σαφές ρίχνουν σε χαμηλότερα επίπεδα τη στελέχωση των δομών υγείας, συμπιέζουν το μισθολογικού κόστους και εντατικοποιούν την εργασιακή επισφάλεια. Και με τον (τρομο)Νόμο του Χατζηδάκη για τα «Εργασιακά» οι συνθήκες των Υγειονομικών Υπαλλήλων θα γίνει ακόμα χειρότερες και για τους ίδιους και για τους ασθενείς. Αυτό θα συμβεί καθώς θα οδηγηθούν στον περιορισμό του φάσματος των παρεχόμενων υπηρεσιών, αποφεύγοντας τα περίπλοκα, μεγάλης βαρύτητας και υψηλού κόστους νοσηλείας περιστατικά. Εκτός κι αν το «περιστατικό» «έχει να πληρώσει».
Η, όποια, συζήτηση για τις ΣΔΙΤ συνοδεύεται από την Κυβέρνηση και τα φερέφονά της, με προτάσεις για «ευέλικτη» λειτουργία των νοσοκομείων και για αλλαγή του νομικού τους καθεστώτος (ΝΠΙΔ). Άρα οι ΣΔΙΤ δεν αποτελούν λύση για τα προβλήματα του Συστήματος Υγείας. Γιατί οι ΣΔΙΤ που προωθεί η κυβέρνηση δεν στοχεύουν στην ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και στην ενίσχυση της πολιτικής για την πλήρη και καθολική υγειονομική κάλυψη του Λαού με περισσότερες και ποιοτικότερες υπηρεσίες, αλλά στην νομιμοποίηση και την πλήρη (μετά τη Φαρμακοβιομηχανία, βέβαια) «έφοδο» της Αγοράς στο ΕΣΥ, στη δημιουργία επενδυτικών ευκαιριών για τον ιδιωτικό τομέα, και ακολούθως, στην συρρίκνωση του Δημόσιου Τομέα Υγείας.
Γιατί ξεκινάει η Ιδιωτικοποίηση από το Ασκληπιείο της Βούλας;
H κυβέρνηση (όπως όλα δείχνουν) έχει εντάξει το ΓΝ Ασκληπιείο Βούλας στον σχεδιασμό ανάπλασης του παραλιακού μετώπου, όπου η επένδυση στο Ελληνικό βρίσκεται σε πορεία υλοποίησής της. Η Κυβέρνηση και οι συν αυτώ, απαιτούν ένα νοσοκομείο που θα υποδέχεται τους πλούσιους ενοίκους της νέας πόλης του Ελληνικού, τα «χρυσά συμβόλαια» των ασφαλιστικών εταιρειών και γενικότερα αυτούς που έχουν να πληρώσουν. Απαιτούν ένα νοσοκομείο όπου η εργατική τάξη δεν θα έχει πρόσβαση, με τον ίδιο τρόπο που θα είναι αποκλεισμένοι από την υπό κατασκευή μαρίνα, τις πλούσιες κατοικίες του Ελληνικού. Επιπλέον, απαιτούν ένα νοσοκομείο όπου οι εργαζόμενοι-υγειονομικοί θα αμείβονται με 500 ευρώ, θα σωπαίνουν, θα δουλεύουν όταν και όσο θα πει το αφεντικό, ο Ιδιοκτήτης και το Δ.Σ του Νοσοκομείου.
Η Κυβέρνηση ετοιμάζει για το ΓΝ Α.Β νέα κτίρια από χρήματα δωρεών και επενδύσεων, όπου οι «Διευθυντές» θα στεγάσουν τις ακριβές κλινικές τους, για «τη νέα εποχή». Με «υπηρετικό προσωπικό» βέβαια τους «δευτεροκλασάτους» γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους συμβασιούχους ΣΟΧ, ΣΜΕ, ΟΑΕΔ, τους εργολαβικούς και σε καμιά κρίση «φιλανθρωπίας» ορισμένους φτωχούς ασθενείς. Μάλιστα η διοίκηση του Ασκληπιείου έχει προχωρήσει σε συζητήσεις με επενδυτές από Ελβετία και αλλού, για να εντάξουν το «business plan» του νοσοκομείου στα οφέλη του Ταμείου Ανάκαμψης «Ελλάδα 2.0». Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού προβλέπονται επενδύσεις 1.500.000.000€ στον τομέα της υγείας στην Ελλάδα. Τον τομέα της Υγείας με προϋπόθεση τα χρήματα να δοθούν σε Ιδιώτες με τις «ευλογίες» του Δημοσίου.
Και συγκεκριμένα η Διοίκηση του Νοσοκομείου είπε πως «Μέσω της προβολής των νοσοκομείων που έχουν την δυνατότητα να διεκδικήσουν μεγάλο κομμάτι αυτών και να τις απορροφήσουν, είναι αυταπόδεικτα σημαντική. Η δε προβολή των όσων έχουν επιτευχθεί και αλλάζουν την εικόνα του νοσοκομείου μέσω του επιτυχημένου μοντέλου των δωρεών, είναι αυτονόητο ότι θα βοηθήσει στην προσέλκυση ακόμα περισσότερων»….
Ουσιαστικά τα Νοσοκομεία που προαναφέρθηκαν στην Εισαγωγή (Ευαγγελισμός – Αττικόν – ΚΑΤ – Ωνάσειο – Παίδων «Αγία Σοφία» – Ασκληπιείο Βούλας) θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τα ύψη των κονδυλίων ώστε να καλύψουν τα κριτήρια της διαδικασίας του προγράμματος Ελλάδα 2.0 καθώς η απορρόφηση πόρων θα καθορίζεται «βάσει της πληρότητας των φακέλων που θα καταθέτουν». Και βέβαια όσο λιγότερα λειτουργικά κόστη (μισθοί, εξοπλισμός και υποδομές) έχει το κάθε Νοσοκομείο, τόσο πιο (επενδυτικά) ελκυστικό γίνεται.
Από την άλλη αξίζει να αναφερθεί πως η Γενική Συνέλευση των Εργαζομένων αποφάσισε: «Δεν θέλουμε επενδύσεις, αλλά γενναία κρατική χρηματοδότηση, διότι η υγεία είναι δικαίωμα για όλους, δεν πωλείται, δεν αγοράζεται. Τα νοσοκομεία δεν είναι εταιρίες».
Ποια είναι τα καθήκοντα των Εργαζομένων, του Κινήματος και της Αριστεράς;
Προφανώς για τους εργαζόμενους του Ασκληπιείου Βούλας και των υπολοίπων Νοσοκομείων έχει ξεκινάει ένας μακρύς, επίμονος, ανυποχώρητος αγώνας. Ένας αγώνας που δεν πρέπει να τον δώσουν μόνοι τους. Έναν αγώνα που οφείλουμε να δώσουμε όλοι μαζί ως εργαζόμενοι, ως μέλη του Κινήματος για τη Δημόσια Υγεία και _μετωπικά) ως Δυνάμεις της Μαχόμενης Αριστεράς. Η συμπαράσταση της τοπικής κοινωνίας, σωματείων, δημοτικών κινήσεων και συλλογικοτήτων γειτονιάς, όλων των κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς, θα είναι ο πιο κρίσιμος-αποφασιστικό παράγοντας για να ορθώσουν οι Υγειονομικοί το ΑΝΑΓΚΑΙΟ, εκείνο, ΜΕΤΩΠΟ αντίστασης στα σχέδια ιδιωτικοποίησης όλων των νοσοκομείων.
Το ζήτημα στο οποίο επομένως οφείλει η Αριστερά, το Κίνημα κι οι Εργαζόμενοι να απαντήσουν είναι το θέμα της κατεύθυνσης προς την οποία πρέπει να πάει το ΕΣΥ. Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, ευθυγραμμίζεται πλήρως με την αύξηση της κερδοφορίας του ξένου και ντόπιου Κεφαλαίου, που αντιμετωπίζει ως «κόστος» και ως «σπατάλη» την υγεία των εργαζομένων. Που αντιμετωπίζει ως τροχοπέδη κατά την πορεία των ανταγωνισμών και της κερδοφορίας, αλλά ταυτόχρονα και ως ένα πεδίο επενδύσεων με προσδοκία νέων «Silicon Valley»
Το παρόν (ή το «μελλοντικό» σύμφωνα με τη ΝΔ) Ε.Σ.Υ, κατά αυτόν τον τρόπο, οφείλουμε να το ανατρέψουμε. Πραγματική ανατροπή όμως προς όφελος του λαού σημαίνει αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με όλο το αναγκαίο προσωπικό, με σύγχρονες υποδομές και ιατρο-τεχνολογικό εξοπλισμό, με κρατική χρηματοδότηση, που θα αξιοποιεί όλα τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα της δημόσιας ερευνητικής δραστηριότητας, σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία.
Αυτό προϋποθέτει να την ανυποχώρητη μάχη απέναντι στην αντίληψη του «κόστους – οφέλους» στην Υγεία και ο εμπορευματικός χαρακτήρας της, που οδηγούν αναπόδραστα σε χειρότερες, λιγότερες και ακριβότερες υπηρεσίες Υγείας για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Προϋποθέτει να βρεθούν στο επίκεντρο των κοινωνικών διεκδικήσεων οι σύγχρονες υγειονομικές και όχι μόνο ανάγκες καθώς και οι προϋποθέσεις για την ικανοποίησή τους.
Σε πρακτικό επίπεδο ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ και ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
-Το κύμα των ιδιωτικοποιήσεων (ανάθεση στις εταιρείες, εξαγορές και Συμπράξεις) στις Δομές υγείας θα πρέπει ν΄ ανακοπεί στην πράξη (εκ των έσω) κινηματικά, οργανωμένα και πολιτικά.
-Όλα ΝΠΙΔ μπορεί και πρέπει να κρατικοποιηθούν-κοινωνικοποιηθούν άμεσα, το προσωπικό τους ν΄ αποχτήσει μονιμότητα, οι ένοικοι των δομών ασφαλή και ποιοτική φροντίδα και πλήρη δικαιώματα.
-Να γίνουν άμεσες Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίηση του υπάρχοντος, όλων των Ειδικοτήτων με αντιστοιχία 2 Επαγγελματίες υγείας κάθε ειδικότητας ανά 1 ασθενή.
-Να διεκδικηθούν δραστικά αυξημένοι πόροι για την Υγεία-Πρόνοια από τον εθνικό προϋπολογισμό και ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΣΠΑ, όχι από τα «Ελλάδα 2,3,10,100)
Μήπως και καταφέρουμε έστω και στο 90’ να ανατρέψουμε το σκορ…
