Σε ασφυκτικό κλοιό ο κεντρικός Ελικώνας από θηριώδεις αιολικές και φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις. Πριν από λίγες βδομάδες εκδόθηκε βεβαίωση παραγωγού για την ψηλότερη κορυφή, την Παλιοβούνα, στα 1.750 μέτρα. Σε ακόμη πιο προχωρημένο στάδιο, με περιβαλλοντική αδειοδότηση και έτοιμα για άδεια εγκατάστασης είναι τα αιολικά σε τρεις από τις εμβληματικότερες άλλες κορυφές, σε υψόμετρο 1.500 μέτρων: Τσίβερι, Μεγάλη Λούτσα, Ζαγαράς (ανατολικός Ελικώνας).
Στεκόμαστε, ιδιαίτερα, στην τελευταία εγκατάσταση γιατί βρίσκεται σε άμεση επαφή με τον αρχαιολογικό χώρο της Κοιλάδας των Μουσών. Για το μέγεθος της ιεροσυλίας που διαπράττεται -όπως κι αν την αντιλαμβάνεται κανείς- δείτε την παρακάτω εικόνα και διαβάστε τις διευκρινίσεις που ακολουθούν, που έγιναν με την πολύτιμη βοήθεια του Συλλόγου Φιλοπροόδων Άσκρης «Ο ΗΣΙΟΔΟΣ» και του προέδρου του κ. Γ. Πέππα.
Η συνεχής κόκκινη γραμμή δείχνει το όριο του αρχαιολογικού χώρου, που βρίσκεται πάνω από αυτήν.
Η διακεκομμένη κόκκινη γραμμή δείχνει το παλιότερο όριο, που υπήρχε μέχρι λίγα χρόνια πριν. Η μετατόπισή του προς τα πάνω και προς τις βόρειες καταπτώσεις, δεν μπορεί να θεωρηθεί άσχετη με την «απελευθέρωση χώρου» στη συγκεκριμένη κορυφογραμμή, σε όφελος των σφετεριστών του βουνού. Επίσης, «ξέχασαν» να την ονομάσουν Ζώνη Α’, παρότι απαγορεύεται οποιαδήποτε δραστηριότητα στην Κοιλάδα των Μουσών.
Το νέο όριο του αρχαιολογικού χώρου αφήνει απ’ έξω ένα σημαντικό μνημείο, αυτό του βωμού του Διός.
Μεγάλο μέρος του πολυγώνου (συνεχής πράσινη γραμμή) της αιολικής εγκατάστασης βρίσκεται μέσα στον κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο.
Η εταιρεία, χρησιμοποιώντας πρόχειρες και ανεπίσημες σημάνσεις στους χάρτες της google, παρουσιάζει την αρχαία πηγή «Ιπποκρήνη» και το «Κρύο Πηγάδι» εκτός του πολυγώνου, ενώ στην πραγματικότητα βρίσκεται εντός, όπως και ο βωμός του Διός.
Όλες οι ανεμογεννήτριες βρίσκονται σε θέσεις που απέχουν ελάχιστα από το όριο του αρχαιολογικού χώρου. Οι συντεταγμένες του κέντρου μιας από αυτές δείχνουν απόσταση 9 μέτρων (!) από το όριο του αρχαιολογικού χώρου. Κατά συνέπεια, μέρος της βάσης πάκτωσης της ανεμογεννήτριας και της πλατείας ανέγερσης βρίσκεται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο. Μια δεύτερη απέχει 46 μέτρα από το βωμό του Διός, που θα έχει την κακή τύχη να βρίσκεται μέσα στην πλατεία ανέγερσης της συγκεκριμένης ανεμογεννήτριας, με ό,τι κινδύνους ανεπανόρθωτης καταστροφής αυτό συνεπάγεται.
Η τοπική εφορεία αρχαιοτήτων, από το 2017, γνωμοδότησε θετικά, χωρίς προσφυγή στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) και αποκρύπτοντας τα βασικά μνημεία Ιπποκρήνη και βωμό Διός, για τα οποία και κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος ο ανατολικός Ελικώνας.
Τέλος, ενώ είχε ολοκληρωθεί η δημόσια διαβούλευση για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) αφαίρεσαν από το πολύγωνο ένα κομμάτι που ανήκε στο δασαρχείο Λιβαδειάς (η περιοχή με τη διακεκομμένη πράσινη γραμμή), απέδωσαν όλο το έργο στην περιοχή ευθύνης του δασαρχείου Θηβών, ταύτισαν τα όρια με αυτά του Δήμου Θηβαίων και έβγαλαν «έξω» τον αρνητικό Δήμο Αλιάρτου – Θεσπιέων, αφήνοντας μόνο τον «πρόθυμο» Δήμο Θηβαίων (κάτι παραπάνω θα ξέρουν αυτοί). Τους διέφυγε, μάλλον, ότι τα όρια του δασαρχείου Θηβών συμπίπτουν με τα όρια της επαρχίας Θηβών και όχι του Δήμου Θηβαίων. Ήδη, η καταχώριση της ΡΑΕ, που είναι μεταγενέστερη της αδειοδότησης, τοποθετεί τις 5 ανεμογεννήτριες στο Δήμο Αλιάρτου και μόνο 2 στο Δήμο Θηβαίων.
