- Πώς είναι δυνατό να κάνουμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα όταν η χώρα μας και ολάκερος ο κόσμος μας, το κοινό μας σπίτι, ασφυκτιούν, καίγονται, ερημοποιούνται και πνίγονται;
- Πως είναι δυνατό να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε ή πως δεν μας αφορούν οι αμέτρητες επίμονες επιστημονικές προειδοποιήσεις ότι η κλιματική καταστροφή απειλεί πια άμεσα τη ζωή και τον πολιτισμό μας, εμάς τους ίδιους και τις ίδιες, τα παιδιά και τα εγγόνια μας, την ανθρωπότητα και τον ίδιο τον πλανήτη;
- Πώς είναι δυνατό να εμπιστευόμαστε ακόμα τους κυβερνήτες μας που έχουν ήδη δείξει, και με το παραπάνω, ότι αντί να καταπολεμούν, επιδεινώνουν συνεχώς την κλιματική καταστροφή και αδιαφορούν για τα δισεκατομμύρια θύματά της;
- Πώς είναι δυνατό να συνεχίζουμε να υπομένουμε μοιρολατρικά τις -όλο και συχνότερες, όλο και μεγαλύτερες- καταστροφές της μεγάλης κλιματικής κρίσης χωρίς να κάνουμε το παραμικρό για να αντισταθούμε… και να σωθούμε;
Επειδή λοιπόν η μοιρολατρία δεν είναι λύση, για αυτό το μόνο πράγμα που έχουμε να κάνουμε, το μόνο που είναι εφικτό και μπορεί να φέρει αποτελέσματα, είναι να πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια πριν είναι πάρα πολύ αργά!
Ας κάνουμε λοιπόν ό,τι κάνουν τα τελευταία χρόνια, πολίτες κάθε ηλικίας αλλά ειδικά οι νέοι και οι νέες σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας: Κατεβαίνουν στους δρόμους, γεμίζουν τις πλατείες, κινητοποιούνται μαζικά και χτίζουν το πιο μαζικό και συνάμα ριζοσπαστικό κίνημα που έχει δει ο κόσμος μας ! Πάνω από 7,5 εκατομμύρια διαδηλωτές, σε χιλιάδες πόλεις σε όλο το κόσμο, πριν από την πανδημία, τον Σεπτέμβρη του 2019!
Ειδικά στη χώρα μας που βρίσκεται κυριολεκτικά στο μάτι του κλιματικού κυκλώνα, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για εφησυχασμό, για αναβλητικότητα, για αυταπάτες και ηττοπάθεια. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η οικοδόμηση του παλλαϊκού κινήματος ενάντια στη κλιματική καταστροφή που επιβάλλουν οι καιροί μας, δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Η ελληνική κοινωνία είναι ίσως η πιο απληροφόρητη για την κλιματική κρίση σε όλη τη δυτική Ευρώπη. Ακόμα και εκείνοι που λένε ότι υπάρχει πρόβλημα και πως πρέπει να ληφθούν μέτρα, δεν δίνουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης την απόλυτη προτεραιότητα που απαιτούν οι κατακλυσμικές διαστάσεις αυτής της κρίσης. Την αντιμετωπίζουν σαν ένα πρόβλημα μεταξύ πολλών άλλων. Ακόμα χειρότερα, πολλοί είναι εκείνοι που -αρκετές φορές καλόπιστα- ζητούν ταυτόχρονα μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής και… υπέρ των γεωτρήσεων για ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο,λιγνίτης,…), χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι το πρώτο μέτρο κατά της κλιματικής κρίσης πρέπει να είναι η δια ροπάλου απαγόρευση αυτών ακριβώς των γεωτρήσεων!
Όμως, εκεί που έχει φτάσει η κλιματική κρίση, δεν υπάρχουν πια περιθώρια ούτε για μισόλογα, ούτε για φτηνές πολιτικάντικες αερολογίες. Η κλιματική κρίση πρέπει να χτυπηθεί στη ρίζα της και αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ένα ριζοσπαστικό κίνημα, που λέει την αλήθεια στους πολίτες, όσο εφιαλτική κι αν είναι αυτή, και τους καλεί να μπουν στον αγώνα για “να αλλάξει το σύστημα και όχι το κλίμα”!
Σε αυτόν ακριβώς τον αγώνα στρατεύεται σήμερα η Κινηματική Πρωτοβουλία Πολιτών Ενάντια στη Κλιματική Καταστροφή, που έχει αρχίσει να χτίζεται στη βάση των 10 σημείων του κειμένου που ακολουθεί. Μαζί λοιπόν, ενωτικά και χωρίς αποκλεισμούς, με στόχο τη δημιουργία του μαζικού ριζοσπαστικού κινήματος που απαιτεί η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Μαζί με τα εκατομμύρια νέους και νέες που θα διαδηλώνουν την ίδια μέρα σε όλο τον κόσμο, όλοι και όλες στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, στις 24 του Σεπτέμβρη!
Εκ μέρους της Κινηματικής Πρωτοβουλίας Πολιτών Ενάντια στην Κλιματική Καταστροφή
Κώστας Φωτεινάκης, πρόεδρος Δικτύου Φίλοι της Φύσης
Ελένη Πορτάλιου, αρχιτέκτων-πανεπιστημιακός
Σταύρος Τομπάζος, οικονομολόγος-πανεπιστημιακός
Λουίζα Μιζάν, μεταφράστρια
Γιώργος Κολέμπας, εκπαιδευτικός-οικογεωργός
Γιώργος Βελεγράκης, ερευνητής-πανεπιστημιακός
Γιώργος Μητραλιάς, δημοσιογράφος
Κείμενο 10 σημείων Κινηματικής Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Καταπολέμηση της Κλιματικής Καταστροφής
- Επειδή η κλιματική κρίση καλπάζει και οι καταστροφικές της επιπτώσεις επιταχύνονται διαρκώς περισσότερο και γίνονται όλο και και πιο αισθητές επηρεάζοντας βαθιά την καθημερινή ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
- Επειδή, σύμφωνα με όλες τις επιστημονικές εκτιμήσεις, η Μεσόγειος και ειδικά η χώρα μας εμφανίζονται ιδιαίτερα ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή, και αντιμετωπιζουν ήδη τις κάθε λογής συνέπειες της (πρωτοφανείς δασικές πυρκαγιές, πλημμύρες, ξηρασίες, παρατεταμένους καύσωνες, ερημοποίηση,κλπ) που έχουν όλο και πιο δυσβάστακτο οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος
- Επειδή ο χρόνος για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης εξαντλείται επικίνδυνα και η πίεση του είναι πια περισσότερο και από ασφυκτική
- Επειδή, όπως παρατηρεί πολύ σωστά η Γκρέτα Τούνμπεργκ1, απευθυνόμενη σε αυτούς που μας κυβερνάνε : “Υποκρίνεστε ότι έχετε τις πιο φιλόδοξες κλιματικές πολιτικές, ενώ δίνετε νέες άδειες για εξόρυξη πετρελαίου, και ψάχνετε για μελλοντικά κοιτάσματα”, πριν καταλήξει στην εξής κατηγορηματική διαπίστωση: “αυτοί που κυβερνάνε τον κόσμο δεν είχαν ποτέ και ούτε πρόκειται να έχουν την παραμικρή διάθεση να αντιμετωπίσουν την κλιματική καταστροφή σαν μια κατακλυσμική κρίση που απειλεί, όσο καμιά άλλη στο παρελθόν, την ίδια την ανθρωπότητα και τον πλανήτη μας!”
- Και επειδή όπως διαπιστώνει πάλι η Γκρέτα Τούνμπεργκ “η κλιματική και οικολογική κρίση δεν μπορεί απλούστατα να λυθεί πια μέσα στο πλαίσιο των παρόντων πολιτικών και οικονομικών συστημάτων”, δηλαδή στο πλαίσιο του καπιταλισμού, που ταυτίζεται με τον άκρατο παραγωγισμό και καταναλωτισμό, με τη μεγιστοποίηση του κέρδους και τη συσσώρευση του κεφαλαίου
- Για αυτό και η μόνη ρεαλιστική και αποτελεσματική προοπτική είναι η οικοδόμηση μιας ριζικά διαφορετικής κοινωνίας σε πλήρη ρήξη με τον καπιταλιστικό παραγωγισμό και καταναλωτισμό, για μια κοινωνία της αλληλεγγύης που επανιδρύεται πάνω σε εντελώς διαφορετικές πρακτικές και αξίες.
- Για όλους αυτούς τους λόγους μας εκφράζει το τελικό συμπέρασμα του σημαντικού κειμένου του Ντανιελ Τανούρο2 “Στο χείλος του γκρεμού” ότι: “Η οικολογικοποίηση του κοινωνικού και η κοινωνικοποίηση της οικολογίας αποτελεί τη μόνη στρατηγική που μπορεί να σταματήσει την καταστροφή και να κάνει να αναγεννηθεί η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Μια ζωή φροντίδας για τους ανθρώπους και τα οικοσυστήματα, σήμερα αλλά και με ένα μακροπρόθεσμο όραμα. Μια ζωή που τα σενάρια της Διακυβερνητικής Επιτροπής (IPCC) ποτέ δεν μοντελοποιούν, όπου η παραγωγή αξιών χρήσης για την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών, δημοκρατικά καθορισμένων και με σεβασμό στη φύση, αντικαθιστά την παραγωγή εμπορευμάτων για το κέρδος μιας μειοψηφίας”.
8.Κατά συνέπεια, δεν απομένει παρά να κάνουμε αυτό που αποτελεί τη μοναδική ρεαλιστική προοπτική και λύση: Να πάρουμε εμείς οι ίδιοι/ες τις τύχες μας στα χέρια μας, για να συσπειρωθούμε, να αγωνιστούμε και να οικοδομήσουμε εδώ στη χώρα μας το τεράστιο κοινωνικό κίνημα που απαιτούν οι ανάγκες αυτών των εφιαλτικών καιρών. Απέναντι όμως σε μια κλιματική κρίση που δεν γνωρίζει σύνορα, ο αγώνας μπορεί και πρέπει να είναι διεθνής και διεθνιστικός, όπως εξάλλου το αποδεικνύει έμπρακτα το πρωτοφανές παγκόσμιο νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στην κλιματική αλλαγή που αναπτύσσεται ραγδαία στα 3 τελευταία χρόνια, και που μας καλεί και πάλι στους δρόμους στις 24 Σεπτεμβρίου.
- Γνωρίζουμε από τώρα ότι αυτός ο αγώνας που δεν μοιάζει με κανέναν άλλο, θα είναι ο πιο δύσκολος και ότι κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί σήμερα ότι θα είναι και νικηφόρος. Όμως, γνωρίζουμε επίσης ότι για ένα ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι: Ότι, όπως τόσο σωστά έλεγε ο Μπρεχτ,“Εκείνος που αγωνίζεται μπορεί να χάσει. Εκείνος που δεν αγωνίζεται, έχει ήδη χάσει”…
- Για όλα αυτά, προσυπογράφουμε τόσο αυτό το κείμενο, όσο και τα κείμενα της Γκρέτα Τούνμπεργκ “Το show τελείωσε!” και του Ντανιέλ Τανούρο “Στο χείλος του γκρεμού-το σενάριο της Διακυβερνητικής δεν μοντελοποιείται”, εκτιμώντας ότι αυτά προσφέρουν μια πρώτη στοιχειώδη βάση κινηματικής συνεργασίας η οποία πρέπει βέβαια, να εμπλουτιστεί, να συγκεκριμενοποιηθεί και να εμβαθύνει στη συνέχεια.
Γκρέτα Τούνμπεργκ: Το ιστορικό πρόσφατο κατηγορητήριο (1η Ιουλίου 2021) της Γκρέτα σε αυτούς που μας κυβερνάνε… “Παίζετε θέατρο”, “παίζετε με την πολιτική, παίζετε με τα λόγια, παίζετε με το μέλλον μας”! https://bit.ly/3m7E7AE
Daniel Tanuro: Στο χείλος του γκρεμού, το σενάριο της Διακυβερνητικής δεν μοντελοποιείται | Ανάλυση της 6ης αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή/ IPCC https://bit.ly/3g7cSST
Mail επικοινωνίας: all4climate@gmail.com
