Πολίτες και περιβάλλον πληρώνουν το «μάρμαρο» της «ενεργειακής κρίσης»
ΔΙΚΤΥΟ ΒΟΙΩΤΩΝ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ «ΠΑΡΟΞΥΣΜΟ»
Εδώ και δύο χρόνια περίπου, πολύ πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχει ξεκινήσει μια κατακόρυφη άνοδος στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας και στα περισσότερα καύσιμα προϊόντα. Κι ενώ οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος έχουν γονατίσει τα νοικοκυριά, στα χωριά μας προσπαθούν να μας ρίξουν «στάχτη στα μάτια» μοιράζοντας το «φιλοδώρημα» της τελευταίας πενταετίας (2015-2019), δηλαδή ένα απειροελάχιστο μέρος από το τζίρο της βιομηχανίας των αιολικών και φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων, που σαρώνουν την περιοχή μας, από τα παράλια μέχρι τις ψηλότερες κορυφές των βουνών.
Το κράτος και οι εταιρείες νομίζουν ότι μπορούν να κρύψουν αυτό που καταλαβαίνουν και τα μικρά παιδιά: ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε στον τομέα της ενέργειας ήταν -πέρα από αντιπεριβαλλοντική και αντικοινωνική- τελείως λαθεμένη και αναποτελεσματική. Υποσχέθηκαν ότι θα έχουμε πολύ και φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα, αν αφήσουμε τις εταιρείες να αλωνίζουν ασύδοτα, αν προσθέσουμε πολλές ακόμα μονάδες φυσικού αερίου και αν γεμίσουμε όλον τον τόπο (βουνά, λαγκάδια, δασικές εκτάσεις, βοσκοτόπια και χωράφια) με ανεμογεννήτριες – τέρατα και με φωτοβολταϊκά, που αν τα βάλουμε δίπλα – δίπλα θα συναγωνιστούν σε έκταση ολόκληρο κάμπο. Αποδείχτηκαν όλα ψέματα.
Κι όμως, αντί να αναθεωρήσουν την πολιτική τους, συνεχίζουν στα παλιά και -σε ορισμένες περιπτώσεις- ακόμη πιο επικίνδυνα μονοπάτια: ενώ παίρνουν πίσω την επιλογή τους να περιορίσουν βίαια και απρογραμμάτιστα το λιγνίτη, δίνουν νέες άδειες για ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά και, ταυτόχρονα, ξαναβγάζουν από το χρονοντούλαπο τα μεγάλα υδροηλεκτρικά, τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, ακόμη και την πυρηνική ενέργεια!!!
Όλα όσα γίνονται στον τομέα της ενέργειας, τα νιώθουμε στο «πετσί» μας. Η Βοιωτία εξακολουθεί να είναι από τις περιοχές με τις περισσότερες, αναλογικά, ενεργειακές εγκαταστάσεις. Μία ακόμη μονάδα φυσικού αερίου ολοκληρώνεται (η τρίτη στις εγκαταστάσεις του Μυτιληναίου, στην Αντίκυρα), ενώ οι άδειες για τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά πέφτουν σαν το χαλάζι. Καθαρά αντιπροσωπευτικά, παραθέτουμε ορισμένες από τις τελευταίες και πιο ακραίες εξελίξεις στον κεντρικό Ελικώνα:
Βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια περιβαλλοντικού «βιασμού» της ψηλότερης κορυφής του Ελικώνα («Παλιοβούνα»), με την εγκατάσταση 6 ανεμογεννητριών, συνολικού ύψους 150 μ. (3,9 MW).
Παρά την καθολική αντίδραση και παρά το γεγονός ότι εκκρεμεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας σχετική προσφυγή, εκδόθηκε στις 3/2/2022 άδεια εγκατάστασης 8 ανεμογεννητριών, συνολικού ύψους 150 μ. (3,3 MW), στη «Μεγάλη Λούτσα». Ο κίνδυνος να ξεκινήσουν άμεσα τα έργα είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός.
Ξεκίνησε η διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης (η δημόσια διαβούλευση λήγει στις 11/5/2022) έργου με 11 ανεμογεννήτριες, συνολικού ύψους 180 μ. (5,5 MW), στη θέση «Λυκόκαστρο», στην αριστερή πλευρά του δρόμου από την Αρβανίτσα μέχρι το Κυριάκι.
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι με τα έργα αυτά -και άλλα για τα οποία έχουν υποβληθεί αιτήσεις- η διαδρομή Αγία Άννα – Κυριάκι θα μετατραπεί σε ένα πέρασμα ανάμεσα από τις σύγχρονες Συμπληγάδες των ανεμογεννητριών, ούτε ότι θα πληγεί βαριά το τοπίο και το φυσικό περιβάλλον σε υψόμετρα πάνω από τα 1.200 μέτρα. Είναι, επιπλέον, το γεγονός ότι βασικές οικονομικές δραστηριότητες (κτηνοτροφική, μελισσοκομική κ.λπ.) θα συρρικνωθούν και η πασίγνωστη Αρβανίτσα θα πάψει να είναι πόλος τουριστικών, περιηγητικών και αναρριχητικών δραστηριοτήτων, όπως συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια.
Ξέρουμε ότι τα παραπάνω δεν είναι τα μόνα. Όλοι οι ορεινοί όγκοι και οι δασικές εκτάσεις του νομού Βοιωτίας, τόσο από την πλευρά του Κορινθιακού (Παρνασσός, Κίρφη, Ελικώνας, Κιθαιρώνας, παρυφές Πάρνηθας), όσο και από την πλευρά του Ευβοϊκού κόλπου, δέχονται τεράστια επίθεση από τη ενεργειακή βιομηχανία, που οδηγεί σε πλήρη αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, σε μια ανεξέλεγκτη βιομηχανοποίηση, σε ριζική αλλαγή των χρήσεων γης και σε χειροτέρευση των όρων διαβίωσης των πολιτών της περιοχής μας.
Όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές, το ένα κακό φέρνει το άλλο. Μαζί με τα όσα συνοδεύουν τη δραστηριότητα στους βιομηχανικούς πόλους της Αντίκυρας και της Θίσβης, τη νέα «μάστιγα» των ιχθυοκαλλιεργειών, που απλώνονται σε όλο το μήκος των ακτογραμμών στον Κορινθιακό και στον Ευβοϊκό κόλπο, ιδιαίτερα, μέσα στις προστατευόμενες περιοχές, ακόμη και χωρίς γνωμοδότηση των αρμόδιων φορέων, όπως το τμήμα φυσικού περιβάλλοντος και βιοποικιλότητας του ΥΠΕΝ, που σκόπιμα έχει αποστελεχωθεί πλήρως, ή ο φορέας διαχείρισης του Κορινθιακού Κόλπου.
Ως κάτοικοι και συλλογικότητες, που λειτουργούμε ως αναπόσπαστο κομμάτι των τοπικών κοινωνιών θα συνεχίσουμε να ενημερώνουμε και να κρατάμε ζωντανή την αντίσταση απέναντι στην ενεργειακή και αντιπεριβαλλοντική λαίλαπα, αναλαμβάνοντας πρακτικές δράσεις, κόντρα στη στάση εφησυχασμού και αδράνειας που καλλιεργεί το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού φάσματος και των τοπικών παραγόντων και παρά τις δυσκολίες που έχει δημιουργήσει η παρατεινόμενη υγειονομική και οικονομική κρίση.
Σε αυτό το πλαίσιο, θέλουμε να επισημάνουμε -σχετικά έγκαιρα- τον κίνδυνο να ξαναζήσουμε φαινόμενα αντίστοιχα της περασμένης χρονιάς, με αφορμή τις φωτιές που έχουν αρχίσει, ήδη, να εκδηλώνονται σε διάφορες περιοχές της χώρας. Για την αντιμετώπισή του, ρίχνουμε την ιδέα της οργάνωσης εθελοντικών περιπολιών δασοπροστασίας, κατ’ αρχή μέσα από μια διαδικασία καταγραφής των διαθεσιμοτήτων που υπάρχουν.
f/b: Δίκτυο Βοιωτών
