Οι ωμοί εκβιασμοί της ΕΚΤ, της ΕΕ και της γερμανικής κυβέρνησης, υποβοηθούμενοι από τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ, δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητοι από το λαό και την Αριστερά!
Ντράγκι, Σουλτς και Σόιμπλε λειτουργούν ως δικτάτορες που θέλουν να καταργήσουν την πρόσφατη δημοκρατική ετυμηγορία και την κυριαρχία του ελληνικού λαού που είπε «όχι» στη λιτότητα, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, έξοδο από τα μνημόνια, εκδίωξη της τρόικα και διαγραφή του χρέους έστω και του «μεγαλύτερου μέρους» του.
Απαιτούν ταπεινωτική υποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης ακόμη και από αυτές τις ήπιες φιλεργατικές και φιλολαϊκές προεκλογικές δεσμεύσεις και εξαγγελίες της.
Απαιτούν απρόσκοπτη συνέχιση και βάθεμα του μνημονιακού «προγράμματος» της εξουθενωτικής λιτότητας, της μείωσης των μισθών και των συντάξεων, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της αντιλαϊκής φορομπηξίας, των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, της διάλυσης της δημόσιας υγείας και παιδείας, των ιδιωτικοποιήσεων, για να συνεχίζει να αποπληρώνεται το χιλιοπληρωμένο, απεχθές και αποικιοκρατικό χρέος. Βασανίζουν το λαό με τον εικονικό πνιγμό της διακοπής χρηματοδότησης τρομοκρατώντας και τους άλλους λαούς της Ευρώπης.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παρά ορισμένες αρχικές θετικές αντιστάσεις, εγκλωβισμένη στην αυταπάτη της θέσης «όχι στη λιτότητα – ναι στο ευρώ», υποχωρεί από τις προεκλογικές διακηρύξεις της για διαγραφή του χρέους.
Διαπραγματεύεται την πληρωμή του με «ευφημισμούς».
Εκλιπαρεί για «γέφυρες» χρηματοδότησης από την ΕΚΤ.
Αποδέχεται «μεταρρυθμίσεις» δίχως να τις διαχωρίζει από τις υπαγορευμένες από την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ.
Συζητά την υποταγή του λαού σε κάποιο νέο μνημονιακό «πρόγραμμα» με άλλο όνομα.
Αυτή η υποχωρητικότητα της αφαιρεί όπλα. Δίνει τη δυνατότητα για αντιδραστική αντεπίθεση από την πλευρά των δανειστών και ειδικά του γερμανικού κεφαλαίου.
Ο ελληνικός λαός πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του!
Να ξεπεράσει τη διστακτικότητα και τις υποχωρήσεις της κυβέρνησης.
Να θέσει τους δικούς του όρους απέναντι στην ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ.
Η Αριστερά πρέπει να πρωταγωνιστήσει σε μια μαζική απάντηση στους εκβιασμούς με το δικό της αυτοτελή προγραμματικό Λόγο!
Η κομμουνιστική, αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική Αριστερά, αντί να πυροβολεί δογματικά ή να υποτάσσεται άκριτα στην κυβέρνηση, καλείται να συμβάλει αποφασιστικά σε μια περήφανη εργατική λαϊκή απάντηση και αντεπίθεση. Με αυτοπεποίθηση καθώς μάλιστα επιβεβαιώνεται στις εκτιμήσεις της για τον αντιδημοκρατικό, αντιλαϊκό και ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ ως μηχανισμού των πολυεθνικών του κεφαλαίου και των τραπεζών.
Για την ανάγκη ρήξης και εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ.
Για την ανάγκη μονομερούς παύσης πληρωμών στους δανειστές, διαγραφής του χρέους, εθνικοποίησης – κρατικοποίησης των τραπεζών υπό εργατικό, λαϊκό και κοινωνικό έλεγχο.
Αυτός είναι ο δρόμος για το ολοκληρωτικό ξήλωμα του αντιδραστικού μνημονιακού κεκτημένου, για ουσιαστικές κατακτήσεις, για δουλειά, ψωμί, παιδεία, υγεία, ελευθερία, δημοκρατία. Για λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία και εργατικό διεθνισμό. Για μια αντικαπιταλιστική ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης κεφαλαίου, ΕΕ και ΔΝΤ με επαναστατική προοπτική.
Ενισχύοντας επί της ουσίας αυτή την πολιτική κατεύθυνση, η κομμουνιστική, αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική Αριστερά, πρέπει να απαιτήσει από την κυβέρνηση να μην υποκύψει στους εκβιασμούς, να εφαρμόσει τις προεκλογικές φιλολαϊκές εξαγγελίες της. Να εγκαταλείψει τη λαθεμένη θέση της για «πάση θυσία παραμονή στο ευρώ» και οικειοθελή παραίτηση από μονομερείς ενέργειες. Ζητά να θέσει εδώ και τώρα στο τραπέζι το όπλο της μονομερούς παύσης πληρωμών στους πιστωτές, της ανυπακοής στις συνθήκες της ΕΕ και της ρήξης με το ευρώ. Και αντί να απευθύνεται μόνο στις κυβερνήσεις της ΕΕ, να απευθυνθεί στους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης για διεθνιστική αλληλεγγύη, αλλά και σε λαούς και κυβερνήσεις εκτός ΕΕ.
Η ανατρεπτική Αριστερά, πιστή στην προεκλογική θέση και δέσμευσή της για ανεξάρτητη, προγραμματική και αριστερή αντιπολίτευση, θα στηρίξει τέτοιες θέσεις αλλά δεν στηρίζει διαπραγματεύσεις υποχωρήσεων.
Η κομμουνιστική, αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική Αριστερά πρέπει να συμβάλει στην κοινή δράση όλης της μαχόμενης Αριστεράς και με την αυτοτέλεια του καθενός, για άμεσες ενωτικές εργατικές και λαϊκές διαδηλώσεις με πέντε βασικούς άξονες:
– Καμιά υποχώρηση στους εκβιασμούς της ΕΕ, της ΕΚΤ και της γερμανικής κυβέρνησης.
– Έξω η τρόικα, καμία θυσία για το ευρώ, ανυπακοή στις ευρωσυνθήκες.
– Μονομερής παύση πληρωμών στους αποικιοκράτες δανειστές, διαγραφή του χρέους.
– Εθνικοποίηση – κρατικοποίηση των τραπεζών υπό λαϊκό έλεγχο.
– Όχι στη λιτότητα, μονομερής απεμπλοκή από τα μνημονιακά «προγράμματα», απόρριψη κάθε νέου υπό οποιαδήποτε ονομασία.
Αυτοί οι άμεσοι στόχοι πάλης είναι δίκαιοι και κοινωνικά αναγκαίοι.
Οδηγούν έμπρακτα σε ρήξη – έξοδο από ΕΕ και ευρώ.
Γι’ αυτούς τους στόχους, στην προοπτική τους, η αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική Αριστερά οφείλει να κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να γίνουν υπόθεση μαζικής διεκδίκησης του ίδιου του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού.
Η συντακτική επιτροπή του ΚΟΜΜΟΝ
