Η επίδειξη ισχύος που οργανώνει ο πρύτανης του ΕΚΠΑ τις τελευταίες εβδομάδες είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Το πανεπιστήμιο που σχεδιάζουν δεν έχει χώρο για δημοκρατικές διαδικασίες και συμμετοχή των φοιτητών στη λήψη των αποφάσεων. Της Αρχοντούλας Βαρβάκη.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Η επίδειξη ισχύος που οργανώνει ο πρύτανης του ΕΚΠΑ τις τελευταίες εβδομάδες είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Ο στόχος εκφράστηκε από τον γραμματέα Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ Ανδρ. Παπαμιμίκο: Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το «πώς θα δώσεις κίνητρα σε μια επιχείρηση, σε μια εταιρία, να έρθει να χρηματοδοτήσει ένα μεταπτυχιακό, να απορροφήσει κάποιους φοιτητές, να φτιάξει γραφεία διασύνδεσης, ώστε να βρίσκεται πιο εύκολα δουλειά για τους φοιτητές». Σχεδιάζουν ένα πανεπιστήμιο που θα ελέγχεται από την αγορά και θα λειτουργεί και το ίδιο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Σε αυτό το πλαίσιο ο Θ. Φορτσάκης, ο νέος πρύτανης του ΕΚΠΑ, ο αγαπημένος αποφασιστικός πρύτανης της Καθημερινής, παίζει το ρόλο του πολύ καλά. «Τολμά» επιτέλους να επιβάλει την τάξη ξεμπερδεύοντας με τα φαντάσματα της μεταπολίτευσης. Αντιμετωπίζει τα αιτήματα των φοιτητικών συλλόγων και του συλλόγου διοικητικού προσωπικού με ΜΑΤ, κλειδώνοντας τις πόρτες της πρυτανείας με τους εργαζόμενους να δουλεύουν μέσα στο κτήριο χωρίς να μπορούν να βγουν ούτε στο προαύλιο και όταν οι σύλλογοι φοιτητών, εργαζομένων καταφέρνουν να φτάσουν στη συνεδρίαση της Συγκλήτου, εκείνος βλέπει μόνο μειοψηφίες παρατάξεων, τις οποίες διώχνει από την αίθουσα σαν να βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο κατηγορώντας τες για αντιδημοκρατική συμπεριφορά, και φυσικά φροντίζοντας να τον καταγράφουν οι κάμερες.
Τελικά η Σύγκλητος συνεδρίασε δύο μέρες αργότερα «νόμιμα» και «δημοκρατικά»: Περιφρουρούμενη από την αστυνομία, με απειλές διώξεων για όποιον θα τη διέκοπτε, απαγορεύοντας τη συμμετοχή στην εκπρόσωπο του διοικητικού προσωπικού και στους εκπροσώπους των φοιτητών, οι οποίοι αρνήθηκαν να στείλουν μόνο τους 3 εκπροσώπους (που θα έπρεπε να έχουν εκλεγεί από νέα διαδικασία που απαγορεύει τη συμμετοχή παρατάξεων και όχι από τις φοιτητικές εκλογές!) προπτυχιακών, μεταπτυχιακών φοιτητών και υποψήφιων διδακτόρων, τους οποίους αναγνωρίζει ο νόμος. Μόνο οι σύλλογοι των προπτυχιακών φοιτητών του ΕΚΠΑ είναι περισσότεροι από 20!
Στο πλευρό των πρυτανικών αρχών είναι πάντα και τα κυβερνητικά ΜΜΕ. Αναμασούν τα ίδια ψέματα για τους φοιτητές, αγνοώντας τις δημοκρατικές συνελεύσεις από τις οποίες προκύπτουν οι αποφάσεις τους και προσπερνώντας τα αιτήματά τους. Η ελλιπέστατη στελέχωση των διοικητικών υπηρεσιών, το μέλλον των διαθέσιμων υπαλλήλων, η έλλειψη προσωπικού καθαριότητας, η υποχρηματοδότηση που μπορεί να στερεί ακόμα και τη γραφική ύλη, η υποβάθμιση της φοιτητικής μέριμνας, τα επιχειρήματα για την απαγόρευση διαγραφών φοιτητών αποσιωπούνται γιατί το μόνο που ενδιαφέρει είναι η γενναία απόφαση του πρύτανη να προσλάβει επιτέλους σεκιούριτι (έστω κι αν αυτό θα κοστίσει 3,4 εκατομμύρια ευρώ για δύο χρόνια) που θα ελέγχουν τις εισόδους του πανεπιστήμιου, το οποίο συκοφαντείται συνεχώς για να φαίνεται όσο γίνεται πιο εκτεθειμένο σε εξωτερικούς κινδύνους.
Όμως το πρόβλημα του ΕΚΠΑ δεν είναι ο συγκεκριμένος πρύτανης. Άλλωστε για τον αυταρχισμό του επικροτείται τόσο από από τον υπουργό Παιδείας όσο και από τον πρωθυπουργό. Στη θέση αυτή δεν θα μπορούσε να βρίσκεται κάποιος άλλος, γιατί ο Θ Φορτσάκης δεν είναι δημοκρατικά εκλεγμένος. Οι τελευταίες πρυτανικές εκλογές κατήργησαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι θέτοντας ένα ισχυρό φίλτρο στη διαδικασία κατάθεσης υποψηφιότητας. Το Συμβούλιο Ιδρύματος με απροσδιόριστα κριτήρια έπρεπε να επιλέξει τους (το πολύ) τρεις υποψηφίους και τα μέλη ΔΕΠ (όχι οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι) θα ψήφιζαν ανάμεσα σε αυτούς. Οι καταγγελίες για την διαδικασία επιλογής των τριών υποψηφίων, που εύκολα μετατράπηκε σε παραχώρηση πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων έπεσαν βροχή. Το υπουργείο ήταν αποφασισμένο να εξασφαλίσει την «εκλογή» των «κατάλληλων» πρυτάνεων. Από αυτή τη «δημοκρατική» διαδικασία «εκλέχτηκε» ο Θ Φορτσάκης και αυτή τη «δημοκρατία» επιβάλλει και σήμερα υπηρετώντας τις πολιτικές που τον ανέδειξαν σε αυτή τη θέση. Ως διαχρονικά πιστός σύμμαχος της ΝΔ και των κυβερνήσεών της, διέθετε τα απαραίτητα προσόντα και σήμερα δικαιώνει το Συμβούλιο Ιδρύματος του ΕΚΠΑ για την επιλογή του.
Η κάθε εστία αντίστασης στα σχέδια του πρύτανη και του υπουργείου πρέπει να εξαφανιστεί. Οι συλλογικές διαδικασίες των φοιτητών και τα «φασιστάκια της ΕΑΑΚ» που τις στηρίζουν είναι εμπόδιο στο νέο πανεπιστήμιο που θέλει να λογοδοτεί μόνο στην αγορά. Στο τραπέζι έχει πέσει πρόταση ακόμα και για πανεπιστημιακή αστυνομία. Το φοιτητικό κίνημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά μόνο του, γιατί πρόκειται μόνο για ένα μέρος της συνολικής προσπάθειας καταστολής του λαϊκού κινήματος, της συνολικής αυταρχικοποίησης της κοινωνίας και γιατί το δημοκρατικό πανεπιστήμιο που θα προσφέρει τη νέα γνώση στην κοινωνία καλύπτοντας τις σύγχρονες ανάγκες της είναι υπόθεση όλων μας.
Αρχοντούλα Βαρβάκη
