Αν κάποιος περίμενε να καταλάβει από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ που διεξήχθη την Κυριακή 9 Απριλίου 2017 τι αποφασίσθηκε στη σύνοδο του Γιούρογκρουπ στην πρωτεύουσα της Μάλτας μόνο σαμπάνιες δε θα άνοιγε για τη νέα …ήττα που υπέστησαν οι δανειστές.
Οι διατυπώσεις που περιέχονται στην Πολιτική Απόφαση (https://left.gr/news/i-kentriki-epitropi-toy-syriza-me-ton-fako-toy-leftgr) ισοδυναμούν με συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Σταχυολογούμε δύο μόνο από τα μαργαριτάρια που περιέχονται, με τα οποία επιχειρήθηκε να συγκαλυφθεί η ταπεινωτική υποχώρηση της κυβέρνησης στη Βαλέτα: «Ολοκλήρωση του προγράμματος και έξοδος από επιτροπεία», «η συμφωνία δεν περιλαμβάνει επιπλέον δημοσιονομική προσαρμογή» και πολλά άλλα.
Στον αντίποδα της προσπάθειας εξωραϊσμού της κατάστασης η συμφωνία της Μάλτας είναι ζημιογόνα για τα λαϊκά συμφέροντα και προάγγελος νέας φτώχειας, όπως κάθε άλλη συμφωνία από το 2010 και μετά, για πέντε λόγους:
Νέα μέτρα ύψους 3,6 δισ. τουλάχιστον
Πρώτο, περιλαμβάνει επιπλέον μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, ύψους 1% του ΑΕΠ (δηλ. 1,8 δισ. ευρώ) για το 2019 που θα αφορούν μειώσεις στις συντάξεις κι άλλο 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ) για το 2020 που θα αφορούν μεγάλη μείωση του αφορολόγητου, από τα 8.636 που είναι μέχρι σήμερα για τους άγαμους. Μάλιστα, το καλοκαίρι του 2018 το ίδιο του ΔΝΤ (ο «κακός» της παρέας) θα εξετάσει μην τυχόν κι είναι απαραίτητο τα μέτρα του 2020 να εφαρμοστούν το 2019.
Δεύτερο, δεν έχει συγκεκριμενοποιηθεί η ημερομηνία επιστροφής των εκπροσώπων των δανειστών στην Αθήνα, που μάλλον παραπέμπεται για μετά την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ που θα διεξαχθεί από 20 ως 23 Απριλίου 2017. Γεγονός που αφήνει ανοικτές όλες τις ημερομηνίες για το κλείσιμο της αξιολόγησης χωρίς να αποκλείεται να φτάσουμε τον Ιούλιο οπότε λήγουν ομόλογα ύψους 6 δισ. ευρώ (17 Ιουλίου 2 δισ. σε ιδιώτες και 20 Ιουλίου 4 δισ. σε ΕΚΤ και εθνικές κεντρικές τράπεζες).
Τρίτο, δεν προβλέπεται ούτε καν η άμεση εφαρμογή του (κενού περιεχομένου) μεσοπρόθεσμου πακέτου για την ελάφρυνση του χρέους, το οποίο συμφωνήθηκε στο Γιούρογκρουπ του Μαΐου του 2016. Εκπρόσωπος του γερμανού υπουργού Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, ξεκαθάρισε τη Δευτέρα 10 Απριλίου, δηλαδή μια μέρα μετά τα όσα δήλωσε στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός, ότι πρώτα θα ψηφιστούν τα μέτρα στη Βουλή και μετά θα εξεταστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το ίδιο είχε δηλώσει κι ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις, την Πέμπτη 6 Απριλίου…
Επιπλέον δεν αποκλείεται ακόμη κι αυτά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα να δίνονται με …δόσεις. Να εγκρίνονται δηλαδή εάν κι εφ’ όσον ψηφίζονται συγκεκριμένα αντιλαϊκά μέτρα από τη Βουλή. Να λειτουργούν επομένως σαν καρότο, παρότι οι επιπτώσεις τους στο ύψος του χρέους είναι αδιάφορες…
Τέταρτο, η συμφωνία για δημοσιονομικά πλεονάσματα ύψους 3,5% για 5 χρόνια μετά το 2018 σημαίνει πως ούτε το πρόγραμμα ούτε η επιτροπεία τελειώνει τον Ιούλιο του 2018. ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δέχτηκαν από τώρα την επέκταση χειρότερων Μνημονιακών όρων για την επομένη της λήξης του προγράμματος χωρίς μάλιστα να υπάρχει πρόβλεψη για το πώς θα καλυφθούν τότε οι δανειακές ανάγκες της χώρας, δεδομένου ότι άνετα προεξοφλείται από τώρα πώς θα είναι αδύνατο να καλυφθούν με πρόσβαση στις αγορές.
Μοίρασμα της φτώχειας
Πέμπτο και τελευταίο, η κυβέρνηση επικαλείται ως επιτυχία της το περιθώριο άσκησης κοινωνικής πολιτικής που θα δημιουργηθεί σε περίπτωση υπέρβασης του στόχου δημοσιονομικού πλεονάσματος ύψους 3,5%. Μεγαλύτερη πολιτική απάτη δεν υπάρχει! Στην ουσία η κυβέρνηση διατείνεται πώς αν το πλεόνασμα φτάσει στο 3,6% του ΑΕΠ, τότε θα δοθεί για συσσίτια στα σχολεία το 0,1% του ΑΕΠ. Αν το πλεόνασμα φτάσει το 3,7% τότε θα δοθεί το 0,2%, κοκ. Κατ’ αρχήν να διευκρινίσουμε πώς δεν υπήρχε καν η ανάγκη νομοθέτησης αυτής της δυνατότητας. Ήταν δεδομένο πώς επιτρεπόταν να χρησιμοποιήσει κατά βούληση η κυβέρνηση το παραπάνω ποσό.
Στην πράξη ωστόσο ακόμη και σε εκείνη την υποθετική και ακραία περίπτωση που το πλεόνασμα φτάσει το 7%, οπότε θα δώσει για κοινωνική πολιτική το μισό του πλεονάσματος, δηλαδή το 3,5%, τι θα έχει συμβεί; Θα έχει χρηματοδοτήσει από την μείωση του αφορολόγητου και την περικοπή των συντάξεων τα συσσίτια στα σχολεία. Δηλαδή, θα πεινάει ο συνταξιούχος για μην λιποθυμάει από την πείνα ο μαθητής. Αυτή είναι η κοινωνική πολιτική στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ…
Η κυβέρνηση πιστεύει ότι η ανακοίνωση εκ μέρους της Γιούροστατ στις 24 Απριλίου του υψηλού σχετικά πλεονάσματος θα λειτουργήσει σαν κυματοθραύστης απέναντι στις πιέσεις για επιπλέον μέτρα. Φρούδες ελπίδες! Να υπενθυμίσουμε ότι και πέρυσι η κυβέρνηση στα ίδια πελάγη ευτυχίας έπλεε για να τρέχει τον Μάιο να ψηφίζει νύχτα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα…
Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή προοπτική μοναδική λύση παραμένει η άμεση παύση πληρωμών επί του δημόσιου χρέους κι η έξοδος από ευρώ κι ΕΕ στο πλαίσιο μιας πολιτικής ρήξης!
