Κανένα στους μπαξέδες συναπάντημα, μια απλή ωδή σ’ ένα κατάντημα…
Δεν φταίμε εμείς αν το ΠΑΣΟΚ έκανε, από το 1979 και για πολλά χρόνια, δικό του σήμα κατατεθέν – λόγω ημερομηνίας φυσικά- το εξαιρετικό τραγούδι των Μάνου Ελευθερίου (στίχοι) και Ηλία Ανδριόπουλου (μουσική) για τον Μακρυγιάννη. Ο πειρασμός να προχωρήσουμε σε μια γενική διασκευή των στίχων αποδείχθηκε ανίκητος…
Ούτε που λες πια τ’ όνομά σου.
Ποιος είσαι, πες μου, τώρα εσύ;
Δεν πιάνει πλέον η μπογιά σου
και κρύφτηκες μεσ’ τη ΔΗ.ΣΥ;
Δεν θα σε ψάξω σε μπαξέδες
και καφενέδες, εναλλάξ.
Σ’ έχω σε γκάνγκστερ ρεμπεσκέδες
της «Ζίμενς» και της «Γκόλτμαν Σακς».
Δεν θα σε ψάξω, όχι πλέον
γιατί με βρήκες χρόνια πριν
που ο Σημίτης ήταν… λέων
και ο Μαντέλης κάργα «ιν».
Δεν θα σε ψάξω, απλώς θυμάμαι
που μου’ λεγες πως στο ευρώ
για σύγκλιση μισθών θα πάμε
με της Ευρώπης τον αφρό.
Στη Σοφοκλέους, α, τι σάλος!
Να λέει ο Γιάννος: «θ’ ανεβεί!»
Και ο Σημίτης «παπαγάλος»
επίσημος, απ’ την Τι Βι.
Σε άκουγα στα «πούλα – πούλα»
στα «παίξε» και στα «λίμιτ απ»
προτού της φούσκας τα μπαούλα
βγάλουν μνημόνια και ΓΑΠ.
Σε έβλεπα ανεβασμένο
στου Καλατράβα τα ψηλά
μα με Τσουκάτο λυγισμένο
απ’ των δεσμίδων τα κιλά.
Του κόσμου το στενό γεφύρι
δεν θα περάσουμε μαζί.
Στων πακτωλών το πανηγύρι
λίγους χωράει το μαγαζί.
Κι όμως! Του Πάγκαλου το μάτι
είδε και εμένα στο χορό.
Είπε ο ΓΑΠ: «Λαέ είσαι απάτη
με Δου Νου Του σε τιμωρώ».
Μετά, ο Μπένι, Πι Ες Άι
«σωτήρας» πάλι το ΠΑΣΟΚ.
Ταμεία η τρόικα μασάει
ζωές και μόχθοι, όλα στο «γιοκ».
Κι ήταν περήφανος ο Μπένι
με νέα μαθηματικά
που το ταμείο, λένε, βγαίνει
χωρίς αποθεματικά.
Στου κόσμου το στενό γεφύρι
Στουρνάρες έχεις ξεναγούς.
Αλλά τι πίνεις ξεροσφύρι
και «βγάζεις» χίλιους «αρχηγούς»;
Γιατί να ψάξω στους μπαξέδες;
Σ’ είδα με ΛΑ.ΟΣ, Σαμαρά.
Με κάθε τύπου «φιλελέδες»
Να χαίρεσαι την κολλιγιά.
Σ’ είδα με Άδωνι, Βορίδη
σε μια παρέα, όλοι καλοί.
Με τους ξεπέρασες, βρε, ήδη
μ’ αυτό το άρθρο της Καϊλή.
Σιωπή οι πάντες, ούτε λέξη
απ’ όλο το ΠΑΣΟΚ, κανείς
που βγαίνει η Εύα πριν να φέξει
μπας και φανεί κομμουνιστής.
Στων μπολσεβίκων το κατόπι
με τις παντιέρες του Ταλίν
για μια καθάρια, πια Ευρώπη
πόσα δεν ξέραμε, βρε, πριν…
Είδες; Σκοτώνανε- τι φρίκη-
αθώους μωρέ στην κατοχή
εκείνοι οι άθλιοι μπολσεβίκοι
και σ’ όσα ξέρεις βάλε «Χι».
Και αν η Εύα τα αλλάζει
και δεν σκοτώθηκε παππούς
κι αν τα μπερδεύει, τι πειράζει;
Στο κόμμα δεν ιδρώνει ους…
Να σε ξανάβρω δεν αντέχω
σε έμαθα δίχως κενά
σ’ έζησα, έμαθα και τρέχω
σαν του Σημίτη δω «ορφανά»…
Ούτε μπαξέδες, ούτε βρύα.
Τώρα που ο μήνας έχει τρεις
ντουλάπα έχει η Ιστορία
κλείσου και κάτσε, να χαρείς…
Πηγή: stokokkino.gr
