Την Δευτέρα παρουσιάστηκαν και επισήμως οι Θέσεις της Πολιτικής Επιτροπής για το 4ο συνέδριο του “ΝΑΡ για την κομμουνιστική απελευθέρωση”.
Με δεδομένο πως το ΝΑΡ αποτελεί την μεγαλύτερη δύναμη της εξωκοινοβουλευτικής και κομμουνιστικής Αριστεράς και μια από τις βασικές, αν όχι τη βασική, δύναμη που συγκροτούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η σχετική συζήτηση αποχτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, το οποίο εκτείνεται πέραν των χώρων της κομμουνιστικής αναζήτησης.
Καθώς το συνέδριο συγκαλείται σε μια εποχή ριζικών κοινωνικών και πολιτικών μετατοπίσεων, μετά μάλιστα από μια περίοδο μεγάλων αγώνων, όπως εκείνων της περιόδου 2010-12, έχει ενδιαφέρον, για όλους τους ανθρώπους που συμμετέχουν στους κοινωνικούς αγωνες, να παρακολουθήσουν την κριτική και αυτοκριτική προσέγγιση που επιχειρείται. Πολύ περισσότερο, που συνδέεται με την προσπάθεια του ΝΑΡ να οδηγηθεί και να οδηγήσει στην υπέρβασή του και τη συγκρότηση ενός νέου κομμουνιστικού φορέα-κόμματος με τη συμμετοχή και συνέργεια και άλλων δυνάμεων της κομμουνιστικής αναφοράς.
Ωστόσο, θέματα όπως η σημερινή περίοδος με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σε παγκόσμια κλίμακα, η υποχώρηση-ήττα τους λαϊκού κινηματος στην Ελλάδα, η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, οι αδυναμίες και οι δυνατότητες της Αριστεράς, η μετωπική πολιτική απάντηση, οι συσπείρωση και αντίδραση του εργατικού κινήματος τίθενται με νέα οξύτητα και αναζητούν απαντήσεις. Το ίδιο, βέβαια, και τα ζητήματα συγκρότησης ενός νέου κομμουνιστικού κόμματος. Τι χαρακτηριστικά θα έχει, πως θα συγκροτηθεί, πως θα αποχτήσει μαζική απήχηση.
Οι “Θέσεις” θέτουν μια σειρά ζητήματα όπως:
- Ποια πρέπει να είναι η σχέση της τακτικής με τη στρατηγική έτσι ώστε η πρώτη να υπηρετεί τη δεύτερη και η δεύτερη να μην αποσπάται από την πρώτη.
- Ποιο ρόλο μπορεί να παίξει η ενίσχυση των επαναστατικών κομμουνιστικών δυνάμεων, η συγκρότηση του μετώπου-πόλου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς, η ενίσχυση-αναβάθμιση και ο μετασχηματισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το άνοιγμα δρόμων πολιτικής συνεργασίας των ευρύτερων αντικαπιταλιστικών, αντιΕΕ και αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
- Πως μπορεί να συγκροτηθεί ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, με θεμέλιο ένα πολιτικά ανατρεπτικό και ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, η συγκρότηση ανεξάρτητων οργάνων πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης και η ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής πτέρυγας του μαζικού κινήματος.
- Και, τέλος, πως θα προωθεί η συγκρότηση του Αντικαπιταλιστικού Εργατικού Μετώπου.
Στις Θέσεις της πλειοψηφίας της Πολιτικής Επιτροπής, απαντά η κριτική της μειοψηφίας. Μια πρώτη εικόνα των κριτικής αυτής δίνει το σχετικό κείμενο που δημοσιοποιήθηκε και το οποίο καταλήγει ότι:
“Η κριτική οφείλει να εντοπίζει τις αδυναμίες, τα κενά, τα λάθη και τις αρνητικές πλευρές. Ωστόσο, δεν μπορεί και δεν πρέπει να μηδενιστεί η προσπάθεια των Θέσεων και των συντρόφων της πλειοψηφίας της ΠΕ να δοθούν απαντήσεις σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Το ζήτημα φυσικά δεν είναι μόνον η κριτική. Το κύριο είναι η προωθητική πρόταση. Μια τέτοια προσπάθεια χρειάζεται να γίνει και με την κατάθεση ανάλογου κειμένου θετικής προοπτικής”.
Το Kommon θα παρακολουθήσει τη συζήτηση, όχι ως απλός θεατής και αναμεταδότης των απόψεων, καθώς έχει ήδη μια συμβολή στην όλη συζήτηση για το κομμουνιστικό πρόγραμμα και το Κόμμα της εποχής μας δημοσιοπιώντας το σχετικό “Κείμενο συμβολής για το παρόν και το μέλλον της Αριστεράς”.
