Πολιτική Κίνηση για ένα Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο
Αύξηση κατά 2% του κατώτατου μισθού ανακοίνωσε με πανηγυρισμούς στο υπουργικό συμβούλιο ο Κυριάκος, δηλαδή αύξηση 11 Ευρώ το μήνα. Ο κατώτατος μισθός αφορά σε περίπου 500.000 εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα καθώς και όλους όσοι εισέρχονται στην αγορά εργασίας για πρώτη φορά. Μιλάμε ουσιαστικά για ένα μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης.
Το μέτρο αυτό έρχεται την ίδια στιγμή που η ΕΛΣΤΑΤ καταγράφει αύξηση κατά 2% περίπου μεσοσταθμικά στις τιμές προϊόντων, που για ορισμένα είδη φτάνουν μέχρι και το 12%. Η αύξηση του 2% είναι ήδη χαμένη δηλαδή.
Η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιεί πιστά την ατζέντα της αστικής τάξης, του ΣΕΒ και των εφοπλιστών: πλήρης υποβάθμιση της αξίας της εργατικής δύναμης, ελαστικές σχέσεις εργασίας, απελευθέρωση των απολύσεων, τσάκισμα της συνδικαλιστικής δράσης, ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Μέσα από αυτούς τους δρόμους το ελληνικό κεφάλαιο στοχεύει να ανατάξει και άλλο την κερδοφορία του και να πάρει καλύτερη θέση στο διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό.
Επιδιώκουν να ενσωματώσει η εργατική τάξη τη λογική ότι «μέχρι εδώ μπορεί η ελληνική οικονομία, τόσα την παίρνει να δώσει», ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν καλύτερη μισθοί, ότι οι μισθοί των εργαζομένων πρέπει να συμβαδίζουν με την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική: η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου έχει αυξηθεί, η συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια μεγαλώνει, ακόμα και μέσα στην πανδημία επιχειρηματικοί όμιλοι αύξησαν τρομακτικά τα κέρδη τους.
Αυτή η πολιτική αποτελεί στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και της ΕΕ για αυτό και στην ουσία της την δέχονται όλα τα κόμματα της αστικής πολιτικής, παρά τις δευτερεύουσες αποχρώσεις τους. Αυτές οι πολιτικές δεν ανατρέπονται με κοινωνικό διάλογο, αμοιβαίες συνεννοήσεις των «κοινωνικών εταίρων» όπως υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ στο «καινούργιο» του πρόγραμμα για το εργασιακό. Αυτές οι λογικές είναι που θα ξανά-οδηγήσουν στην υποταγή και την εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων.
Στο σήμερα υπάρχουν οι υλικοί όροι και οι δυνατότητες για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών, σταθερή δουλειά για όλους και όλες. Αρκεί να χάσει από τα κέρδη του το κεφάλαιο.
Για να γίνει αυτό απαιτείται η ταξική αναγέννηση & ανασυγκρότηση του εργατικού & συνδικαλιστικού κινήματος με στόχους πάλης ανατροπής και διεκδίκησης. Να μαζικοποιηθούν τα συνδικάτα, να δημιουργηθούν καινούργια στους νέους κερδοφόρους ομίλους και επιχειρήσεις, εκεί όπου συγκεντρώνεται μαζικά η εργατική τάξη.
Αυτό είναι το πρώτιστο και κύριο καθήκον που πρέπει να συμβάλει με την κοινή δράση και παρέμβαση της η κουμμουνιστική, ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική αριστερά και όλοι αγωνιστές και οι αγωνίστριες.
