Δεν πρόκειται απλώς για αλήτες ή ανώμαλους, που μεταφέρουν τους νόμους της νύχτας και συνήθειες νταβατζήδων στην άσκηση των καθημερινών καθηκόντων τους για την επιβολή του νόμου.
Η Ελληνική Αστυνομία κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύεται ότι έχει εξελιχθεί σε καρκίνωμα για τη δημοκρατία, σε μακρύ χέρι ενός παρακράτους που δρα πάνω και ενάντια στους ίδιους τους νόμους.
Αστυνομικοί, ένστολοι ή μη, δεν διστάζουν να εξευτελίζουν ανθρώπους και να τους τρομοκρατούν, με στόχο να σταματήσουν την δράση τους. Αποκαλύπτουν επίσης οι ίδιοι τη στοχοποίηση πολιτών και δημοσιογράφων, με κριτήριο την δράση τους.
Και το λένε δημόσια γιατί ξέρουν ότι δεν πρόκειται να λογοδοτήσουν. Η αλήτικη συμπεριφορά της Ελληνικής Αστυνομίας αντί να ελέγχεται, επιβραβεύεται τόσο από την ηγεσία της ΕΛΑΣ, υπηρεσιακή και πολιτική, όσο και από την δικαιοσύνη, που επανειλημμένα αποδεικνύεται απούσα όταν καταστρατηγούνται δικαιώματα πολιτών από την Αστυνομία.
Μια αστυνομία που όλο και περισσότερο δρα σαν τάγμα θανάτου σε μια τυπική δικτατορία της Λατινικής Αμερικής ή συμμορία μπράβων που ξέρουν ότι καλύπτονται πίσω από την ανωνυμία τους. Η μαφιόζικη δράση της Ελληνικής Αστυνομίας δεν είναι παρά σύμπτωμα της αυταρχικοποίησης του ελληνικούς κράτους.
Χαρακτηριστικό κι όχι τόσο ακραίο παράδειγμα, η επίθεση που σημειώθηκε ενάντια στον δημοσιογράφο και υποψήφιο διδάκτορα Χρήστο Αβραμίδη, το μεσημέρι του Σαββάτου στην Θεσσαλονίκη.
Βάσει όσων περιέγραψε ο ίδιος σε ανάρτησή του:
