Η σύνοδος του ΝΑΤΟ στις 11-12 Ιουλίου, αποτελεί σημαντικό σταθμό στις γεωπολιτικές εξελίξεις και στην αναβάθμιση του ρόλου του Ευρωατλαντικού άξονα. Ακόμα και η επιλογή της Λιθουανίας ως τόπος διεξαγωγής της συνόδου κάθε άλλο παρά τυχαία είναι αναδεικνύοντας την αμερικανονατοική πίεση απέναντι στη Ρωσία στο πλαίσιο έντασης του ανταγωνισμού των δύο χωρών υπό το βάθεμα της οικονομικής κρίσης.
Με τον εν εξελίξει πόλεμο στην Ουκρανία η σύνοδος αυτή αποκτά ακόμα πιο επικίνδυνο χαρακτήρα για την αποτύπωση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην Ευρώπη, με την αποστολή βομβών διασποράς που κάνουν το φάσμα ένα πυρηνικού πολέμου πιο ορατό από ποτέ. Άλλωστε έναν χρόνο πριν, στη σύνοδο κορυφής της Μαδρίτης, υπήρξε συμφωνία για μια νέα στρατηγική αντίληψη, που χαρακτήριζε τη Ρωσία ως «άμεση απειλή».
Δεν είναι τυχαίο, πως η Γερμανία ανακοίνωσε ότι θα εγκαταστήσει μια μόνιμη στρατιωτική βάση στη Λιθουανία ικανή να φιλοξενήσει 4.000 στρατιώτες, στο πλαίσιο του σχεδίου του ΝΑΤΟ για την ενίσχυση της ανατολικής πτέρυγάς του περικυκλώνοντας τη Ρωσία. Επίσης ο πρωθυπουργό της Ρουμανίας ζήτησε να σταλούν μόνιμα Γερμανικά στρατεύματα στη χώρα του. Πρόσφατα έλαβε χώρα η μεγαλύτερη αεροπορική άσκηση στην ιστορία του ΝΑΤΟ, το Air Defender, υπό την ηγεσία της Γερμανίας, η οποία βασίζεται στο σενάριο «συλλογικής άμυνας», με τη συμμετοχή 25 κρατών-μελών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Παράλληλα, συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ενώ το προηγούμενο διάστημα η Φινλανδία έγινε το 31ο μέλος της Ευρωατλαντικής συμμαχίας. Η συμμετοχή της Αυστραλίας, της Ιαπωνίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Νότιας Κορέας στη σύνοδο προοιωνίζει τους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς στην Άπω Ανατολή, καθώς αυτά τα κράτη έχουν ενεργό ρόλο στη στρατηγική περικύκλωσης της Κίνας .
Την ίδια στιγμή η ελληνική κυβέρνηση και σύσσωμη η ελληνική αστική τάξη επιμένουν στην ακόμα βαθύτερη πρόσδεση της χώρας στο άρμα του ΝΑΤΟ, μετατρέποντάς την ουσιαστικά σε ένα σύνολο αμερικανονατοικών βάσεων (Σούδα, Λάρισα, Στεφανοβίκειο, Αλεξανδρούπολη), με άμεση εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία στηρίζοντας το ακροδεξιό καθεστώς του Κιέβου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στις πρόσφατες διπλές εκλογές της μεγάλης πόλωσης, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, δεν διέφεραν σε κανένα σημείο της προεκλογικής τους ατζέντας στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, εφόσον η ταύτιση των «εθνικών συμφερόντων» με τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ αποτελεί στρατηγική επιλογή του συστήματος.
Γνωρίζουμε, όμως, πολύ καλά ότι διαχρονικά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αποτελούν παράγοντα αστάθειας και αμφισβήτησης της ασφάλειας και της ειρήνης σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και ειδικά στην ευαίσθητη περιοχή της νοτιανατολικής μεσογείου και των Βαλκανίων. Η επικείμενη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στο περιθώριο των εργασιών της συνόδου γίνεται για να ετοιμάσει τους όρους κάποιου πιθανού συμβιβασμού των δύο αστικών τάξεων υπό την αμερικανονατοϊκή επιδιαιτησία. Ενός συμβιβασμού που θα είναι εις βάρος των λαών και στις δύο πλευρές του Αιγαίου.
Στην κατεύθυνση αυτή ένα σύγχρονο ανεξάρτητο μαζικό αντιιμπεριαλιστικό και αντιπολεμικό κίνημα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Μπροστά στον κίνδυνο ενός πυρηνικού ολέθρου χρειάζεται αγώνας για δίκαιη ειρήνη σε μία ουδέτερη Ουκρανία έξω από το ΝΑΤΟ και χωρίς προσαρτήσεις. Αγώνας από τους λαούς ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς και το σύστημα που γεννά πολέμους, φασισμό, φτώχεια και πολύνεκρα ναυάγια προσφύγων και μεταναστών, όπως αυτό της Πύλου.
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ – ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ – ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΚΥΡΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΠΛΗΤΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΑΜΕΣΟΣ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ
Πρωτοβουλία για μία μεταβατική κομμουνιστική οργάνωση (ΑΡΑΝ, Κ Σχέδιο, ανένταχτοι/ες)
