Πολιτική Κίνηση για ένα Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ
Σικάγο 1886: οι εργάτες ξεσηκώνονται διεκδικώντας λιγότερες ώρες εργασίας και αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς. Ανοίγει ο δρόμος για την κατοχύρωση του 8ωρου διεθνώς.
Ελλάδα 2021: η 8ωρη εργασία δέχεται το πιο βαρύ της πλήγμα με τον νόμο Χατζηδάκη.
Από την ανακήρυξη της 1ης του Μάη ως μέρα των εργατών προς τιμήν της εξέγερσης του Σικάγο, έχουν περάσει 133 χρόνια και η εργατική τάξη στη χώρας μας ζει πάνω στα ερείπια δικαιωμάτων και κατακτήσεων που άφησε ο Αρμαγεδδών της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων.
Οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο γίνονται μάρτυρες της εκτίναξης της εκμετάλλευσης και των ανισοτήτων, της καταστροφής του περιβάλλοντος και του πολιτισμού των σκουπιδιών.
Η παγκόσμια πανδημία του Covid19 δείχνει τα αποτελέσματα της καταστροφικής ανάπτυξης του καπιταλισμού σε βάρος της φύσης, διαλύοντας τα υποβαθμισμένα συστήματα υγείας και στέλνοντας στο θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο, ενώ τα εμβόλια από επιτεύγματα της επιστήμης για την σωτηρία της ανθρωπότητας μετατρέπονται σε μέσο ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών και μέσο κερδοφορίας μέσω των πατέντων που εμποδίζουν την μαζική παραγωγή τους.
Στην Ελλάδα η εγκληματική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης από την πλευρά της κυβέρνησης εδώ κι έναν χρόνο οδήγησε όχι στον περιορισμό αλλά στη συνεχιζόμενη και ραγδαία αύξηση κρουσμάτων, διασωληνωμένων βαρέα πασχόντων και νεκρών από την πανδημία του Covid19 μέρα με τη μέρα στη χώρα μας.
Από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης της πανδημίας στην Ελλάδα μέχρι σήμερα δεν έχει καταρτιστεί ένα συνολικό σχέδιο επιδημιολογικής επιτήρησης, στοχευμένης ιχνηλάτησης και απομόνωσης των κρουσμάτων, διαστρωμάτωσης του κινδύνου μέσα στον πληθυσμό και κατά συνέπειας έγκαιρης αντιμετώπισης των κρουσμάτων που έχουν μεγάλες πιθανότητες να νοσήσουν βαριά.
Αποτέλεσμα, το υποστελεχωμένο και ανεφοδίαστο ΕΣΥ να βρίσκεται ήδη στα όρια του ενώ οι πάγιες υγειονομικές ανάγκες του λαού εδώ κι έναν χρόνο έχουν μπει στην αναμονή επ’ αόριστον, καθώς το δημόσιο υγειονομικό σύστημα έχει μετατραπεί σε σύστημα μίας νόσου. Το δόγμα της ατομικής ευθύνης που προωθεί η κυβέρνηση είναι ατελέσφορο κι επικίνδυνο. Όπως και το ότι το εμβόλιο αποτελεί τη μοναδική σανίδα σωτηρίας.
Το εμβόλιο αποτελεί μία επιστημονική κατάκτηση, ένα σημαντικό όπλο στη φαρέτρα της επιστήμης αλλά δίχως ένα κεντρικά σχεδιασμένο σύστημα επιδημιολογικής επιτήρησης και καθολικών μέτρων πρόληψης της διασποράς παραμένει ανεπαρκές.
Και παρά την αδιαπραγμάτευτη και συνομολογούμενη αποτυχία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την πανδημία, η ίδια συνεχίζει ακάθεκτη να εφαρμόζει όλη την αντιδραστική της ατζέντα σε κάθε τομέα της πολιτικής της.
Από το νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και την πανεπιστημιακή αστυνομία, τις ιδιωτικοποιήσεις, την εκποίηση των αρχαιολογικών χώρων, του φυσικού πλούτου και των natura περιοχών, την αλλαγή του οικογενειακού δικαίου, την ενίσχυση των πολεμικών εξοπλισμών, την εφαρμογή του “επιτελικού” κράτους και την υπερσυγκέντρωση των εξουσιών τόσο κεντρικά όσο και στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Με κορωνίδα το νόμο για τα εργασιακά που ετοιμάζει κι ο οποίος απελευθερώνει προς όφελος του εργοδότη το ωράριο και το καθεστώς των υπερωριών, θεσμοθετώντας την άρση του κεκτημένου εδώ και δεκαετίες 8ωρου και το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης. Δείχνοντας την αντιδημοκρατική στροφή του σύγχρονου καπιταλισμού στον πυρήνα του, στους χώρους εργασίας. Προσπαθώντας να προβάλει κάθε αντίδραση, κάθε μορφή οργάνωσης απέναντι στην σύγχρονη σκλαβιά.
Η κυβερνητική πολιτική καταγράφεται ως η πλέον συμπυκνωμένη εφαρμογή της σύγχρονης πολιτικής του κεφαλαίου και της δομικής αδυναμίας των αστικών τάξεων, του νεοφιλελευθερισμού και του οικοδομήματος της ΕΕ να αντιμετωπίσουν την πανδημία αλλά και τη νέα οικονομική κρίση που κοχλάζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθώντας το ίδιο μείγμα πολιτικής των επιταγών της ΕΕ και του ΣΕΒ, δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα απέναντι στο Νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Χαρακτηριστικό είναι ότι απέναντι στο νομοσχέδιο επιστρατεύει στελέχη του, που έχουν ψηφίσει και με τα δύο χέρια αντεργατικούς μνημονιακούς νόμους.
Στην Ελλάδα σφραγίζονται με εκκωφαντικό τρόπο οι σύγχρονες αντιφάσεις του συστήματος: σε μια εποχή πρωτοφανούς ανόδου της επιστημονικής γνώσης, των τεχνολογικών μέσων, της παραγωγικότητας της εργασίας, ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια, η ανεργία διογκώνεται, η εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας εκτινάσσεται, το λαϊκό εισόδημα ισοπεδώνεται ενώ η αντιμετώπιση της πανδημίας από τα υγειονομικά συστήματα και η διάθεση των εμβολίων υποδεικνύονται από τα συμφέροντα των πολυεθνικών μονοπωλίων της υγείας και της βιομηχανίας.
Το νόημα της φετινής πρωτομαγιάς δεν είναι συνεπώς συμβολικό, ούτε εθιμοτυπικό. Είναι ζήτημα ουσίας, ζήτημα ζωής, ζήτημα πραγματικής υπεράσπισης των κεκτημένων που μπαίνουν ξανά υπό διακύβευση. Και σ’ αυτήν την διαπραγμάτευση που η αστική τάξη επιβάλλει με τους δικούς της όρους, η εργατική τάξη, ο λαός κι η νεολαία απαιτείται να ορίσουν τους δικούς τους.
Αυτήν η χαραμάδα που άνοιξε την τελευταία περίοδο το νέο, μαζικό αλλά ακόμα αντιφατικό κι ασταθές ρεύμα λαϊκής δυσαρέσκειας, αμφισβήτησης κι αντίδρασης στην κυρίαρχη πολιτική είναι ανάγκη να γίνει δρόμος ανοιχτός, μονοπάτι φωτεινό και στέρεο για τις εργατικές, λαϊκές ανάγκες και προσδοκίες.
Ώστε να μην διαψευστούν ξανά οι λαϊκοί αγώνες, ώστε αυτή τη φορά να πάει όντως αλλιώς. Ώστε να αναπτυχθεί ένα νέο μαζικό, πολύμορφο εργατικό και λαϊκό κίνημα αντίστασης και διεκδικήσεων ενάντια στην κυβέρνηση και στο σύνολο της μνημονιακής, ευρωενωσιακής, νεοφιλελεύθερης κι ακροδεξιάς πολιτικής. Για να επιβληθούν σημαντικές νίκες και κατακτήσεις που θα επιβάλλουν ρωγμές στην αστική πολιτική, θα ανατάσσουν τη λαϊκή αυτοπεποίθηση.
Η νέα κατάσταση επιβάλει αλλαγή της δράσης και της αντίληψης της αριστεράς μέχρι τώρα. Βασικός στόχος και κατεύθυνση είναι η ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος και του εργατικού κινήματος ευρύτερα.
Ο μεταλλαγμένος εργοδοτικός συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ, ο συνδικαλισμός της ήττας-υποταγής, που έχει εδώ και χρόνια παραδώσει τα όπλα, όχι μόνο δεν μπορεί να απαντήσει αλλά μπαίνει και εμπόδιο στην ταξική ανασυγκρότηση. Η στάση της για την μεταφορά της πρωτομαγιάς 4 Μάη, μέσα στις γιορτές, χωρίς συγκέντρωση και αιτήματα απέναντι στο νόμο Χατζηδάκη είναι ενδεικτική.
Από την άλλη ούτε ο κομματικός συνδικαλισμός, η περιχαράκωση, η από τα πάνω παρέμβαση, η επιμονή σε ένα πρόγραμμα άμυνας μπορεί να δώσει έμπνευση στους νέους αγώνες..
Χρειάζεται η ταξική ανεξαρτησία και ενότητα της εργατικής τάξης στους χώρους δουλειάς, ένα νέο σύγχρονο πρόγραμμα εργατικών δικαιωμάτων για το μισθό- το χρόνο εργασίας-την οργάνωση της εργασίας. Με δημοκρατία στα συνδικάτα, με τον λόγο στις συνελεύσεις, εναλλαγή των εκπροσώπων των εργατών.
Σε μια τέτοια λογική απαιτείται η πολιτική συμμαχία διαλόγου και δράσης των μαχόμενων δυνάμεων της αριστεράς ώστε να δράσουν στο εργατικό κίνημα για την ανασυγκρότησή του. Ώστε αυτή την φορά να πάει αλλιώς, να χάσει το κεφάλαιο και όχι ό λαός.
Σύγχρονο κομμουνιστικό σχέδιο για έναν Εργατικό Διαφωτισμό
Θεμέλιο για την ταξική αναγέννηση του εργατικού κινήματος, των συνδικάτων, μετώπων και κομμάτων του, είναι η κατάκτηση μιας νέας στρατηγικής για την άλλη κοινωνία, για την εργατική δημοκρατία και χειραφέτηση, για τον κομμουνισμό, που θα καθοδηγεί το αναγκαίο άμεσο πρόγραμμα της τακτικής.
Πρόκειται ασφαλώς για ένα ζήτημα που αφορά πρώτα από όλα τον κομμουνιστικό φορέα – κόμμα και τον μαρξισμό της εποχής μας.
Συνδέεται με τις διαδικασίες συγκρότησης του αντίστοιχου αντικαπιταλιστικού, αντιιμπεριαλιστικού και δημοκρατικού μετώπου της εργασίας και των πολιτικών συμμαχιών στην Αριστερά.
Το εργατικό πρόγραμμα και το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής και δημοκρατικής ανατροπής απαιτείται να θέσουν στο στόχαστρο την Ακροδεξιά και το φασισμό μαζί με το νεοφιλελευθερισμό και τις αιτίες που τους γεννούν:
τον ίδιο τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό και τον νεοϊμπεριαλισμό.
Η αποανθρωποποίηση του ανθρώπου, ο νεοφασισμός, ο κανιβαλισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός, γεννιούνται μέσα από την εκμετάλλευση, τη φετιχοποίηση και αλλοτρίωση του εμπορεύματος που ονομάζεται «εργασιακή δύναμη», στα πεδία της παραγωγής και της αγοράς.
Αλλά, μέσα από τη θέση και τις ανάγκες του, ο εργάτης της εποχής μας είναι αυτός που μπορεί καλύτερα και βαθύτερα, από όλα τα άλλα κοινωνικά στρώματα, να τη γνωρίσει για να την αντιμετωπίσει
Το ταξικό ρεύμα εργατικής χειραφέτησης, για να ενωθεί και να ενώσει, χρειάζεται να συνδεθεί με τα κινήματα που αναδεικνύονται στην περίοδο ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση, τα αντιπολεμικά κινήματα ειρήνης, το αντιρατσιστικό αντιφασιστικό κίνημα, τα κινήματα γυναικείας χειραφέτησης. Χρειάζεται ακόμα να συνδεθεί με τα πρωτοπόρα απελευθερωτικά ρεύματα σκέψης.
Για αυτό χρειάζεται ένα κύμα Εργατικού Διαφωτισμού μέσα στον πολυ-κόσμο της σύγχρονης εργατικής τάξης και πρώτα από όλα, στην εργαζόμενη νεολαία.
Για μια πολιτική συμμαχία και διάλογο της μαχόμενης αριστεράς που άμεσα θα επιδιώκει τη βελτίωση –ανακούφιση της ζωής των εργαζομένων και (ταυτόχρονα) το πέρασμα σε μια δυναμική κατάσταση ουσιαστικής καλυτέρευσης της διεκδίκησης και επίτευξης στόχων.
Ώστε να ζήσουμε μια νέα περίοδο ουσιαστικής ενίσχυσης των όρων διεξαγωγής της ταξικής πάλης σε βάρος της προωθούμενης αστικής λαίλαπας.
Για:
Την ριζική βελτίωση και προστασίας της ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Απαγόρευση των απολύσεων-Επίδομα ανεργίας για όλους-Αυξήσεις στους μισθούς-Σταθερή δουλειά- Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας.
Ουσιαστικές νίκες στο ζήτημα της δημοκρατίας με πρώτο και κύριο τη θεσμοθέτηση – επιβολή μέτρων κατοχύρωσης και προστασίας της συνδικαλιστικής δράσης στους χώρους δουλειάς,
στόχους – νίκες αποδυνάμωσης του ιμπεριαλιστικού πλέγματος στη χώρα (βάσεις, ΝΑΤΟ, ευρώ, ΕΕ)
Την επιβολή μέτρων προστασίας και διεύρυνσης της δημόσιας δωρεάν Παιδείας και Υγείας
Τη διεκδίκηση όχι μόνο του χρόνου που απελευθερώνει η επιστήμη αλλά και του χρόνου που απελευθερώνει την εργασία από κάθε εκμετάλλευση και αλλοτρίωση. 5ήμερο-6ωρο για όλους τώρα.
Με μόνιμη επιδίωξη μια σύγχρονη αυτοδιοικούμενη κοινωνία της ισότητας, της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της μη εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, της αρμονικής συμβίωσης με τη φύση, της οριστικής διεθνικής υπέρβασης της σύγχρονης βαρβαρότητας και κάθε εκμετάλλευσης.
Αυτήν την κοινωνία που είναι αντικειμενική αναγκαιότητα για την ανθρωπότητα.
Αναγκαιότητα που μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο ως πρωτότυπη συλλογική δημιουργία των εργατικών και λαϊκών δυνάμεων.
Σε μια τέτοια προσπάθεια καλούμε τους πρωτοπόρους εργάτριες/ες, αγωνίστριες/ες να συμβάλουμε και συμπορευτούμε από κοινού.
Υγεία, Δουλειά, Ειρήνη, Ψωμί, Δημοκρατία!
Ο Νόμος Χατζηδάκη δεν θα περάσει
5ήμερο-6ωρο για όλους τώρα
Εμπρός για το Σικάγο της εποχής μας
Για την εργατική χειραφέτηση-την ισότητα-την ελευθερία
Για τον κομμουνισμό του 21ου αιώνα.
Όλοι και όλες στις απεργιακές συγκεντρώσεις των σωματείων στις 6 Μάη για την Εργατική Πρωτομαγιά!
Μάιος 2021.
