ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΕΜΒΟΛΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΑΧΟΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΩΣ ΛΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ
Η προσφυγή της κυβέρνησης στον υποχρεωτικό εμβολιασμό εργαζόμενων κοινωνικών ομάδων, με την απειλή της πείνας και των εξοντωτικών προστίμων, έρχεται ως φυσιολογικό αποτέλεσμα της χρεοκοπίας της ταξικής και ανορθολογικής υγειονομικής πολιτικής της, του άκρατου νεοφιλελεύθερου ατομισμού που αποτελεί ιδεολογία της και τελικά, της κραυγαλέας αδυναμίας της να ελέγξει την πανδημία και να προστατεύσει την υγεία του λαού, με την ακολουθούμενη πολιτική των ΣΔΙΤ. Δηλαδή, με την πολιτική υποταγής του δημόσιου στον ιδιωτικό τομέα υγείας.
Οι αποφάσεις αυτές έρχονται ως αποτέλεσμα της αντιεπιστημονικής πίστης της κυβέρνησης ότι θα αντιμετωπίσει την πανδημία και θα ανοίξει την οικονομία και τον τουρισμό μόνο με τα εμβόλια. Χωρίς οργανωμένη και κεντρικά σχεδιασμένη, δημόσια επιτήρηση της πανδημίας, χωρίς μαζικούς διορισμούς μόνιμων υγειονομικών, χωρίς μέτρα στους χώρους εργασίας, παιδείας και μεταφορών. Όταν όλοι οι τίμιοι και ανεξάρτητοι επιστήμονες και η Αριστερά προειδοποιούσαν ότι τα εμβόλια είναι υπερ-αναγκαία αλλά δεν είναι πανάκεια. Τώρα, προσφεύγει πανικόβλητη στον καταναγκασμό και ταυτόχρονα, αναζητά απεγνωσμένα βοήθεια από τη θρησκευτική πίστη των παπάδων που η πλειοψηφία τους είναι εναντίον των εμβολιασμών.
Η δραματική καθυστέρηση στους εμβολιασμούς και η δυσπιστία απέναντι στα εμβόλια είναι αποτέλεσμα και της ανεκδιήγητης Ευρωπαϊκής Ένωσης που επέλεξε να κρατήσει εκδικητική στάση απέναντι στη Βρετανία για το Brexit, πάνω στο πεδίο των εμβολίων, μειώνοντας την αξιοπιστία τους προς χάρη των ενδο-ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Ακόμη βαθύτερα, τα μέτρα της κυβέρνησης είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας του κέρδους πάνω στις κοινωνικές ανάγκες υγείας. Του ανταγωνισμού και της άναρχης αγοράς υγείας πάνω στον κοινωνικό κρατικό σχεδιασμό. Της ιδιοκτησίας των πατεντών πάνω στην ελεύθερη, παγκόσμια κοινωνικοποίησή τους. Των επιχειρηματικών ομίλων υγείας πάνω στην ιατρική επιστήμη και της εμπορευματοποίησης πάνω στο φάρμακο. Είναι αποτέλεσμα της γενικής ανικανότητας του κεφαλαίου να ελέγξει τα καταστροφικά αποτελέσματα της δράσης του επί της φύσης και της κοινωνίας, που γέννησε την πανδημία.
Αυτές οι αντι-ανθρώπινες πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις πολλαπλασιάζουν τη δυσπιστία σε εργατικά και λαϊκά στρώματα, μεγαλώνουν την άγνοια, παραλύουν τη σκέψη και βαθαίνουν το φόβο για τα εμβόλια. Πάνω σε αυτόν το φόβο επενδύουν οι καναλάρχες και εκδότες για να κερδίζουν, αναδεικνύοντας με κραυγαλέους τίτλους την «ατομική παρενέργεια» που έρχεται ως συμπλήρωμα στην πολιτική της
«ατομικής ευθύνης» και της ατομικής εξαγοράς των 150 ευρώ.
Το γενικό αποτέλεσμα είναι να αναπτύσσεται και να «σκληραίνει» το ρεύμα του ανορθολογισμού, πάνω στο οποίο επενδύει η Ακροδεξιά.
Δεν είναι όμως ακροδεξιοί το 20-30% των ανθρώπων που φοβούνται να εμβολιαστούν. Η πλειονότητά τους είναι εργάτες και εργάτριες, λαός και νεολαία, που το σύστημα τούς έχει καταδικάσει στην άγνοια και την προκατάληψη, που με τη σειρά τους, γεννούν το φόβο.
Αποτελούν κατάπτωση για τον ΣΥΡΙΖΑ οι δηλώσεις στελεχών του που αμφισβητούν τα εμβόλια για λίγες ψήφους φοβισμένων ή συντηρητικών ανθρώπων, στο πλαίσιο του υπέρ πάντων αγώνα του για υπουργικές έδρες στη δήθεν «προοδευτική διακυβέρνηση». Ενώ την ίδια στιγμή, συμφωνεί ουσιαστικά με την κυβερνητική και ευρωενωσιακή πολιτική.
Αποτελεί δείγμα εγωιστικού μικροαστισμού για τμήματα της Αριστεράς και του αναρχισμού η αμφισβήτηση του εμβολιασμού με «αντικαπιταλιστική» επιχειρηματολογία, στο όνομα του «ατομικού δικαιώματος» και μιας αόριστης «προσωπικής ελευθερίας».
Ελευθερία σημαίνει κατανόηση της κοινωνικής αναγκαιότητας για εμβολιασμό και αγωνιστική δράση εναντίον της υγειονομικής και άλλης πολιτικής του συστήματος. Αντίθετα, η «γαλάζια ελευθερία» της κυβέρνησης και της αστικής ιδεολογίας σημαίνει ελευθερία από τον κορονοϊό για την κερδοσκοπική δράση των επιχειρήσεων.
Η «προσωπική ελευθερία» του αστού σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του «Άλλου» ανταγωνιστή. Αντίθετα, το εργατικό κίνημα αντιμετωπίζει την προσωπική ελευθερία ως προϋπόθεση για την ελευθερία όλων και το αντίστροφο. Αντιμετωπίζει την προσωπική υγεία ως προϋπόθεση για την υγεία όλων και το αντίστροφο.
Η μαχόμενη, εργατική και λαϊκή Αριστερά και όλα τα ρεύματα κομμουνιστικής αναφοράς οφείλουμε να σταθούμε με ευθύνη και ψυχραιμία και να αναπτύξουμε ενωτική κοινή δράση για να αντιστρέψουμε αυτή την καταστροφική πορεία. Γιατί, όπως δεν υπάρχει εμβολιαστικό καταφύγιο στην πλούσια καπιταλιστική Δύση όταν η πανδημία διαδίδεται στο φτωχό παγκόσμιο Νότο, έτσι δεν υπάρχει εμβολιαστικό κομματικό καταφύγιο όταν διαδίδεται ο ανορθολογισμός στα εργατικά και λαϊκά στρώματα.
Τα εμβόλια δεν είναι προϊόν των πολυεθνικών, όπως διαδίδει η ανορθολογική προκατάληψη. Είναι προϊόν της ανθρώπινης συλλογικής εργασίας και επινοητικότητας, την οποία εκμεταλλεύονται οι πολυεθνικές.
Δεν φοβόμαστε τον εμβολιασμό διότι, μετά από το «πείραμα» δισεκατομμυρίων εμβολιασμών, γνωρίζουμε καλά ότι τα εμβόλια σώζουν ζωές. Δεν αποτρέπουν πλήρως τη μετάδοση της νόσου Covid-19 στους εμβολιασμένους, αλλά όταν μεταδίδεται σε αυτούς την καθιστούν ασυμπτωματική ή πιο ελαφριά.
Δεν φοβόμαστε να εμβολιαστούμε, διότι γνωρίζουμε ότι τα εμβόλια έχουν παρενέργειες, όπως όλα τα εμβόλια και όλα τα φάρμακα, αλλά ότι κατά κανόνα αυτές είναι ελαφριές. Γνωρίζουμε ότι οι βαριές παρενέργειες είναι εξαιρετικά σπάνιες και μπορούν να αντιμετωπιστούν ιατρικά εκτός ίσως από απειροελάχιστες.
Είναι μεγάλη η ευθύνη ειδικά των υγειονομικών και οφείλουν όλοι να εμβολιαστούν, όπως και οι εργαζόμενοι κρίσιμων υγειονομικά κλάδων. Όμως, η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσφεύγει στην τρομοκρατία της πείνας τη στιγμή που δεν έχει εκπληρώσει βασικά αιτήματά τους, όπως η ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά και οι μαζικοί μόνιμοι διορισμοί για να πάρουν ανάσα από τα εξοντωτικά ωράρια και τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας τους.
Η κυβέρνηση, το κράτος και το κεφάλαιο καταφεύγουν στον καταναγκαστικό εμβολιασμό γιατί δεν μπορούν να πείσουν. Η σκεπτόμενη Αριστερά, αντίθετα, προσπαθεί να πείσει, δρώντας με επιχειρήματα και εκεί υποτάσσει την κοινωνική υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Οφείλουμε να αντισταθούμε στον καταναγκασμό, επιπρόσθετα, διότι ανοίγει το δρόμο και για άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς καταναγκασμούς εναντίον του λαού.
Οφείλουμε όλοι οι άνθρωποι και οι δυνάμεις της Αριστεράς να συνεργαστούμε για μια εκστρατεία διαφωτισμού μέσα στα συνδικάτα και τους λαϊκούς φορείς ώστε να πείσουμε για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού. Να καταπολεμήσουμε την άγνοια και το φόβο με όπλο τη μαρξιστική και ριζοσπαστική αντίληψη για την επιστήμη και τον ορθολογισμό. Με όπλο τον πολιτισμό της κοινωνικής ευθύνης και το πνεύμα της κοινωνικής αλληλεγγύης. Με το όραμά μας για μια άλλη κοινωνία.
Αγωνιζόμενοι, παράλληλα, με αποφασιστικότητα ενάντια στην κυβέρνηση. Για τη δραστική και ποιοτική ενίσχυση της δημόσιας υγείας. Για λαϊκές κατακτήσεις σε ένα νέο, ποιοτικό, δημόσιο και δωρεάν, υγειονομικό σύστημα. Για τον κοινωνικό έλεγχο, την επίταξη και εθνικοποίηση, εντέλει, για την επαναστατική κοινωνικοποίηση των επιχειρηματικών ομίλων υγείας.
