Σ’ ένα χωριό έξω από τη Φλωρεντία κατοικούσε ο Πιέτρο
τρόπος του λέγειν κατοικούσε
δεν έλεγες τον αχυρώνα σπίτι ούτε και την ακαταστασία νοικοκυριό
σκάλιζε ένα ποίημα γι’ αυτούς που κάηκαν χωρίς ν’ αφήσουν στάχτη
ήθελε να το μοιραστεί με τη γυναίκα του που δεν νογούσε
κι αυτή τον άκουγε βυζαίνοντας γάλα ξινό το τρίτο τους μωρό
Σε συγκινεί, της έλεγε, για να το καταλάβεις;
κουνούσε το κεφάλι της αυτή χωρίς ν’ αποφασίζει
Το ποίημα αυτό δεν σώθηκε
μα κάποιους στίχους του μπορώ εγώ να υποθέσω
«ηφαίστειο ξάγρυπνο μένω μέχρι την άγια λάβα μου εσύ να κοινωνήσεις»
«θα ξεκαρφώσω το ταβάνι του ουρανού για ν’ ακουστεί η φωνή μου»
στίχοι όσο να ’ναι παράταιροι μέσα στην καλύβα του Πιέτρο
με το βρέφος να σκούζει στο βυζί της μάνας του και
στα άλλα δυο τα μεγαλύτερα να τρέχει η μύξα τους από το κρύο και τα σάλια τους από την πείνα
Καθώς ένα πρωί Νοέμβριος μήνας φώναζε ο Πιέτρο τους χθεσινούς του στίχους
έτυχε να περνάει από το χωριό, πηγαίνοντας για κυνήγι,
ο μέγας ευεργέτης των καλλιτεχνών Κοσμάς ο Μέδικος
που αυτός προσωπικά και η οικογένειά του είχαν συνδράμει τον Ντα Βίντσι,
τον Μποτιτσέλι και τόσους άλλους
Του έκανε εντύπωση του Κοσμά και γι’ αυτό σταμάτησε που ο Πιέτρο ανέμιζε τους στίχους του
«χώμα ελαφρύ και λήθη βαριά θα με σκεπάσει»
Κατέβηκε λοιπόν από το άλογο και του έδωσε συστάσεις
του παίνεψε το ποίημα και του πρότεινε να τον αναλάβει
κρίμα τόσο ταλέντο σε τόση ερημιά!
χάιδεψε μάλιστα ο Μέδικος και το κεφάλι του μεγάλου γιου
έτσι αβρά που μόνο οι άρχοντες μπορούν
Το ναι του φτωχού και τυχερού που περιμέναμε όλοι δεν ακούστηκε
το όχι είπε του καποιανού χαρίζανε ο Πιέτρο ο χωριάτης
Έφυγε ο Κοσμάς λίγο ενοχλημένος, λίγο ειρωνικός
να κυνηγήσει αγριογούρουνα, να βάλει μπρος άλλες ευεργεσίες
Το τι απέγινε ο Πιέτρο και η φαμίλια του μπορώ να φανταστώ
αλλά για το πώς τελείωνε το ποίημα μπορώ να πάρω όρκο
τέλειωνε έτσι ακριβώς
«και τι να νιώσει από μένα ένας Μέδικος;»
Μέρος της εισήγησης του Κίμωνα Ρηγόπουλου αυτό το ποίημα, στην εκδήλωση για την παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής του Γιώργου Ζιόβα «Το τέλος της κρίσης». Εικ.: Agnolo Bronzino – Cosimo I de’ Medici in armour
